Η σχετική παράδοση φαίνεται πως συνεχίζεται. Θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ένα είδος… ευλογίας, γι’ αυτή την ομάδα, τα σπουδαία… κανόνια στη γραμμή κρούσης της. Από τον Νεστορίδη στον Παπαϊωάννου, από τον Μίμη στον Μαύρο, από τον «Θεό» στον Νικολαΐδη κι από τον Ντέμη στον Αραούχο. Προφανώς και δεν είναι οι μόνοι. Η λίστα είναι μακρά… Υπάρχει ο Μπάγεβιτς, υπάρχει ο Δημητριάδης, υπάρχουν -πιο πρόσφατα- ο Λυμπερόπουλος, ο Μπλάνκο, ο Σκόκο, αλλά και πολλοί άλλοι. Κατά κοινή ομολογία, όλοι τους σπουδαίοι!

Μετά από αρκετά χρόνια χωρίς επιθετικό μεγάλου βεληνεκούς, ελέω και του υποβιβασμού της στις μικρότερες κατηγορίες, η ΑΕΚ φαίνεται πως έπεσε και πάλι σε… φλέβα χρυσού. Μετά τους τελευταίους, Σκόκο και Μπλάνκο, που προκαλούσαν -φορώντας τα κιτρινόμαυρα- φόβο και τρόμο στους αντιπάλους, έμελλε ένας άλλος Αργεντινός να αποτελέσει το συνεχιστή της ενωσίτικης παράδοσης. Ο λόγος για τον Σέρχιο Αραούχο. Τον φορ που γαλουχήθηκε στην Μπόκα Τζούνιορς, γνώρισε την Ευρώπη στην οικογένεια της Μπαρτσελόνα, έγινε γνωστός σκοράροντας κατά ριπάς στα Κανάρια Νησιά και συστήθηκε στο ελληνικό κοινό με τη φανέλα της ΑΕΚ πριν από περίπου 9 μήνες, με τα δύο γκολ που πέτυχε στο ντεμπούτο του στο παιχνίδι Κυπέλλου με τον Λεβαδειακό στο ΟΑΚΑ.

Στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου ο 25χρονος επιθετικός επέστρεψε στην Ενωση, μετά από ένα σίριαλ που είχε διάρκεια σχεδόν δύο μήνες και στο δεύτερο ντεμπούτο του με τα κιτρινόμαυρα ευτύχησε να σκοράρει ξανά, μόλις 10 λεπτά μετά την είσοδό του στο παιχνίδι με την ΑΕΛ, στέλνοντας μήνυμα, προς πάσα κατεύθυνση, ότι και φέτος είναι διατεθειμένος να προκαλέσει ουκ ολίγες… ζημιές στις αντίπαλες άμυνες. Ευχή όλων στον «Δικέφαλο» είναι ο Αραούχο να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και να βοηθήσει την ομάδα να πετύχει τους στόχους της, καταφέρνοντας κι αυτός με τη σειρά του να γράψει ανεξίτηλα το όνομά του στην ιστορία της ΑΕΚ.

Μια ιστορία που άρχισε να γράφει πριν από μισό αιώνα ο Κώστας Νεστορίδης. Ο Δραμινός παλαίμαχος φορ κατάφερε στη διάρκεια της δεκαετούς (1955-1965) καριέρας του στην ΑΕΚ να βγει πέντε διαδοχικές φορές πρώτος σκόρερ στη μεγάλη κατηγορία (από το 1959 έως το 1963), γεγονός που έκανε τους φιλάθλους να συρρέουν κατά χιλιάδες κάθε Κυριακή στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά και στα γήπεδα όπου αγωνιζόταν η Ενωση σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, προκειμένου να τον θαυμάσουν. Ο Νεστορίδης αποτελεί το ζωντανό θρύλο της ομάδας και παράδειγμα πρώτης τάξεως για τις επόμενες γενιές όχι μόνο των ΑΕΚτζήδων αλλά και των αντιπάλων.

Πανάξιος συνεχιστής της ιστορίας είναι ο Μίμης Παπαϊωάννου. Πήρε τη σκυτάλη από τον «Νέστορα» και αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στην Α’ Εθνική τη σεζόν 1963-64 καθώς και ακόμη μία φορά την περίοδο 1965-66. Φόρεσε τα κιτρινόμαυρα για 17 σεζόν (1962-1979), πετυχαίνοντας συνολικά 233 γκολ, ενώ ήταν βασικός συντελεστής σε δύο εντυπωσιακές πορείες της ομάδας στα ευρωπαϊκά κύπελλα, το 1968-69 στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και το 1976-77 στο Κύπελλο UEFA. Πριν από μερικά χρόνια αναδείχθηκε ως ο μεγαλύτερος Ελληνας ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα από τη διεθνή στατιστική υπηρεσία της FIFA. Ο Μίμης Παπαϊωάννου αποτελεί βέβαια, για ακόμη έναν λόγο, ξεχωριστό κομμάτι της ιστορίας της ΑΕΚ, καθώς έχει γράψει και τραγουδήσει τον ύμνο της ομάδας.

