Τα τέσσερα αιτήματα ήρθαν και μόνο στο άκουσμα της επικείμενης δημιουργίας της Μονάδας, σύμφωνα με όσα ανέφερε χθες κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος της Εθνικής Αρχής ΙΥΑ, Νικόλαος Βραχνής. Η Μονάδα δεν έχει ακόμη δημιουργηθεί αλλά η ελπίδα είναι να είναι έτοιμη προς το τέλος του 2023. Η δημιουργία της θα δώσει τη δυνατότητα σε οροθετικά άτομα να έχουν πρόσβαση σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, κάτι που έως σήμερα είναι απαγορευτικό. Μάλιστα, οι υπηρεσίες θα είναι δωρεάν.
Χάρη στην πρόοδο της επιστήμης, τα άτομα που ζουν με HIV μπορούν πλέον να απολαμβάνουν ένα φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής. Το πιο σημαντικό στοιχείο που διευκρίνισε ο κ. Βραχνής είναι ότι η σύλληψη είτε με φυσική διαδικασία είτε με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή δεν ενέχει τον κίνδυνο μετάδοσης του HIV εφόσον το άτομο λαμβάνει αποτελεσματική φαρμακευτική αγωγή και έχει χαμηλό ιικό φορτίο. Ωστόσο, παρά τα επιστημονικά δεδομένα οι επιλογές για τα άτομα που ζουν με HIV και επιθυμούν να γίνουν γονείς είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Οι λόγοι που δεν μπορούν σήμερα οροθετικοί να κάνουν χρήση οποιασδήποτε άλλης μονάδας εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι ιατρικοί, καθώς για λόγους ασφαλείας δεν επιτρέπεται δείγματα, γενετικό υλικό κτλ να βρίσκονται στους ίδιους χώρους. Κατά την επεξεργασία του γενετικού υλικού προκύπτουν ζητήματα ασφαλείας και χρειάζεται ειδικό εργαστήριο. Για αυτό και η Μονάδα που θα δημιουργηθεί στο Αττικό δεν θα είναι προσβάσιμη από άλλα, μη οροθετικά, άτομα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Εθνική Αρχή ΙΥΑ επιχειρεί από το 2007 να ξεπεραστούν τα εμπόδια αυτά για τη συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού.
Υπολογίζεται ότι οι οροθετικοί στην Ελλάδα είναι 10.000, με το 1/3 εξ αυτών να είναι σε αναπαραγωγική ηλικία και ποσοστό πάνω από το 20% αντιμετωπίζει προβλήματα αναπαραγωγής. Η πλειονότητα των οροθετικών είναι άνδρες, ωστόσο ένα άτομο στα πέντε είναι γυναίκα.
«Tissue is the issue»: Ο δρόμος προς την εξατομίκευση της ογκολογικής θεραπείας
Εξετάζεται η δυνατότητα και για διεμφυλικά άτομα
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Αγγλία, το Βέλγιο, η Αυστρία, η Φινλανδία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, υπάρχουν ήδη οργανωμένες δομές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, τόσο ιδιωτικού όσο και κυρίως δημόσιου δικαίου που υποδέχονται τους οροθετικούς προκειμένου να υποβληθούν σε εξωσωματική γονιμοποίηση.