Ο αγώνας και τα όσα ακολούθησαν έγιναν αντικείμενο έρευνας από ιστορικούς στα τέλη της δεκαετίας του `90, αφού υπήρξαν πολλά και διαφορετικά σενάρια που κυρίως είχαν να κάνουν με την προπαγανδιστική τακτική των σοβιετικών απέναντι στο γερμανικό καθεστώς.

Όλα συνέβησαν τον Αύγουστο του 1942. Παίκτες από τις διαλυμένες ομάδες της Ουκρανίας, ιδρύουν την ποδοσφαιρική ομοσπονδία «Σταρτ», η οποία καλείται ν` αντιμετωπίσει την «Φλάκελφ», που αποτελείται από Γερμανούς στρατιώτες, που επανδρώνουν το αντιεροπορικό πυροβολικό του Κιέβου.

Το ματς γίνεται στις 9 Αυγούστου, με την «Σταρτ» να αποκτά προβάδισμα δύο τερμάτων στο ημίχρονο (3-1). Ένας καλοντυμένος κύριος, μεταβαίνει στα αποδυτήρια των Ουκρανών και ζητάει με ευγενικό τρόπο από τους ποδοσφαιριστές της «Σταρτ» να χάσουν. Αντ` αυτού, οι Ουκρανοί μπαίνουν αποφασισμένοι στο γήπδο να πετύχουν περισσότερα τέρματα, κάτι που συμβαίνει με το 5-3 να είναι το τελικό σκορ.

Οι Γερμανοί όμως δεν συγχώρεσαν την ήττα. Οι περσσότεροι από τους παίκτες της «Σταρτ» βασανίστηκαν μέχρι θανάτου και άφησαν την τελευταία τους πνοή σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Κάπου εκεί, αρχίζουν και τα σενάρια… συνωμοσίας! Δημοσιογράφοι και ιστορικοί τη δεκαετία του `90 ερευνώντας το περιστατικό κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι επρόκειτο για προπαγανδιστικό κόλπο των Σοβιετικών, αφού οι παίκτες της «Σταρτ» ουδέποτε απειλήθηκαν στα αποδυτήρια, ενώ και ο διαιτητής δεν υπήρξε μέλος των SS.

Διαπιστώθηκε μάλιστα, ότι οι Γερμανοί, αναγνώρισαν την ήττα τους και συνεχάρησαν τους αντιπάλους τους. Άλλος ιστορικός, υποστήριξε ότι αγώνες μεταξύ Ουκρανών και Γερμανών ήταν συνηθισμένοι.

Το βέβαιο είναι ότι 10 ημέρες μετά, εννέα παίκτες της «Σταρτ» συνελήφθησαν και οι περισσότεροι από αυτούς εκτελέστηκαν ή πέθαναν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, επειδή σύμφωνα με τις κατοχικές αρχές, ήταν πράκτορες.

Ένα μνημείο στο Κίεβο θυμίζει μέχρι και σήμερα των θυσία των μελών εκείνης της ομάδας.