Νερό ενσωματωμένο σε μικροσκοπικές γυάλινες χάντρες που βρέθηκαν σε σημεία όπου είχαν σημειωθεί οι κρούσεις μετεωριτών, εντοπίστηκε σε δείγματα πετρωμάτων που συνέλεξε από το φεγγάρι η Κίνα το 2020.
Διαπιστώθηκε ότι το νερό σε αυτές τις γυαλιστερές, πολύχρωμες χάντρες θα ήταν σχετικά εύκολο να εξαχθεί, ενώ ορισμένοι επιστήμονες πρότειναν ότι το νερό αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ακόμη και ως καύσιμο ή για να πίνουν οι αστροναύτες.
Οι ειδικοί γνώριζαν ότι υπάρχει νερό στο φεγγάρι εδώ και χρόνια με τη μορφή πάγου σε σκιασμένες περιοχές στους πόλους του – αλλά τα νέα ευρήματα θα μπορούσαν να είναι απόδειξη ενός συνεχούς κύκλου του νερού, λένε οι επιστήμονες.
Τα δείγματα ανακτήθηκαν από την αποστολή Chang’e 5 του Πεκίνου στο φεγγάρι, με τα ευρήματα να δημοσιεύονται τη Δευτέρα στο περιοδικό Nature Geoscience.
Ο Hejiu Hui, του Πανεπιστημίου Nanjing, ο οποίος συμμετείχε στη μελέτη, είπε ότι τα αποτελέσματα από τις 32 τυχαία επιλεγμένες γυάλινες «χάντρες» βρήκαν ότι το μέγεθός τους κυμαινόταν από το πλάτος μιας τρίχας έως το πλάτος μιας…τούφας. Η περιεκτικότητά τους σε νερό ήταν μόνο ένα μικρό κλάσμα αυτού.
Λάζαρος Καραούλης στον ΕΤ: «Φέρνουμε την Τεχνητή Νοημοσύνη στον Δήμο Αθηναίων»
Δεδομένου ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια -αν όχι τρισεκατομμύρια -από αυτά τα σφαιρίδια πρόσκρουσης, θα μπορούσαν να αντιστοιχούν σε σημαντικές ποσότητες νερού, αλλά η εξόρυξή του θα ήταν δύσκολη, σύμφωνα με την ομάδα.
«Ναι, θα απαιτηθούν πολλές γυάλινες χάντρες», είπε ο Hui. «Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλές και πολλές χάντρες στο φεγγάρι».
Αυτά τα σφαιρίδια μπορούσαν να αποδίδουν συνεχώς νερό χάρη στον συνεχή βομβαρδισμό από υδρογόνο στον ηλιακό άνεμο. Περισσότερα δείγματά τους θα μελετηθούν, είπε ο Hui.
Αυτά τα σφαιρίδια κρούσης βρίσκονται παντού και είναι το αποτέλεσμα της ψύξης του λιωμένου υλικού που εκτοξεύεται από τα εισερχόμενα διαστημικά πετρώματα.
Το νερό θα μπορούσε να εξαχθεί με θέρμανση των σφαιριδίων, πιθανώς από μελλοντικές ρομποτικές αποστολές.
Απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να καθοριστεί εάν αυτό θα ήταν εφικτό και, φυσικά, εάν το νερό θα ήταν ασφαλές για κατανάλωση.