Η πρωταγωνίστρια, Μίλα Παβλιτσένκο, μια βιβλιοφάγος φοιτήτρια, μεταμορφώνεται σε μια από τις πιο θρυλικές και φονικές ελεύθερες σκοπεύτριες, τη «Λαίδη Θάνατο», κυνηγώντας τους ναζί με απαράμιλλο θάρρος. Το βιβλίο, γεμάτο δράση και συναισθηματική ένταση, δεν επικεντρώνεται μόνο στην πολεμική διάσταση της ιστορίας, αλλά και στις προσωπικές μάχες και τη φιλία που αναπτύσσεται με την Πρώτη Κυρία, Ελενορ Ρούσβελτ. Η Κουίν με εμβρίθεια και σασπένς μάς αφηγείται την πορεία μιας γυναίκας που άλλαξε την Ιστορία και βρήκε τη θέση της σε έναν κόσμο γεμάτο πόνο και ελπίδα.
- Η Μίλα Παβλιτσένκο, η ηρωίδα του βιβλίου σας, είναι μια συναρπαστική προσωπικότητα: από μια ήσυχη βιβλιοφάγο μετατρέπεται σε θρυλική ελεύθερη σκοπεύτρια. Πώς αναπτύξατε τον χαρακτήρα της και πώς καταφέρατε να ισορροπήσετε την προσωπική της μεταμόρφωση με την ιστορική αλήθεια της ζωής της;
Η αληθινή γυναίκα στην οποία βασίζεται το βιβλίο ήταν τόσο μοναδική, που δεν χρειάστηκαν εξωραϊσμοί. Διάβασα τα απομνημονεύματά της ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια της έρευνας και εξεπλάγην όταν ανακάλυψα πόσο ζεστή, πόσο αστεία, πόσο οικεία και πόσο ανθρώπινη ήταν αυτή η θρυλική στρατιώτης. Ηταν μια μαμά που λάτρευε τον γιο της, ήταν μια φανατική αναγνώστρια που τρελαινόταν για ιστορικά γεγονότα, ήταν μια φίλη που εκτιμούσε εξίσου τους συντρόφους της στρατιώτες και τους φίλους της, ήταν πολύ πρακτική αλλά και γυναίκα ικανή να ερωτευτεί κεραυνοβόλα. Η πρόκληση ήταν απλώς να αναδείξω όλες αυτές τις πτυχές της ώστε η εικόνα της ψυχρής ελεύθερης σκοπεύτριας να μην επικαλύψει τη γυναίκα πίσω από τη φοβερή φήμη.
- Η ιστορία της Μίλα βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, και η ίδια είναι μια από τις πιο διακεκριμένες γυναίκες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Πόσο δύσκολο ήταν για εσάς να συνδυάσετε την ιστορική αλήθεια με τη μυθοπλασία, και πώς εξασφαλίσατε την ακρίβεια των ιστορικών στοιχείων χωρίς να θυσιάσετε το δραματικό στοιχείο;
Η ιστορία της Μίλα στην πρώτη γραμμή ήταν τόσο απίστευτη, που δεν χρειάστηκαν πολλές φιοριτούρες για να μεγιστοποιηθεί το δράμα ή η θλίψη – αυτά τα τμήματα του βιβλίου πλησιάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο τα ιστορικά γεγονότα. Πρόσθεσα βέβαια μια φανταστική απόπειρα δολοφονίας σε αμερικανικό έδαφος για να φέρω τη Μίλα αντιμέτωπη με την απόλυτη πρόκληση -μια μονομαχία μακριά από την πατρίδα της, μακριά από όλα και όλους όσοι τη στήριζαν στο πεδίο της μάχης-, αλλά ακόμα και η απόπειρα δολοφονίας βασίζεται σε πολλές επιθέσεις/πραξικοπήματα κατά του Φραγκλίνου Ρούσβελτ που όντως συνέβησαν στις αρχές της προεδρίας του. Η πραγματική Μίλα Παβλιτσένκο λέει επίσης πολύ λίγα για τον Αλεξέι, τον πρώτο σύζυγό της, και τον Κόστια, τον τελευταίο σύζυγό της – οπότε έπρεπε να χρησιμοποιήσω τη φαντασία μου για να καλύψω αυτά τα κενά και να δώσω σάρκα και οστά και στις δύο αυτές σχέσεις. Αυτή είναι η ακροβασία στην ιστορική μυθοπλασία: να χρησιμοποιείς όσο το δυνατόν περισσότερο το ιστορικό στοιχείο και να προσπαθείς να καταλάβεις ποια θα μπορούσε να είναι η αλήθεια, όταν συναντάς κενά που πρέπει να συμπληρώσεις, έτσι ώστε να βγάζει νόημα η ιστορία.
