Τα κύρια συμπτώματά τους είναι η μη φυσιολογική αιμορραγία της μήτρας, ο πυελικός πόνος και το αίσθημα πίεσης ενώ δίνουν και συμπτώματα από το ουροποιητικό και το έντερο και παράλληλα μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Όπως εξηγεί η Σοφία Καλογήρου, μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος η διάγνωση γίνεται με γυναικολογική εξέταση σε συνδυασμό με υπερηχογραφικό έλεγχο ή άλλες διαγνωστικές απεικονίσεις όπως η μαγνητική τομογραφία. Η θεραπεία των συμπτωματικών ασθενών εξαρτάται από την επιθυμία της ασθενούς για γονιμότητα και την επιθυμία διατήρησης της μήτρας.

Δίνει πάντα συμπτώματα σε μία γυναίκα η ύπαρξη ινομυώματος;

Τα ινομυώματα της μήτρας είναι η συχνότερη παθολογία της πυέλου και εμφανίζονται σε περίπου το 70% των γυναικών άνω των 45 ετών. Ωστόσο, πολλά ινομυώματα είναι ασυμπτωματικά και μικρά. Επειδή ανταποκρίνονται στα οιστρογόνα, τα ινομυώματα τείνουν να αυξάνονται σε μέγεθος κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ζωής και να συρρικνώνονται σε μέγεθος μετά την εμμηνόπαυση. Τα ινομυώματα μπορεί να έχουν υπερβολική ανάπτυξη σε συνάρτηση με την παροχή αίματος και να εκφυλίζονται. Ο εκφυλισμός περιγράφεται ως υαλώδης, μυξωματώδης, ασβεστώδης, κυστικός, λιπαρός, ερυθρός (συνήθως μόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης) ή νεκρωτικός. Αν και οι ασθενείς συχνά ανησυχούν για την κακοήθη εξαλλαγή των ινομυωμάτων, η σαρκωματώδης εξαλλαγή εμφανίζεται σε μικρότερο του 1% των ασθενών.

Πότε ένα ινομύωμα αιμορραγεί;

Τα ινομυώματα μπορούν να προκαλέσουν μη φυσιολογική αιμορραγία της μήτρας (π.χ. μηνορραγία, μηνομητρορραγία). Αν το ινομύωμα αναπτυχθεί πολύ ή αν πρόκειται για μισχωτό ινομύωμα που έχει συστραφεί, μπορεί να προκαλέσει αίσθηση βάρους ή χρόνιο πόνο. Τα συμπτώματα της ουροδόχου κύστης (π.χ. πολυουρία ή επιτακτική ανάγκη για ούρηση) μπορεί να προκύψουν από τη συμπίεση της ουροδόχου κύστης, ενώ τα εντερικά συμπτώματα (π.χ. δυσκοιλιότητα) μπορεί να προκύψουν από εντερική συμπίεση που προκαλεί το ινομύωμα.

Προκαλούν υπογονιμότητα;

Τα ινομυώματα μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο υπογονιμότητας. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούν να προκαλέσουν επαναλαμβανόμενες αποβολές, πρόωρες συσπάσεις ή μη φυσιολογική παρουσία του εμβρύου ή να κάνουν μια καισαρική τομή απαραίτητη.

Πώς γίνεται η διάγνωσή τους;

Επειδή τα ινομυώματα συνήθως είναι ασυμπτωματικά, συχνά γίνονται αντιληπτά κατά την κλασική γυναικολογική εξέταση (όπου η μήτρα αναγνωρίζεται διογκωμένη) και με το υπερηχογράφημα κάτω κοιλίας, το οποίο εντοπίζει τον αριθμό των ινομυωμάτων, το μέγεθος, αλλά και τη θέση τους στη μήτρα.

Αν υπάρχουν πολλαπλά ινομυώματα και απαιτείται χειρουργική θεραπεία, συνιστάται πριν από την εγχείρηση και μαγνητική τομογραφία πυέλου (MRI) με σκοπό την πιο λεπτομερή χαρτογράφησή τους.

Πώς θεραπεύονται τα ινομυώματα;

Η θεραπεία που θα προταθεί στη γυναίκα εξαρτάται από την ηλικία της, τη γενική κατάσταση της υγείας της, την παρουσία και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων της (π.χ. πίεση σε άλλα όργανα, μεγάλη αιμορραγία, αναιμία), τη θέση, το είδος και το μέγεθος των ινομυωμάτων, και το αν θέλει να αποκτήσει παιδιά στο μέλλον. Τα ασυμπτωματικά ινομυώματα δεν απαιτούν θεραπεία. Οι ασθενείς θα πρέπει να επαναξιολογούνται περιοδικά (π.χ. κάθε 6-12 μήνες).

Οι χειρουργικές θεραπείες συμπεριλαμβάνουν είτε την ινομυωματεκτομή (αφαίρεση του ινομυώματος) είτε την υστερεκτομή (χειρουργική αφαίρεση της μήτρας) ανάλογα με την ηλικία της γυναίκας.

Ποιες είναι οι τεχνικές της ινομυωματεκτομίας;

Αυτή η επέμβαση αφορά σε 3 τεχνικές:

1. Η υστεροσκοπική. Όταν το ινομύωμα είναι υποβλεννογόνιο, δηλαδή αναπτύσσεται στην εσωτερική κοιλότητα της μήτρας.

2. Η λαπαροσκοπική.

3. Η λαπαροτομική. Καλείται επίσης ανοικτή ή κοιλιακή.

Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται σε επιλεγμένα περιστατικά μία μέθοδος που λέγεται εμβολισμός των ινομυωμάτων και συνίσταται στην διακοπή της αιμάτωσής τους, με συνέπεια να συρρικνώνονται και να απορροφώνται από τον οργανισμό.

Σοφία Καλογήρου, μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος
Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στο 210 7710386 & 6944880624 ή επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: www.sofiakalogirou.gr