Λίγο πριν… δύσει το αστέρι του Μίμη, είχε αρχίσει ήδη να λάμπει αυτό του Θωμά Μαύρου. Ο «Θεός», όπως τον αποκαλούσαν οπαδοί, δημοσιογράφοι, συμπαίκτες και αντίπαλοι, μετακόμισε από τον Πανιώνιο στην ΑΕΚ το 1976 και παρέμεινε μέχρι το 1987, δημιουργώντας στο διάστημα αυτό ένα μύθο γύρω από το όνομά του. Την πρώτη του χρονιά με την ΑΕΚ έφτασε στον ημιτελικό του Κυπέλλου UEFA (1976-77). Τις χρονιές 1978 και 1979 ο Θωμάς Μαύρος κέρδισε το πρωτάθλημα με την ΑΕΚ. Το 1978 και το 1983 το Κύπελλο. Στη σπουδαία εκείνη ομάδα των «κιτρινόμαυρων» συμπαίκτες του υπήρξαν, μεταξύ άλλων, οι Παπαϊωάννου, Αρδίζογλου και Μπάγεβιτς. Με τον τελευταίο μάλιστα συνέθεσαν επιθετικό δίδυμο της ομάδας για 4 σεζόν. Τις δύο πρώτες (1977-78, 1978-79) ο Μαύρος βγήκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και την 3η ο Ντούσκο (1979-80), με τον «Θεωμά» να τα καταφέρνει μία ακόμη φορά με την κιτρινόμαυρη φανέλα την περίοδο 1984-85.

Με την αποχώρηση του Μαύρου από την Ενωση, το 1987, η ομάδα δεν σταμάτησε να… παράγει σκόρερ. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως τη σεζόν 1987-88 η ΑΕΚ είχε ξανά ένα δικό της παιδί στην πρώτη θέση του πίνακα των σκόρερ. Ο λόγος για τον Χένρικ Νίλσεν που πήρε την τελευταία πρωτιά, πριν ο Βασίλης Δημητριάδης αναλάβει δράση (δύο σεζόν πρώτος σκόρερ, 1991-1993). Ακολούθησαν ο Αλέκος Αλεξανδρής (πρώτος σκόρερ τη σεζόν 1993-1994) και ο Βασίλης Τσιάρτας (1995-1996).

Από τον «κοντό» στον «Ζορό»

Ο επόμενος μεγάλος… κυνηγός της κιτρινόμαυρης ιστορίας έμελλε να είναι ο Ντέμης Νικολαΐδης. Ο «κοντός» μετακόμισε από τη Ριζούπολη στη Ν. Φιλαδέλφεια το καλοκαίρι του 1996, μετά από μεταγραφικό σίριαλ και δηλώσεις που τον έκαναν είδωλο στη συνείδηση κάθε ΑΕΚτζή. Ξεκαθάρισε τότε πως θα έφευγε από τον Απόλλωνα μόνο για την ΑΕΚ, αρνούμενος να αποδεχθεί τη συμφωνία της διοίκησης της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» με τον Ολυμπιακό. Ο Ντέμης αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ την περίοδο 1998-99 με 22 γκολ, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να πανηγυρίσει κάποιο πρωτάθλημα. Κατέκτησε το Σούπερ Καπ το 1996 και το Κύπελλο τις χρονιές 1997, 2000 και 2002. Ιστορικά χάιλαϊτς αποτελούν τα γκολ που έχει πετύχει κόντρα στον Ολυμπιακό (κυρίως) και τον Παναθηναϊκό, όπως επίσης και οι έξαλλοι πανηγυρισμοί του μπροστά στους οργανωμένους οπαδούς της Ενωσης. Ο Νικολαΐδης έμεινε στην ΑΕΚ μέχρι το καλοκαίρι του 2003, όταν πήρε μεταγραφή για την Ατλέτικο Μαδρίτης, στην οποία ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική καριέρα του.

Τον Ντέμη διαδέχτηκε ο Νίκος Λυμπερόπουλος, ο οποίος βρήκε καταφύγιο στους κόλπους της κιτρινόμαυρης οικογένειας όταν αποχώρησε κακήν κακώς από τον Παναθηναϊκό. Ο «Λύμπε» αγωνίστηκε συνολικά για 7 περιόδους με τη φανέλα της ΑΕΚ και πανηγύρισε μία φορά μαζί της την πρωτιά στον πίνακα των σκόρερ, τη σεζόν 2006-07. Τον διαδέχτηκε ο Ισμαελ Μπλάνκο, ο οποίος, αν και δεν είχε μεγάλη συμμετοχή στην ανάπτυξη του παιχνιδιού της ομάδας, κατάφερνε να βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή, σκοράροντας με χαρακτηριστική ευκολία, γεγονός που τον έχρισε για δύο σεζόν (2007-08 και 2008-09) πρώτο σκόρερ της Super League. Ο «Ζορό» είχε την ευτυχία να έχει στο… πλευρό του τις 3 από τις 4 σεζόν που φόρεσε τα κιτρινόμαυρα τον Νάτσο Σκόκο, ο οποίος, πέρα από τη δική του εκτελεστική δεινότητα, ήταν ο άνθρωπος που τροφοδοτούσε τον Ισμαελ στις περισσότερες περιπτώσεις.

Το νέο ίνδαλμα της Ενωσης

Μετά τα… σκοτεινά χρόνια της Γ’ Εθνικής και της Football League, η ΑΕΚ φαίνεται πως έχει βρει στον Σέρχιο Αραούχο τον επόμενο της μεγάλης των φορ σχολής της «κιτρινόμαυρης» οικογένειας. Αν κρίνουμε από το περσινό δείγμα γραφής του «Τσίνο», η αισιοδοξία για τα μελλούμενα είναι τεράστια. Απομένει μόνο να δούμε τι έχει να μας παρουσιάσει φέτος. Αν θα καταφέρει να κερδίσει το… στοίχημα, θα φανεί όταν θα γίνει το ταμείο στο τέλος της χρονιάς. Οψόμεθα…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής