Μια δικαιολογημένη ανησυχία, καθώς είναι πολύ πιο πιθανό να παρασυρθούν και να ξεφύγουν από το διατροφικό τους πρόγραμμα -κυρίως- και να μπουν σε περιπέτειες με τα επίπεδα της ινσουλίνης στον οργανισμό τους. Περισσότερο, λοιπόν, και από αντηλιακό, για έναν διαβητικό ασθενή είναι απαραίτητο να έχει πάντοτε μαζί του υδατάνθρακες ταχείας απορρόφησης και ένα ιατρικό βαλιτσάκι πλήρως εξοπλισμένο με τα απαραίτητα.

Οπως παρατηρεί ο παθολόγος-διαβητολόγος Ανδρέας Μελιδώνης, διευθυντής στο διαβητολογικό τμήμα του Metropolitan Hospital, «οι διαβητικοί μπορεί να πάθουν σοβαρή υπεργλυκαιμία που χρήζει νοσηλείας, είτε γιατί ξεχνούν να λάβουν την αγωγή τους είτε γιατί δεν προσέχουν την αυξομείωση της δόσης της ινσουλίνης, ανάλογα και με τις συνθήκες των διακοπών. Επίσης, μεγάλη πτώση του σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμία) μπορεί να προκληθεί λόγω μη λήψης δεκατιανού, ιδίως για τους ινσουλινοθεραπευόμενους».

Κατανάλωση υγρών

«Παντού υπάρχουν καφές, τσάι, νερό που μπορείτε να πίνετε άφοβα. Επίσης μπορείτε να πίνετε αναψυκτικά τύπου light. Να θυμάστε, όμως, ότι οι φρέσκοι ή συντηρημένοι χυμοί περιέχουν 10 γραμμ. υδατάνθρακες ανά 100 ml, γι’ αυτό, με μέτρο», συμβουλεύει ο κ. Μελιδώνης. «Οσον αφορά στο αλκοόλ, πρέπει να γνωρίζετε ότι η αιθανόλη μπορεί να προκαλέσει σοβαρή υπογλυκαιμία, κυρίως σε νηστικά άτομα, παρότι η κυκλοφορούσα ινσουλίνη βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα. Συστήνεται, λοιπόν, μικρή ποσότητα αλκοόλ και αυτή πάντοτε μετά από γεύμα. Εάν ωστόσο το παρακάνετε και πιείτε αρκετά, τότε πριν πέσετε για ύπνο πρέπει να φάτε κάτι, λ.χ. φρούτα, γάλα ή κράκερ, ώστε να αυξάνεται το σάκχαρο αργά για αρκετές ώρες».

Για να μην πέσει το σάκχαρο από το αλκοόλ

«Το σάκχαρο δεν θα πρέπει να είναι κάτω από 180 mg/dl πριν πάτε για ύπνο. Μειώστε επίσης τη δόση της ινσουλίνης κατά 2-4 μονάδες για να αποφύγετε την υπογλυκαιμία. Μην κοιμάστε μόνος και ενημερώστε τους δικούς σας εάν έχετε πιει λίγο παραπάνω. Πρέπει να θυμάστε ότι το αλκοόλ εμποδίζει την ικανότητα του γλυκογόνου να αυξήσει την παραγωγή του σακχάρου στο ήπαρ».

Η διατήρηση της ινσουλίνης

Μια από τις βασικές ανησυχίες των πασχόντων αφορά στη διατήρηση της ινσουλίνης εκτός ψυγείου. «Συνήθως, πάντως, δεν παρουσιάζεται σοβαρό πρόβλημα», καθησυχάζει ο κ. Μελιδώνης. «Θα πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι η ινσουλίνη δεν πρέπει να παραμένει σε θερμοκρασία πάνω από 25οC για περισσότερο από 1-2 βδομάδες. Οταν ταξιδεύετε σε κλίμα όπως της Ελλάδας, η ινσουλίνη μπορεί να διατηρηθεί εκτός ψυγείου για όσο θέλετε, με την προϋπόθεση να μην εκτίθεται στον ήλιο ή σε εστίες θέρμανσης. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θα πρέπει η ινσουλίνη να καταψύχεται ούτε να τη ρίχνετε στον χώρο αποσκευών του αεροπλάνου διότι εκεί είναι πιθανή η κατάψυξή της. Πρέπει μάλιστα να γνωρίζετε ότι η ένεση πονά λιγότερο όταν η ινσουλίνη δεν είναι πολύ κρύα».

