Επίσταξη ή ρινορραγία είναι ο ιατρικός όρος που χρησιμοποιούμε για να αναφερθούμε στην αιμορραγία από τη μύτη. Οποιοσδήποτε μπορεί να εμφανίσει ρινορραγία, το πρόβλημα όμως είναι πιο συχνό σε παιδιά και ηλικιωμένους και συχνά εμφανίζεται απροειδοποίητα.
Τι προκαλεί τη ρινορραγία
- Η ρινορραγία συμβαίνει συχνά όταν σπάσει ένα εύθραυστο αιμοφόρο αγγείο στη μύτη, ίσως μετά από έναν μικρό τραυματισμό ή μόλυνση
- Η υψηλή αρτηριακή πίεση και η υπερκατανάλωση αλκοόλ μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο ρινορραγίας. Ασθενείς με επαναλαμβανόμενες ρινορραγίες είναι καλό να ελέγχουν τακτικά την αρτηριακή τους πίεση
- Η ρινορραγία είναι μια κοινή παρενέργεια αντιπηκτικών και αντιαιμοπεταλιακών φαρμάκων όπως η ασπιρίνη, η βαρφαρίνη και η κλοπιδογρέλη, τα οποία συνήθως χορηγούνται σε ασθενείς με καρδιολογικά προβλήματα
- Στα παιδιά, είναι συχνή η παρουσία κακαδιών μέσα στη μύτη, τα οποία δημιουργούνται εξαιτίας μιας λοίμωξης του δέρματος από σταφυλόκοκκο. Το μικρόβιο συνήθως εισέρχεται στην περιοχή από την κακή συνήθεια να φέρνουμε τα δάχτυλα στη μύτη. Η μόλυνση με σταφυλόκοκκο προδιαθέτει σε ρινορραγία
- Η ρινορραγία μπορεί να προκληθεί από προβλήματα στην πήξη του αίματος. Εάν έχετε την τάση να αιμορραγείτε για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά από ένα μικρό κόψιμο, εξαγωγή δοντιού ή εάν το δέρμα σας μελανιάζει εύκολα, μπορεί να χρειαστείτε μερικές απλές εξετάσεις αίματος για να ελέγξετε πόσο χρόνο χρειάζεται το αίμα σας για να πήξει
Τι πρέπει να κάνετε εάν έχετε μια μικρή ρινορραγία
Η μικρής έντασης αιμορραγία από τη μύτη μπορεί συχνά να ελεγχθεί πιέζοντας το πρόσθιο, μαλακό μέρος της μύτης για 15 λεπτά. Εάν αυτή είναι η πρώτη φορά που έχετε ρινορραγία και η αιμορραγία σταματήσει μετά από 15 λεπτά με πίεση, δεν είναι πιθανό να χρειαστεί περαιτέρω θεραπεία ή εξετάσεις. Θα πρέπει να αποφύγετε την έντονη άσκηση, την άρση βάρους και το φύσημα της μύτης για μερικές ημέρες. Εάν η αιμορραγία είναι σοβαρή και συνεχίζεται μετά την άσκηση πίεσης για 15 λεπτά, τότε πρέπει να δείτε επειγόντως ΩΡΛ ιατρό. Αν η αιμορραγία είναι μικρή και σταματά γρήγορα, αλλά συμβαίνει επανειλημμένα, πρέπει επίσης να κλείσετε ένα ραντεβού με ΩΡΛ ιατρό.
Πώς αντιμετωπίζουν οι ΩΡΛ ιατροί τη ρινορραγία
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους ένας ΩΡΛ ιατρός μπορεί να αντιμετωπίσει τη ρινορραγία. Στο παρελθόν, οι γιατροί συνήθως τοποθετούσαν ρινικούς πωματισμούς. Οι πωματισμοί γίνονταν με γάζες ή «σφουγγαράκια» από ειδικό υλικό. Αυτό συχνά ήταν αποτελεσματικό, αλλά ταυτόχρονα ιδιαίτερα άβολο και επώδυνο για τον ασθενή.
«Tissue is the issue»: Ο δρόμος προς την εξατομίκευση της ογκολογικής θεραπείας
Οι ρινικοί πωματισμοί χρησιμοποιούνται και σήμερα, αλλά μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, εάν παίρνετε αντιπηκτικά, ο ρινικός πωματισμός είναι συχνά απαραίτητος για τη θεραπεία της ρινορραγίας. Σε σοβαρά επεισόδια ρινορραγίας, μπορεί να χρειαστεί ακόμα και να παραμείνετε στο νοσοκομείο με πωματισμό για μερικές ημέρες. Δεν θα πρέπει ποτέ να διακόπτετε από μόνοι σας τα αντιπηκτικά φάρμακα, χωρίς να συμβουλευτείτε κάποιον ιατρό.
Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων, η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει στους γιατρούς να αναζητήσουν το σημείο αιμορραγίας μέσα στη μύτη σας και να το «σφραγίσουν». Ο ΩΡΛ ιατρός θα το κάνει αυτό εξετάζοντας τη μύτη με ένα ειδικό φως ή με ενδοσκόπιο για να εντοπίσει την περιοχή που αιμορραγεί και στη συνέχεια θα εφαρμόσει πάνω στο αγγείο που αιμορραγεί μια χημική ουσία που ονομάζεται «νιτρικός άργυρος». Αυτό γίνεται συνήθως αφού τοποθετηθεί κάποιο τοπικό αναισθητικό διάλυμα στη μύτη. Πρόκειται για μία διαδικασία που είναι γρήγορη, ανώδυνη και ιδιαίτερα αποτελεσματική. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να καυτηριαστεί το αιμοφόρο αγγείο που αιμορραγεί με μία συσκευή που διοχετεύει πολύ ασθενές ηλεκτρικό ρεύμα και ονομάζεται διαθερμία.
Μπορεί να χρειαστεί επέμβαση για τη θεραπεία της επίσταξης;
Σπάνια, εάν οι θεραπείες που περιγράφονται παραπάνω δεν είναι επιτυχείς, η επόμενη επιλογή για τους ιατρούς ΩΡΛ είναι να κάνουν μια επέμβαση για να σταματήσουν την αιμορραγία.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, που γίνεται ενδοσκοπικά, χωρίς εξωτερικές τομές, αναζητείται το αγγείο που αιμορραγεί, ώστε να καυτηριαστεί. Αν κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό, ο χειρουργός επιλέγει να απολινώσει (σφραγίσει) ένα πιο κεντρικό αγγείο της μύτης (σφηνοϋπερώιος αρτηρία). Τα παραπάνω χειρουργεία έχουν αποτελεσματικότητα άνω του 90%.
Εάν οι παραπάνω επεμβάσεις δεν είναι επιτυχείς, τότε ο γιατρός μπορεί να συστήσει μια διαδικασία που ονομάζεται «εμβολισμός». Αυτό περιλαμβάνει τη διέλευση μικρών «καλωδίων» κατά μήκος ενός αιμοφόρου αγγείου, από το χέρι ή το πόδι προς τη μύτη. Η επέμβαση διενεργείται από επεμβατικούς Ακτινολόγους, οι οποίοι χρησιμοποιούν διάφορα υλικά (όπως λεπτό πλέγμα ή κόλλα) για να «σφραγίσουν» τα αιμοφόρα αγγεία.