Γράφει ο Μιχάλης Μαρδάς

Με κόπο, αγώνα, πολλές θυσίες και δάκρυα πραγματοποιήθηκε χάρη στον πατέρα του Ανδρέα, Κώστα Γιαννόπουλο, ο οποίος τα παράτησε όλα για να ασχοληθεί μόνο με το όραμα του γιου του, που στην αρχή φαίνονταν ουτοπικό αλλά στην πορεία χιλιάδες παιδιά απέκτησαν τον πολυτιμότερο θησαυρό: το Χαμόγελό τους.

Το ΕThe Magazine του EleftherosTypos.gr με αφορμή τα 21 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από την ίδρυση του Χαμόγελου του Παιδιού με οδηγό τον Κώστα Γιαννόπουλο, κάνει αναδρομή στο παρελθόν, σας γνωρίζει τον Ανδρέα που έφυγε μικρός έχοντας, όμως, κατορθώσει να κάνει κάτι πάρα πολύ μεγάλο αλλά και σας παρουσιάζει τις δυσκολίες που υπάρχουν για να υπηρετηθεί το όραμά του.

Πως ξεκίνησαν όλα

Ο Ανδρέας γεννήθηκε στις 21 Απριλίου 1985 και όπως όλα τα παιδιά χάριζε το χαμόγελο και την ευτυχία σε όλους όσοι ήταν δίπλα του. Είχε μια φυσιολογικότατη και χαρούμενη ζωή: «Από μικρός ήταν ένα παιδί με ιδιαίτερες ευαισθησίες και με τις «μικρές» του δυνάμεις πρόσφερε αγάπη και χαμόγελα σε όλους όσοι ήταν δίπλα του! Είχε την αγαπημένη του οικογένεια, τους φίλους του, τους συμμαθητές του, το δικό του σκυλάκι, που φρόντιζε και αγαπούσε. Είχε τα δικά του όνειρα, τα δικά του θέλω, όλη τη ζωή μπροστά του», μας αφηγείται ο κ. Γιαννόπουλος.

Το 1994, όμως, τα πάντα άλλαξαν. Ο Ανδρέας αρρώστησε και η διάγνωση συγκλόνισε τους πάντες γύρω του: Ογκος στον εγκέφαλο. Η Οδύσσεια της οικογένειας και του μικρού μόλις είχε ξεκινήσει. Πήγαν στην Αγγλία, το παιδί χειρουργήθηκε, ο όγκος του αφαιρέθηκε και ποτέ μα ποτέ δεν έχανε την πίστη του και την δύναμή του. «Από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή αντιμετώπισε την ασθένειά του με θάρρος και αξιοπρέπεια, συνεχίζοντας να προσφέρει δύναμη και χαμόγελο στους γύρω του», θυμάται ο πατέρας του.

Η οικογένεια μετά από μήνες επέστρεψε στην Ελλάδα και όλα έδειχναν φυσιολογικά. Ο Ανδρέας συνέχιζε την ζωή του έχοντας αυτό το σπάνιο χαμόγελο που έδινε σε όλους δύναμη και τους έκαναν να ξεχάσουν το τι προηγήθηκε. Και όμως, η μοίρα είχε άλλα σχέδια. Σε ένα αγώνα μπάσκετ λιποθύμησε και δυστυχώς αυτό δεν ήταν τυχαίο. Ο καρκίνος επέστρεψε πιο επιθετικός από ποτέ και αυτή την φορά δεν μπορούσε να νικηθεί.

Αν και το τέλος πλησίαζε, ο Ανδρέας πέρασε ακόμη μία δοκιμασία με χημειοθεραπείες αλλά τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει. Ταλαιπωρήθηκε πολύ και όμως, αντιμετωπίζοντας με τόλμη και σθένος την κατάστασή του, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας δεν είχε πει την τελευταία του λέξη.

Η ευχή-απαίτηση που άλλαξε την ιστορία

Το Νοέμβριο του 1995, διανύοντας τις τελευταίες ημέρες πάνω στον κόσμο μας και πριν φύγει για το μεγάλο του ταξίδι, ο Ανδρέας αποτύπωσε το όραμά του στο προσωπικό του ημερολόγιο. Επιθυμία του ήταν να ιδρυθεί ένας σύλλογος για να έχουν όλα τα παιδιά ένα ΧΑΜΟΓΕΛΟ! Μοιράστηκε την σκέψη του με τον πατέρα του σε μία περίοδο που όλοι ήξεραν ότι το τέλος πλησιάζει.