Ηλιος και άμμος κρύβουν παγίδες

«Φροντίστε να αποφεύγετε τη μεγάλης διάρκειας έκθεση στον ήλιο, ιδίως εάν κάνετε ινσουλίνη, γιατί επιτυγχάνεται γρηγορότερη απορρόφησή της και έτσι μπορεί να συμβούν ξαφνικές, ανεξήγητες υπογλυκαιμίες. Καλό είναι για τον λόγο αυτό να φοράτε καπέλο και να προγραμματίζετε το μπάνιο σας έως τις 11.00 το πρωί ή μετά τις 4.00 το απόγευμα. Φοράτε, επίσης, πάντοτε καπέλο και ελαφρά παπούτσια. Μην περπατάτε ποτέ με γυμνά πόδια, καθώς αντιμετωπίζετε και τον κίνδυνο του διαβητικού ποδιού. Ως γνωστόν, συχνά οι διαβητικοί έχουν διαβητική νευροπάθεια με αποτέλεσμα την ελαττωμένη αισθητικότητα στα κάτω άκρα. Ετσι, μπορεί να πάθετε εκδορές, αμυχές, τραυματισμούς, έλκη στα κάτω άκρα και να μην έχετε την προειδοποιητική αίσθηση του πόνου. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αποφεύγετε να βάζετε τα πόδια σας μέσα στην καυτή άμμο και να περπατάτε ξυπόλυτοι στην ακρογιαλιά».

Ειδικά μέτρα προστασίας

• Αν σας τσιμπήσει κάτι και χρειασθεί να κάνετε ένεση κορτιζόνης, θα πρέπει να αυξήσετε και τη δόση της ινσουλίνης, αφού πρώτα ελέγξετε το σάκχαρό σας.
• Για πρόληψη της ναυτίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα φάρμακα κατά της ναυτίας. Τα φάρμακα αυτά δεν διαταράσσουν την ισορροπία του διαβήτη.
• Σε περίπτωση εμετών, η ινσουλινοθεραπεία πρέπει να συνεχιστεί επειδή το σάκχαρο μπορεί να αυξηθεί και να οδηγήσει σε κετοξέωση. Θα πρέπει να λαμβάνονται υδατάνθρακες σε υγρή μορφή ή στη μορφή εκείνη που δέχεται καλύτερα ο διαβητικός ή ό,τι έχει την καλύτερη γεύση. Πρέπει να γίνεται συνεχώς μέτρηση σακχάρου στο αίμα ή ίσως και στα ούρα. Σε περίπτωση αύξησης του σακχάρου προτιμάται η επιπλέον χορήγηση κρυσταλλικής ινσουλίνης. Αν οι έμετοι συνεχιστούν, θα πρέπει να απευθυνθείτε στο πλησιέστερο νοσοκομείο για ρύθμιση με ενδοφλέβια έγχυση υγρών και ινσουλίνης.

Τι πρέπει να περιέχει το βαλιτσάκι των διαβητικών

«Αν μετράτε μόνοι σας το σάκχαρο στο αίμα, μη λησμονήσετε τη συσκευή μέτρησης σακχάρου αίματος», επισημαίνει ο κ. Μελιδώνης. «Επίσης, το βαλιτσάκι σας θα πρέπει να περιέχει τις απαραίτητες ταινίες για τη μέτρηση σακχάρου από αίμα ή ούρα, σύριγγες, βελόνες ινσουλίνης ή πένες, την ένεση γλυκαγόνου, τα αντιδιαβητικά δισκία, εάν κάνετε αγωγή με δισκία και τα φάρμακα που αφορούν τυχόν επιπλοκές του διαβήτη».