Είναι αναμενόμενο, εάν σκεφτεί κανείς το επιπλέον στρες το οποίο μας βαραίνει και συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με την κατάσταση.

Μόνον ο διαρκής φόβος για την υγεία, την δική μας και των οικείων μας, συσσωρεύεται και  διοχετεύεται με διάφορους τρόπους, σε πολλά από τα όνειρά μας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με μια από τις έρευνες, από 114 γιατρούς και 414 νοσοκόμους που εργάζονταν στη Γουχάν της Κίνας, πάνω από το 1/4 ανέφερε πως έβλεπε εφιάλτες εξαιρετικά συχνά.

Όσο κι αν μας είναι δυσάρεστοι, ωστόσο, οι εφιάλτες αποτελούν ένα κομμάτι της ψυχολογικής άμυνας του οργανισμού μας και, εφόσον δεν έχουν γίνει κανονικότητα, μπορεί να έχουν θετικό αντίκτυπο στην ψυχική μας υγεία.

Για να καταλάβουμε πώς λειτουργεί αυτό, θα πρέπει να πούμε ότι, ενώ κοιμόμαστε, ο εγκέφαλός μας αποθηκεύει και ταξινομεί τις εμπειρίες που συγκεντρώσαμε μέσα στην μέρα και μαζί με αυτές τα συναισθήματα που μας προκάλεσαν.

Αυτή η διαδικασία συμβαίνει κατά το λεγόμενο στάδιο «REM» του ύπνου, από το οποίο περνάμε 2 φορές: Καθώς αποκοιμιόμαστε και πριν κοιμηθούμε βαθιά, και έπειτα το πρωί, καθώς ξυπνάμε και βρισκόμαστε σε αυτό που λέμε «μεταξύ ύπνου και ξύπνιου».

Παράλληλα με την καταχώριση των νέων εμπειριών στο «αρχείο» του εγκεφάλου μας, στο στάδιο REM γίνεται και μια ανακατανομή και επανάληψη άλλων πρόσφατων αναμνήσεων που μπορεί να έχουμε δημιουργήσει.

Για τον λόγο αυτό, μάλιστα,  καμιά φορά οι εφιάλτες – και τα όνειρά μας γενικά- έρχονται με «καθυστέρηση» και μπορεί να αφορούν τις αναμνήσεις μιας παλαιότερης ημέρας.

Όπως φαίνεται, ο «ύπνος REM» μας βοηθά μέσω των διαδικασιών του να ενδυναμώσουμε την συναισθηματική μας μνήμη και κατά συνέπεια να μετριάσουμε τις αντιδράσεις μας, την επόμενη φορά που θα μας συμβεί κάτι αρνητικό που λίγο- πολύ έχουμε ξαναζήσει.

Αν, για παράδειγμα, το πρωί στην δουλειά μας μάς είχε φωνάξει ο προϊστάμενός μας και δούμε έναν εφιάλτη εξαιτίας αυτού, σημαίνει ότι ο εγκέφαλός μας επεξεργάστηκε σε βάθος το γεγονός και τα συναισθήματα που μας προκλήθηκαν για να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι για παρόμοια συμβάντα στο μέλλον.

Στο στάδιο REM, δύο πολύ σημαντικά τμήματα του εγκεφάλου μας παρουσιάζουν έντονη δραστηριότητα: Ο ιππόκαμπος και η αμυγδαλή.

Ο ιππόκαμπος πρόκειται για το τμήμα του εγκεφάλου μας που είναι υπεύθυνο για την αποθήκευση και ταξινόμηση των αναμνήσεων, ενώ η αμυγδαλή είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία των συναισθημάτων μας.

Για την αμυγδαλή, που φυσικά είναι ενεργή και κατά την διάρκεια της ημέρας, είναι πολύ σημαντικό να περάσει το βράδυ από αυτή την διαδικασία.

Οι επιστήμονες μάλιστα παρομοιάζουν την διαδικασία με ένα «πέταγμα των συναισθηματικών σκουπιδιών στον κάδο», προκειμένου να γίνει χώρος για την επόμενη ημέρα, χωρίς όμως να έχουν ξεχαστεί τα πάντα: Φροντίζει ο ιππόκαμπος γι’ αυτό.

Πέρα από αυτό, όταν βλέπουμε έναν εφιάλτη, η περιοχή του εγκεφάλου μας που μάς βοηθά στην διαχείριση του φόβου είναι επίσης πιο ενεργή, αυξάνοντας την πιθανότητα να είμαστε σε άμεση ετοιμότητα και αφότου ξυπνήσουμε.