Σε μία περίοδο που ο Ανδρέας λάμβανε όση αγάπη μπορούσαν οι γύρω του να του δώσουν αλλά δεν έμενε σε αυτό. Η ευχή που έγραψε στο ημερολόγιό του εν μέσω χημειοθεραπειών έμελλε να γίνει γνωστή στο πανελλήνιο, αφού μοιράστηκε την επιθυμία του δημόσια, στην εκπομπή «Κόκκινη Κάρτα» του Γιώργου Παπαδάκη στον ΑΝΤΕΝΝΑ.

Μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει αλλά ο κ. Γιαννόπουλος δεν έχει ξεχάσει την παραμικρή λεπτομέρεια από εκείνη την εκπομπή: «Πονούσε πολύ και έπρεπε να του χορηγηθεί μορφίνη για να αντέξει. Ηταν όλοι εκεί και ο Ανδρέας μπορεί να ήταν ταλαιπωρημένος αλλά τα μάτια του, έβγαζαν σπίθες. Από την πρώτη στιγμή όλοι οι συντελεστές της εκπομπής «αγκάλιασαν» τον Ανδρέα και έκαναν ό,τι ήταν εφικτό για να ακουστεί η φωνή του! Η απήχηση που είχε η εκπομπή ήταν πραγματικά ανέλπιστη! Στην Ελλάδα, στην Κύπρο αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο οι Έλληνες συγκλονίστηκαν και από την πρώτη στιγμή έσπευσαν με κάθε τρόπο να στηρίξουν το όραμα του Ανδρέα».

Κατά την διάρκεια της εκπομπής η φωνή του Ανδρέα δεν μπορούσε πλέον να βγει αλλά και πάλι δεν το έβαλε κάτω. Με μια χαρακτηριστική κίνηση ζωγράφισε ένα χαμόγελο στο δικό του πρόσωπο, ζητώντας όλα τα παιδιά του κόσμου να αποκτήσουν το δικαίωμα να χαμογελούν ευτυχισμένα.

Ολοι δήλωσαν αποφασισμένοι να κάνουν το όραμα του Ανδρέα πραγματικότητα, του Ανδρέα «όλων μας», όπως είχε πει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Παπαδάκης στην εκπομπή.

Σε λιγότερο από ένα μήνα, ο 10χρονος Ανδρέας έφυγε από τη ζωή. Ο πόνος και το κενό που άφησε πίσω του ήταν αβάσταχτα αλλά είχε αφήσει και κάτι που όλοι έπρεπε να το υπηρετήσουν: «Δώστε το Χαμόγελο στα παιδιά».

«Τα παράτησα όλα για να υπηρετήσω το όραμα του γιου μου»
Ο Κώστας Γιαννόπουλος που γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952, πριν συμβούν όλα τα παραπάνω, εκτός από μία φυσιολογική και ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή είχε δημιουργήσει και μία πολύ σημαντική καριέρα.

Σπούδασε Marketing στο Ηνωμένο Βασίλειο και αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του επέστρεψε στην Ελλάδα, ανέπτυξε επιχειρηματική δράση στον τομέα της πληροφορικής και του τεχνολογικού εξοπλισμού και συνεργάστηκε με εταιρείες του χώρου παγκόσμιας φήμης, όπως η ΙΒΜ, η Hewlett Packard και άλλες.

Ολα αυτα μέχρι ο Ανδρέας να φύγει από κοντά του: «Όταν ο Ανδρέας «έφυγε», τα παράτησα όλα και αφοσιώθηκα πλήρως στην εκπλήρωση της επιθυμίας του γιου μου. Τίποτα δεν ήταν εύκολο. Εγινε και γίνεται πολύ μεγάλη μάχη αλλά ο Ανδρέας μού άφησε ένα σκοπό ζωής και δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω πίσω. «Το Χαμόγελο του Παιδιού» είναι το όραμα του 10χρονου γιου μου που λίγο πριν φύγει από τη ζωή, μου έδωσε την «εντολή» για ένα σύλλογο που θα προσφέρει απλόχερα αγάπη, στοργή, ενδιαφέρον και σεβασμό σε όλα τα παιδιά! Ο Ανδρέας έδωσε την «εντολή» και μέχρι σήμερα –και μέχρι το τέλος- θα την ακολουθώ ευλαβικά προσπαθώντας να την υλοποιήσω. Μαζί με εμένα και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα: το Χαμόγελο κάθε παιδιού!»

