Στην επιστημονική κοινότητα η προστατίτιδα αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη.
Περίπου το 20% όλων των καρκίνων που αναπτύσσονται στους ενήλικες οφείλονται σε χρόνια φλεγμονή και/ή χρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις που προκαλούνται από μολυσματικούς ή άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η προστατίτιδα είναι μια πάθηση που συνδέεται με φλεγμονή του προστάτη ή/και με νευρική βλάβη. Αποτελεί τη συνηθέστερη διάγνωση του ουροποιητικού σε άνδρες ηλικίας κάτω των 50 ετών και την τρίτη πιο συχνή διάγνωση σε άνδρες άνω των 50 ετών.
Η πάθηση κατηγοριοποιείται:
- στην οξεία βακτηριακή προστατίτιδα,
- στη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα,
- στη χρόνια προστατίτιδα (σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου που συνήθως είναι μη βακτηριακής προέλευσης) και
- στην ασυμπτωματική φλεγμονώδη προστατίτιδα
Η διάγνωση και η θεραπεία τους
Η πρώτη σπανίζει, είναι σοβαρή και εύκολη τόσο στη διάγνωση όσο και στη θεραπεία. Η δεύτερη είναι κάπως δυσκολότερο να διαγνωστεί, αλλά χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Και στους δύο υπότυπους η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτική αγωγή. Όσον αφορά στον τρίτο υπότυπο προστατίτιδας, στόχος της αντιμετώπισής της δεν είναι απαραίτητα η θεραπεία, αλλά η ανακούφιση από τα συμπτώματα. Ο τέταρτος υπότυπος (ασυμπτωματική προστατίτιδα) διαγιγνώσκεται συνήθως τυχαία μετά την υποβολή του ασθενή σε εξετάσεις με άλλη αφορμή.
«Tissue is the issue»: Ο δρόμος προς την εξατομίκευση της ογκολογικής θεραπείας
Η σχέση της προστατίτιδας με τον καρκίνο του προστάτη
Οι άνδρες με προστατίτιδα φαίνεται να διαγιγνώσκονται με καρκίνο του προστάτη περισσότερο από τους άνδρες χωρίς την πάθηση. Υπάρχουν πολλές μελέτες που επισημαίνουν αυτόν τον αυξημένο κίνδυνο. Υπάρχει η υπόθεση ότι η επίμονη φλεγμονή συμβάλλει στον διαχωρισμό του επιθηλίου του προστάτη και στην προοδευτική εκδήλωση επιθετικού καρκίνου.
Για τους καρκινοπαθείς, η διάγνωση προστατίτιδας θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με τον τρόπο θεραπείας του καρκίνου του προστάτη, καθώς η ακτινοθεραπεία μπορεί να επιδεινώσει σημαντικά τον πόνο και τα συμπτώματα του ουροποιητικού συστήματος, ενώ είναι γεγονός ότι ο πυελικός πόνος μπορεί να επιμείνει ακόμα και μετά από την υποβολή του ασθενή σε ριζική προστατεκτομή.
Και το «ανάποδο»: η αντικαρκινική θεραπεία ως αιτία προστατίτιδας
Οι άνδρες χωρίς ιστορικό προστατίτιδας μπορούν να αναπτύξουν την πάθηση μετά από ακτινοθεραπείες και να αντιμετωπίσουν συμπτώματα όπως πόνο στην περιοχή του προστάτη, της πυέλου και/ή της ουροδόχου κύστης, φτωχή, διακεκομμένη, αποφρακτική ροή ούρων, αίσθηση καύσου κατά την ούρηση και πόνο κατά την εκσπερμάτιση. Η κατάσταση αυτή μπορεί να διαρκέσει μερικούς μήνες, τα σοβαρά όμως συμπτώματα μπορεί να καταστήσουν την πάθηση χρόνια. Τα αντιβιοτικά σπάνια βοηθούν.
Μπορεί η ύπαρξη προστατίτιδας να μην είναι τόσο σημαντική όσο ο καρκίνος του προστάτη, ωστόσο μπορεί να επηρεάσει την πορεία της κακοήθειας, και να αλλάξει σημαντικά τη ζωή του ασθενή.