Σχεδόν κάθε μέρα, είτε έχουμε δει εφιάλτη είτε όχι, τα επίπεδα της κορτιζόλης μας (της ορμόνης που βοηθά στη ρύθμιση των επιπέδων στρες μας) είναι υψηλότερα το πρωί.

Με τους εφιάλτες, τα επίπεδα της ορμόνης αυτής παρουσιάζουν ακόμη μεγαλύτερη αύξηση.

Επομένως, αντιλαμβανόμαστε πως οι εφιάλτες είναι αποτελέσματα μιας απόλυτα φυσιολογικής διαδικασίας που έχει ανάγκη ο οργανισμός μας, αφενός για να αποφορτιστεί και αφετέρου για να προετοιμαστεί καλύτερα για μελλοντικές κρίσεις.

Βέβαια, όταν τους βλέπουμε με ιδιαίτερα αυξημένη συχνότητα, σημαίνει ότι ενδεχομένως το πρόβλημα του άγχους μας είναι βαθύτερο και μπορεί να χρειάζεται αντιμετώπιση.

Δεν είναι τυχαίο ότι ορισμένα άτομα, με διαταραχές όπως η κατάθλιψη ή το μετατραυματικό στρες, βλέπουν εφιάλτες κάθε μέρα, ως απόρροια της συναισθηματικής τους κατάστασης.

Φυσικά, όταν αυτό το πράγμα συμβαίνει καθημερινά και σε βάθος χρόνου, υπονομεύει την ποιότητα του ύπνου μας και χειροτερεύει την ψυχική μας κατάσταση γενικά.

Ένας απλός τρόπος, από τους πολλούς με τους οποίους βοηθιούνται αυτοί οι άνθρωποι, είναι να καταγράφουν κάθε εφιάλτη τους, με μολύβι και χαρτί, και έπειτα να τους ξαναγράφουν, αλλάζοντας το τέλος.

Αυτό δεν έχει ως αποτέλεσμα το να δουν πράγματι αυτό το «εναλλακτικό τέλος» στον ύπνο τους: Αντ’ αυτού, σταδιακά παύουν να βλέπουν τον συγκεκριμένο εφιάλτη ή, ακόμη και αν τον ξαναδούν, δεν τους προκαλεί το ίδιο άγχος και φόβο.

Εάν πάντως δεν σας έχουν κάνει να χάνετε τον ύπνο και την ξεκούρασή σας σε καθημερινή βάση, οι περιστασιακοί εφιάλτες δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να αφήσετε να σας «στοιχειώσει».

Αν δεν έχετε ακόμη πειστεί πως πρόκειται για μια φυσιολογική και ωφέλιμη διαδικασία, θυμηθείτε ότι και εσείς, ως παιδιά, είχατε πιθανότατα περισσότερους και πιο έντονους εφιάλτες απ’ ό,τι ως ενήλικες.

Καθώς τα παιδιά δεν έχουν ακόμη πολλά βιώματα, ούτε έχουν νιώσει πολλές φορές συγκεκριμένα συναισθήματα, ο εγκέφαλός τους έχει αντίστοιχα περισσότερη δουλειά να κάνει σε αυτό το κομμάτι, όπως άλλωστε και σε πολλά άλλα.

Όλα αυτά, για να μπορέσει να μάθει, να έχει ισορροπία στο μέλλον και να προστατεύεται.

ΠΗΓΗ: BBC

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις

Ειδήσεις σήμερα

• Πώς θα λειτουργήσουν από Δευτέρα τα καταστήματα – Βήμα – βήμα όσα πρέπει να κάνουμε
• Κορωνοϊός: Μάχη με το χρόνο δίνουν τα νοσοκομεία – Ασφυξία από τις συνεχόμενες εισαγωγές
• Πότε θα γίνουν οι πληρωμές για σύνταξη 384 ευρώ και αναδρομικά [πίνακες με τα ποσά ανά ταμείο]
• Τροχαίο στη Μεσογείων: Σκοτώθηκε εικονολήπτρια του «Καλημέρα Ελλάδα – Σοκαρισμένος ο Γιώργος Παπαδάκης [βίντεο]
• Μέτρο-έκπληξη: Μία εβδομάδα δωρεάν διακοπές με 5 συνεχόμενα αρνητικά τεστ Covid