Στη συνέχεια μίλησε για τα πρώτα βήματα της δημιουργίας του συλλόγου: «Από τα πρώτα μου βήματα απλοί πολίτες και επιχειρήσεις αγκάλιασαν το όραμα του μικρού Ανδρεά και έγιναν θερμοί φίλοι και υποστηρικτές του Συλλόγου. Πλέον το Χαμόγελο χάρη στις προσφορές, δωρεές και την υποστήριξή τους έχει συμπληρώσει 21 χρόνια συνεχούς παρουσίας και έχει γίνει σημείο αναφοράς στο πεδίο της προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού, καθώς έχει αναπτύξει ένα ευρύ πλέγμα υπηρεσιών και πρακτικών με σκοπό την προστασία των παιδιών και των οικογενειών σε κίνδυνο. Μάλιστα, πολύ γρήγορα επεκτάθηκε και εκτός συνόρων. Με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητάς μας, την ανάπτυξη τεχνογνωσίας και την ανταλλαγή καλών πρακτικών στον τομέα δράσης μας, «Το Χαμόγελο του Παιδιού» συμμετέχει σε Διεθνείς Οργανισμούς και Δίκτυα προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού, συνεργαζόμαστε με σημαντικούς φορείς του εξωτερικού και υλοποιούμε σειρά προγραμμάτων σε διαφορετικά πεδία που άπτονται της προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κώστας Γιαννόπουλος είναι μέλος του Δ.Σ. του Διεθνούς Κέντρου για τα Εξαφανισμένα και Σεξουαλικώς κακοποιημένα παιδιά (ICMEC) και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά του Σχολικού Εκφοβισμού. «Το Χαμόγελο του Παιδιού» απολαμβάνει ειδικό συμβουλευτικό καθεστώς στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ (ECOSOC) και συμμετέχει στο Τμήμα Δημόσιας Πληροφόρησης του διεθνούς οργανισμού. Ο ελληνικός οργανισμός είναι, επίσης, μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας για τα Εξαφανισμένα Παιδιά (Missing Children Europe), του Ευρωπαϊκού Δικτύου Eurochild, της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας για τα Παιδιά του Δρόμου (EFSC), του Διεθνούς Δικτύου Τηλεφωνικών Γραμμών (CHI), ενώ λειτουργεί από το 2010 το Ευρωπαϊκό Κέντρο Νοτιοανατολικής Ευρώπης για τα Εξαφανισμένα και Κακοποιημένα παιδιά (SEEC).

«Παράγουμε έργο στο κράτος, αλλά οι φόροι είναι αβάσταχτοι»

Ποια, όμως, είναι η σχέση του «Χαμόγελου του Παιδιού» με το κράτος; Απολαμβάνει διευκολύνσεων για το έργο που παράγει ή αντιμετωπίζεται με διαφορετικά κριτήρια;

Σε αυτές τις ερωτήσεις ο κ. Γιαννόπουλος δεν κρύβει το παράπονό του: «Το Χαμόγελο του Παιδιού» έχει θέσει όλες του τις υπηρεσίες, την τεχνογνωσία του, το επιστημονικό του προσωπικό, τους εθελοντές του καθώς και τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό του στη διάθεση των αρμοδίων αρχών για κάθε παιδί που κινδυνεύει και χρειάζεται βοήθεια. Συνεργαζόμαστε με τους κρατικούς φορείς και τους θεσμούς, έχουμε μνημόνια συνεργασίας με υπουργεία και λειτουργούμε συμπληρωματικά και βοηθητικά. Για παράδειγμα, έχουμε μνημόνιο συνεργασίας με το υπουργείο Παιδείας ώστε οι ψυχολόγοι μας από το τμήμα Πρόληψης και Ευαισθητοποίησης Παιδιών, Εκπαιδευτικών, Γονέων και Κηδεμόνων να βρίσκονται καθημερινά και πανελλαδικά στα σχολεία και να ενημερώνουν για θέματα που αφορούν στα παιδιά. Τα ασθενοφόρα μας είναι ενταγμένα στο ΕΚΑΒ και εξυπηρετούν κλήσεις για διακομιδές παιδιών και νεογνών. Σε κάθε εξαφάνιση που αφορά σε παιδί, συνεργαζόμαστε με την Ελληνική Αστυνομία, την Εισαγγελία Ανηλίκων και με όλους τους κρατικούς φορείς προκειμένου να εντοπιστεί άμεσα το παιδί. Το παράλογο είναι ότι, ενώ παρέχουμε υπηρεσίες στηρίζοντας τις κρατικές δομές, το κράτος μάς φορολογεί με φόρους που δεν θα έπρεπε να ισχύουν για έναν οργανισμό που αποδεδειγμένα παράγει έργο».