ΤΙ ΔΙΑΒΑΣΑ
- Η σχέση της Μίλα με την Πρώτη Κυρία, Ελενορ Ρούσβελτ, φαίνεται να είναι ένα από τα πιο συγκινητικά σημεία του βιβλίου. Ποιες ήταν οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε κατά τη δημιουργία αυτής της σχέσης και πώς επηρεάζει τη συνολική πλοκή του βιβλίου;
Δεν θα τολμούσα ποτέ να επινοήσω κάτι τέτοιο – η φιλία αυτή υπήρχε πραγματικά! Στα απομνημονεύματά της, η Μίλα αναφέρεται λεπτομερέστατα σε διάφορες αλληλεπιδράσεις τους: όπως ένα δύσκολο ξεκίνημα στο πρωινό καλωσορίσματος στον Λευκό Οίκο, αλλά ήρθαν πιο κοντά στη συνέχεια χάρη στην Ελενορ, η οποία τη βοήθησε να βρει τα πατήματά της στις ΗΠΑ, καθώς ήταν στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Οι συνομιλίες τους μέσα σε θωρακισμένο αυτοκίνητα καθώς η Ελενορ συνόδευε τη Μίλα στην περιοδεία καλής θέλησης, η Ελενορ να ράβει ένα σετ πιτζάμες για τη Μίλα αφού και είχε πέσει στο νερό από το κανό κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο κτήμα των Ρούσβελτ στο Χάντσον, η επανένωσή τους στη Μόσχα περίπου δεκαπέντε χρόνια αργότερα – όλα πραγματικά γεγονότα! Αυτή η φιλία ήταν ένας από τους λόγους που ήθελα να γράψω αυτό το βιβλίο: Η πορεία της Μίλα στο μέτωπο είναι αξιοσημείωτη, αλλά εξίσου αξιοσημείωτη για μένα ήταν η αληθινή φιλία που δημιουργήθηκε μεταξύ δύο τόσο εκπληκτικά διαφορετικών ισχυρών γυναικών. Η Μίλα πήγε στις ΗΠΑ τραυματισμένη, θυμωμένη και ούσα σε άρνηση, και η Ελενορ τη δίδαξε πολλά για το πώς να βρει μέσα της γαλήνη – για μένα, το να το δείξω αυτό ήταν εξίσου σημαντικό με τις σκηνές της μάχης.
- Στο βιβλίο σας εξετάζετε το θέμα της απώλειας, του πένθους και της εσωτερικής δύναμης, ενώ ταυτόχρονα περιγράφετε τη σφοδρότητα του πολέμου. Πώς πιστεύετε ότι αυτές οι αντιφάσεις συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ανθρώπινης εμπειρίας σε τέτοιες ακραίες καταστάσεις;
Με συναρπάζει ο πόλεμος και οι συνέπειές του, εν μέρει επειδή ο σύζυγός μου είναι εν ενεργεία στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού (18+ χρόνια) και μέσω αυτού και των υπόλοιπων εν ενεργεία φίλων του, τόσο ανδρών όσο και γυναικών, έχω δει τις επιπτώσεις του πολέμου, του μετατραυματικού στρες (PTSD) και του τραύματος στις πολλές του μορφές. Βρίσκω συναρπαστικό και συγκλονιστικό να εξετάζω τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τον ανυπόφορο κίνδυνο και το στρες μιας εμπόλεμης ζώνης – και πώς συνεχίζουν όταν τελειώνει ο πόλεμος και μένουν όρθιοι στα συντρίμμια ρωτώντας «Τι κάνω τώρα;». Ηταν ξεκάθαρο από τα απομνημονεύματα της Λιουτμίλα Παβλιτσένκο ότι υπέφερε βαθιά από διαταραχή μετατραυματικού στρες μετά το τέλος του πολέμου, αλλά αυτό δεν εμπόδισε από το να βρει την αγάπη, να γίνει μια περήφανη μητέρα, να τελειώσει τη διατριβή της και να γίνει ιστορικός, ή από το να αποτελέσει πρότυπο και να γίνει ηρωίδα για άλλες νεαρές γυναίκες της χώρας της.
- Το βιβλίο κλείνει με μια έντονη αίσθηση θριάμβου και τραγωδίας, αλλά αφήνει και ένα κενό, έναν υπαινιγμό για τη συνέχιση της ιστορίας της Μίλα. Υπάρχει κάποια συνέχεια ή ιδέα για άλλες ιστορίες που θα θέλατε να εξερευνήσετε από την πλευρά αυτής της ηρωίδας ή του ιστορικού πλαισίου;
Δεν σκοπεύω τώρα να συνεχίσω την ιστορία της Μίλα – το «Η ματιά του θανάτου» κλείνει μια ενότητα για μένα. Αλλά θα ήθελα να γράψω κάποια στιγμή για τη φίλη της τη Βίκα, που είναι φανταστικός χαρακτήρας, αλλά που σίγουρα θα μπορούσα να βασίσω σε κάποια από τις γυναίκες της Σοβιετικής Ενωσης που οδήγησαν τα τανκς τους ενάντια στον Χίτλερ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου!
Ειδήσεις σήμερα
Κρας τεστ για Μακρόν η επιλογή Μπαϊρού
Εφορία: Οι 70 κατηγορίες εισοδημάτων- εσόδων που καλύπτουν τεκμήρια