«Ταξίδεψε σήμερα & ο Σταύρος Ντουφεξής, κορυφαίος σκηνοθέτης του θεάτρου μας, που πέραν από δάσκαλος μου στη Σχολή, με επέλεξε τόσο για τις Επιδαύρειες Ικέτιδες όσο και για την τραγωδία Πέρσαι στο πρωτότυπο, που ηχογραφήσαμε (*Γιάννης Νταλιάνης, Μιχάλης Κουκουλομμάτης, Νίκος Αρβανίτης, Νίκος Καραγέωργος) & θα υπάρχει πάντα στο Μουσείο Κλασσικής Ιστορίας του Μονάχου» σημείωσε. «Με σπουδαία καριέρα στη Γερμανία και τη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Μέγας γνώστης του μπρεχτικού θεάτρου, από τους πρώτους εκφραστές της λεγόμενης γερμανικής σχολής στη χώρα μας. Καλό ταξίδι Δάσκαλε», κατέληξε.

O Σταύρος Ντουφεξής γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1933. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα, υποκριτική στo Σεμινάριο «Μαξ Ράινχαρντ» της Βιέννης, θεατρολογία και ιστορία της τέχνης στο Βερολίνο. Μαθήτευσε και εργάστηκε στο Μπερλίνερ Ανσάμπλ του Μπρεχτ (Βερολίνο), καθώς και στην Όπερα Κωμωδίας.

Επίσης, μαθήτευσε κοντά στην Γερμανίδα κορυφαία χορογράφο του μοντερνισμού Μέρι Βίγκμαν και στον Αυστριακό σκηνοθέτη Βάλτερ Φελζενστάιν. Από το 1959, ως έκτακτος ή μόνιμος πρώτος σκηνοθέτης, σκηνοθέτησε σε κρατικές σκηνές του γερμανόφωνου χώρου περισσότερες από ογδόντα παραστάσεις.

Παράλληλα, διετέλεσε διευθυντής στο Δημοτικό Θέατρο του Μπίλεφελντ. Διασκεύασε και μετέφρασε έργα, κυρίως από το χώρο του αρχαίου δράματος. Η μουσική, ο ρυθμός και η κίνηση υπήρξαν πάντα σημαντικά στοιχεία στη δουλειά του.

Συνεργάστηκε στενά με μουσικούς, χορογράφους και μίμους, σε έργα τομές, όπως στους Ιππείς και τους Όρνιθες του Αριστοφάνη, το Ρωμαίος και Ιουλιέττα και Όπως σας αρέσει του Σαίξπηρ, το Καπέλο από ψάθα Ιταλίας του Ευγένιου Λαμπίς και το Ο Λεόντιος και η Λένα του Γκέοργκ Μπύχνερ.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1974. Σκηνοθέτησε για το Εθνικό Θέατρο τα έργα Το ημέρωμα της στρίγγλας του Σαίξπηρ, Τα οράματα της Σιμόν Μασάρ του Μπρεχτ (1976), Τρωάδες (1983), Βίος του Γαλιλαίου (1998).

Στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σκηνοθέτησε τα έργα Άγιος πρίγκιπας της Μαργαρίτας Λυμπεράκη (1977), Τρικυμία (2002).