Ο ΕΝΦΙΑ και οι επιστολές των παιδιών

Συνεχίζοντας αναφέρθηκε και στην υπόθεση με τον δυσβάσταχτο ΕΝΦΙΑ που επιβλήθηκε, την συγκινητική επιστολή δύο παιδιών στον πρωθυπουργό, αλλά και την σιγή – ασυρμάτου από την κυβέρνηση σε αυτό το φλέγον θέμα:

«Το Χαμόγελο του Παιδιού», όπως είναι γνωστό, δεν λαμβάνει κρατικές επιχορηγήσεις και το έργο του βασίζεται αποκλειστικά στις δωρεές των πολιτών και τις χορηγίες -κατά βάση σε είδος αλλά και οικονομικές- από επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια έχουμε επανειλημμένα προσπαθήσει να εξηγήσουμε σε όσους λαμβάνουν αποφάσεις ότι είναι -πέρα από παράλογο- και δυσβάσταχτο για «Το Χαμόγελο του Παιδιού» να καταβάλλει τα υπέρογκα αυτά ποσά για ΕΝΦΙΑ, τέλη κυκλοφορίας και άλλα. Είναι δυσβάσταχτη αυτή η φορολογία γιατί η εξασφάλιση κάθε ευρώ, που είναι απαραίτητο για την υλοποίηση των δράσεών μας πανελλαδικά, απαιτεί έναν πραγματικό καθημερινό αγώνα. Κάθε 1€ φορολογίας στερείται ουσιαστικά από τα παιδιά που έχουν ανάγκη. Τους τελευταίους μήνες καταβάλαμε τεράστιες προσπάθειες να εισακουστούν από την Κυβέρνηση τα δίκαια αιτήματά μας και παρά τις προφορικές διαβεβαιώσεις που λάβαμε τελικά τίποτα δεν υλοποιήθηκε και σήμερα βρισκόμαστε με το εκκαθαριστικό σημείωμα του ΕΝΦΙΑ βάσει του οποίου πρέπει να καταβάλλουμε 57.313,31€! Όπως ήταν αναμενόμενο τα παιδιά μας, παιδιά που μεγάλωσαν στα Σπίτια μας, ενήλικα πια, ενημερώθηκαν και τα ίδια αποφάσισαν να διεκδικήσουν το δίκιο του «Χαμόγελου»! Έτσι, δύο από αυτά, ο Αλέξανδρος και ο Γιώργος, αποφάσισαν να αποστείλουν ανοικτές επιστολές στον κ. Πρωθυπουργό. Με τιμά και με συγκινεί η μαχητικότητα των παιδιών, η αγωνία τους να προστατεύσουν την οικογένειά τους -το «Χαμόγελο»- και εύχομαι πραγματικά η δική τους προσπάθεια να μην πέσει στο κενό. Η κα Κλέλια Χατζηιωάννου προσφέρθηκε να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ και την ευχαριστώ και πάλι για την στήριξή της. Η λύση, όμως, δεν είναι να βρίσκεται κάθε φορά κάποιος και να δίνει αυτό το υπέρογκο ποσό για φόρους. Αυτά τα χρήματα λείπουν από τις δράσεις μας και θα μπορούσαν να δοθούν για πετρέλαιο θέρμανσης στα σπίτια μας, για ειδικές θεραπείες, για φάρμακα. Δυστυχώς, παρά τις προσπάθειες που έχουμε κάνει, παρά τις υποσχέσεις που έχουμε λάβει, δεν έχουμε καμία επίσημη απάντηση από το γραφείο του Πρωθυπουργού».

Η καχυποψία για τις ΜΚΟ και ο πραγματικός τους ρόλος

Πολλά έχουν ακουστεί τον τελευταίο καιρό για τις ΜΚΟ και για τον ρόλο που παίζουν στην ελληνική κοινωνία. Η καχυποψία κάποιων, όμως, δεν μπορούσε να μην επεκτείνονταν και στη δράση του «Χαμόγελου του Παιδιού». Τι λέει για αυτό ο κ. Γιαννόπουλος;

«Εδώ και 21 χρόνια «Το Χαμόγελο του Παιδιού» έχει στηρίξει 1.200.000 παιδιά και τις οικογένειές τους. Το έργο μας είναι απτό, μετρήσιμο, κάθε εξάμηνο ανακοινώνουμε αναλυτικά στατιστικά για την κάθε μας δράση. Όλα τα οικονομικά στοιχεία του Οργανισμού, τα οποία και δημοσιοποιούνται, ελέγχονται ετησίως από το Σώμα Ορκωτών Λογιστών της Ernst and Young. Όλοι οι «καχύπτοπτοι» είναι ευπρόσδεκτοι να έρθουν να μας γνωρίσουν από κοντά, να δουν τα παιδιά μας να χαμογελάνε, να μιλήσουν με το εξειδικευμένο προσωπικό ακόμα και με τους εθελοντές μας που αφιερώνουν το χρόνο τους στις δράσεις για τα παιδιά».

Συνεχίζοντας, έκανε λόγο και για τα «αγκάθια» που υπάρχουν στην συγκεκριμένη ιστορία: «Δυστυχώς ο κόσμος θεωρεί ότι όλοι είναι «απατεώνες», ότι όλοι λαμβάνουν κρατικές επιχορηγήσεις αλλά τα χρήματα δεν πάνε στις δράσεις τους, και δυστυχώς υπάρχουν φορές που κατηγορούν κι εμάς χωρίς να γνωρίζουν τη δική μας αλήθεια. Σαφώς και υπάρχουν οι ΜΚΟ που εκμεταλλεύονται την καλοσύνη του κόσμου και την προσφορά τους, αλλά υπάρχουν και ΜΚΟ που προσφέρουν και παράγουν ουσιαστικό έργο».

Το «Χαμόγελο» είναι μετέωρο

Ποια είναι η οικονομική κατάσταση του «Χαμόγελου του Παιδιού»; Πόσα χρήματα πληρώνει στο κράτος και πως συντηρείται; Σε αυτές τις ερωτήσεις ο Κώστας Γιαννόπουλος δεν δίστασε να τονίσει πως αυτή την στιγμή τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα και ο αγώνας για την επιβίωση είναι καθημερινός και δύσκολος:

«Το Χαμόγελο του Παιδιού», με μόνους χρηματοδότες τους πολίτες και τις εταιρίες, βρίσκεται μετέωρο, διανύοντας μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, γεγονός που αποτυπώνεται έντονα και στα οικονομικά του αποτελέσματα. Οι μέχρι τώρα υποστηρικτές μας βρέθηκαν οι ίδιοι σε δεινή θέση και σε πολλές περιπτώσεις ζήτησαν την κάθε είδους υποστήριξη από εμάς! Ο αγώνας για την οικονομική μας επιβίωση, είναι καθημερινός και δύσκολος. Θα ήθελα να τονίσω ότι για «Το Χαμόγελο του Παιδιού» αυτό που αποτελεί διαχρονικά μεγάλη πρόκληση είναι η κάλυψη της λειτουργίας κάθε δράσης μας και του εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού που την υλοποιεί. Σήμερα μεγαλώνουν 350 παιδιά στα 10 Σπίτια μας και στα 3 Σπίτια Ημερήσιας φροντίδας που λειτουργεί «Το Χαμόγελο του Παιδιού» πανελλαδικά. Δίπλα τους είναι παιδαγωγοί, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι και εθελοντές. «Το Χαμόγελο του Παιδιού» απασχολεί 440 εργαζόμενους και 2.770 ενεργούς εθελοντές».

Και όμως σε μία κοινωνία που μαστίζεται από τα οικονομικά προβλήματα, η ευαισθησία περισσεύει. Αυτό δεν μπορεί παρά να κάνει χαρούμενο τον κ. Γιαννόπουλο και να του δίνει δύναμη για τη συνέχεια: «Η κοινωνικοοικονομική κρίση που πλήττει την Ελλάδα μας και το κάθε σπίτι ξεχωριστά, έχει ενεργοποιήσει την ευαισθησία, την αλληλεγγύη και το αίσθημα της προσφοράς. Παρά τα οικονομικά προβλήματα, ο κόσμος ανταποκρίνεται στις εκκλήσεις μας για οικονομική ή υλική ενίσχυση των δράσεών μας. Είναι συγκινητικό να βλέπεις μαθητές σχολείων να συγκεντρώνουν σχολικά είδη ή τρόφιμα για τα παιδιά που μεγαλώνουμε και στηρίζουμε. Παρά τις δυσκολίες ο κόσμος συνεχίζει να μας στηρίζει, όπως συνεχίζουμε κι εμείς να στηρίζουμε όσους έχουν ανάγκη».

«Είμαστε μία πολύτεκνη οικογένεια με 350 παιδιά»

Πώς είναι η καθημερινή συμβίωση με τόσα παιδιά; Τι προβλήματα εμφανίζονται και πως λύνονται; «Τα προβλήματα μας είναι όπως είναι και τα προβλήματα μιας απλής οικογένειας. Απλώς εμείς είμαστε μια πολύτεκνη οικογένεια με 350 παιδιά και αγωνιούμε καθημερινά από τα πιο απλά που είναι το φαγητό τους μέχρι τα πολύπλοκα που αφορούν στις θεραπείες των παιδιών που έχουν πρόβλημα υγείας. Εκτός από τα δικά μας παιδιά, στηρίζουμε περίπου 10.000 οικογένειες με είδη πρώτης ανάγκης για να μπορέσουν να σταθούν ενωμένες με όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα διαβίωσης. Υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό που μεγαλώνει τα παιδιά μας και διαχειρίζονται το κάθε ένα από αυτά ξεχωριστά ανάλογα με τις ανάγκες του. Επίσης, λειτουργούμε και «Το Σπίτι του Παιδιού» όπου η διεπιστημονική ομάδα πραγματοποιεί εξατομικευμένες συνεδρίες με τα παιδιά».

Αυτά τα 21 χρόνια, όπως μας περιέγραψε ο κ. Γιαννόπουλος, τίποτα δεν ήταν εύκολο και δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε αν κάποια στιγμή σκέφτηκε να τα παρατήσει: «Υπήρξαν φορές που απελπίστηκα, που ένιωθα τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν, που ένιωσα ανήμπορος να βοηθήσω κάποιο παιδί που μας είχε ανάγκη. Κάθε φορά, όμως, κάτι μαγικό συνέβαινε και βρίσκονταν λύσεις. Σήμερα, «Το Χαμόγελο του Παιδιού» εισέρχεται στην 3η δεκαετία του, έχει όμως πάντα και για πάντα την ψυχή ενός 10χρονου αγοριού που πιστεύει ότι ΟΛΑ είναι δυνατά και ότι τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Αυτό έλεγε ο γιος μου , αυτό συνεχίζω να προασπίζω κι εγώ!».

Η περιπέτεια με την υγεία του και το μήνυμα ζωής

Ο κ. Γιαννόπουλος αντιμετωπίζει και αυτός προβλήματα με την υγεία του. Η επάρατη νόσος έχει χτυπήσει και τον ίδιο και μάλιστα έχει χειρουργηθεί. Οπως μας τονίζει, σε λίγες ημέρες θα κάνει την τελευταία του χημειοθεραπεία ενώ βροντοφώναξε πως πρέπει όλοι να κάνουν προληπτικές εξετάσεις που ο ίδιος δεν έκανε: «Τέλος Νοεμβρίου θα κάνω την τελευταία μου χημειοθεραπεία κι ελπίζω όλα να πάνε καλά. Δύναμή μου είναι η οικογένειά μου, η οικογένεια του «Χαμόγελου» και όπως αποδείχθηκε όλα πήγαν καλά με την περιπέτεια που αντιμετωπίζω εδώ και 6 μήνες. Αυτό που θέλω να μοιραστώ μαζί σας είναι πως, αν είχα κάνει τις προληπτικές εξετάσεις που ο καθένας μας πρέπει να κάνει αλλά αμελεί λόγω της πιεστικής καθημερινότητας, σήμερα τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί. Η πρόληψη σώζει ζωές και αυτό δεν είναι απλά μια έκφραση κλισέ, είναι η πραγματικότητα!»

Στο τέλος της συζήτησής μας τον ρωτήσαμε για το τι θα είναι περήφανος όταν κάποια στιγμή φτάσει να κάνει τον απολογισμό της δράσης του και για το αν έχει μετανιώσει για κάτι: «Θα είμαι περήφανος για τα παιδιά που χαμογέλασαν! Δεν νομίζω να μετανιώσω για κάτι, γιατί κάνω καθημερινά υπερπροσπάθειες τόσο εγώ όσο και ολόκληρο το Χαμόγελο για να είμαστε δίπλα σε κάθε παιδί που μας χρειάζεται».

Για επίλογο προτιμήσαμε να θυμηθούμε τους στίχους του τραγουδιού «Ένα χαμόγελο για τον Ανδρέα» που ερμηνεύει ο Θάνος Καλλίρης ο οποίος ήταν από την πρώτη στιγμή κοντά στον Ανδρέα αλλά και στην προσπάθεια του «Χαμόγελου» . Ένα τραγούδι που γράφτηκε για τον Ανδρέα και το χαμόγελό του. Ένα χαμόγελο που δεν έσβησε ποτέ αλλά μεταδόθηκε σε χιλιάδες παιδιά και κάπου εκεί ψηλά θα το χαρίζει απλόχερα στους αγγέλους που τον περιστοιχίζουν: «Μα είσαι εδώ, πάντα εδώ, απ’ όλα τα χαμόγελα εσύ πιο φωτεινό. Όπου κι αν πάω, τον ήλιο μες στα μάτια θα κοιτάω, ο ουρανός θα ’χει για μας την ίδια θέα και θα ’ναι πάντα το χαμόγελό σου εκεί, Αντρέα».

«Το Χαμόγελο του Παιδιού» με μια ματιά

Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS 1056 για τα Παιδιά

Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα Εξαφανισμένα παιδιά 116000

Ευρωπαϊκή Γραμμή υποστήριξης παιδιών 116 111

Συντονισμός και λειτουργία Amber Alert Hellas

10 Σπίτια για Παιδιά θύματα κάθε μορφής κακοποίησης

3 Σπίτια Ημερήσιας Φροντίδας

«Το Σπίτι του Παιδιού» Εξειδικευμένο Κέντρο Παροχής Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας σε Παιδιά και Εφήβους, θύματα κακοποίησης/παραμέλησης/ενδοοικογενειακής βίας, καθώς και παιδιά εμπλεκόμενα σε περιστατικά bullying

Πανελλαδική κάλυψη σοβαρών αιτημάτων για παιδιά με προβλήματα Υγείας

Πανελλαδική κάλυψη οικογενειών με προβλήματα διαβίωσης μέσω 12 Κέντρων Στήριξης

Καθημερινή Υποστήριξη νοσηλευόμενων παιδιών στα Νοσοκομεία Αθήνας, Θεσσαλονίκης & Πάτρας

Διακομιδές νεογνών και παιδιών πανελλαδικά μέσω Εξειδικευμένων Κινητών Ιατρικών Μονάδων (Κινητές Μονάδες Εντατικής Θεραπείας Νεογνών)

Προληπτικές εξετάσεις χιλιάδων παιδιών πανελλαδικά μέσω του Κινητού Πολυϊατρείου «ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ» και 2 Κινητών Μονάδων

Παρεμβάσεις στα σχολεία πανελλαδικά μέσω Ομάδας Ψυχολόγων και Κοινωνικών Λειτουργών

1ο Κινητό Εργαστήριο Ενημέρωσης, Εκπαίδευσης & Τεχνολογίας «ΟΔΥΣΣΕΑΣ»

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: http://www.hamogelo.gr/gr/el/home/