Είχε γεννηθεί το 1953 και στη δισκογραφία της περιλαμβάνονται μεγάλες επιτυχίες όπως τα τραγούδια «Τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε», «Τα μάτια σου», «Τι να μας κάνει η νύχτα», «Σαριμπιντάμ», «Η νύχτα θέλει», «Εβγα, τελάλη μου», «Χόρεψε με ένα ταγκό», «Μίλα μου» (με τον Δάκη) και βέβαια το περίφημο «Τελειώσαμε λοιπόν».

Τα παιδιά της με ανάρτησή τους στα social media ευχαριστούν τον κόσμο για τα μηνύματα συμπαράστασης και ζητούν να γίνει σεβαστή η επιθυμία τους, η οποία είναι να τελεστεί η κηδεία της μητέρας τους σε κλειστό οικογενειακό κύκλο.

Αναλυτικά η ανάρτησή τους:

Καταρχάς θα θέλαμε να σας εκφράσουμε πόσο ευγνώμονες και συγκινημένοι είμαστε η αδερφή μου κι εγώ για τις ευχές σας και τα μηνύματα που μας στείλατε για τη μητέρα μας και το πένθος μας. Δεν έχω βρει ακόμη τα σωστά λόγια για να εκφράσω επαρκώς την συγκίνηση μου.

Η μαμά είχε την ατυχία να ασθενήσει αρκετά νέα, πριν από περίπου 10 χρόνια, με μια ασθένεια που ούτε πολύ γνωστή ήταν τότε όσον αφορά τη φύση και το εύρος της αναπηρίας και στήριξης που χρειάζεται, ούτε κ εμείς ήμασταν σε μια ώριμη ηλικία ώστε να γνωρίζουμε πως να διαχειριστούμε πρακτικά, ηθικά και συναισθητικά έναν άνθρωπο που νοσεί με άνοια πρώιμης έναρξης. Όλα αυτά τα μάθαμε στην πορεία και με το σκληρό τρόπο. Η μητέρα μου τα τελευταία χρόνια νόσησε και με καρκίνο και αυτός ήταν και ο λόγος που έφυγε χτες.

Πέρα από την διαρκή έγνοια μας για το αν είναι ταχτοποιημένα όσα αφορούν τη διαβίωση της μαμάς και αν κάθε κίνηση μας ήταν σύμφωνη με τους γιατρούς της μαμάς, τα πιστεύω και το χαρακτήρα της, τις εκπεφρασμένες επιθυμίες της και το ήθος της, πέρα από όλα αυτά, η μεγαλύτερη μας ανησυχία ήταν αν η μαμά είναι άνετη, είναι βολικά, αν στεναχωριέται, αν φοβάται, αν πονάει και αν βασανίζεται. Δίπλα μας σε αυτό στάθηκαν οι γιατροί της, δύο άνθρωποι που τους οφείλουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη καθώς και πλήθος άλλων νοσοκόμων, νοσηλευτών, φροντιστών και άλλων. Ειδικά στο τέλος, κοντά μας ήταν η φιλανθρωπική οργάνωση παρηγορητικής φροντίδας Παρη.συ.α που φροντίζει ασθενείς με χρόνιο πόνο ή τελικού σταδίου ασθένειες να ανακουφίζονται και να μη βασανίζονται.

Όλα αυτά τα χρόνια υπάρχουν μαζεμένα πολλά συναισθήματα και σκέψεις που λόγω της ακατάπαυστης εργασίας που χρειάζεται η συντήρηση ενός ασθενούς, έμειναν κρυμμένα, θαμμένα και καταπιεσμένα και που τώρα είναι η ώρα να βγουν στην επιφάνεια.

Γι΄αυτό το λόγο, αν και ξέρουμε ότι μπορεί να στενοχωρήσουμε αγαπημένους φίλους και γνωστούς, ζητάμε να γίνει σεβαστή η επιθυμία μας να γίνει η κηδεία της σε κλειστό οικογενειακό κύκλο, ώστε να μπορούμε σε αυτή την τελευταία μας επαφή να αφήσουμε τα συναισθήματα μας ελεύθερα με άνεση χώρου και χρόνου και να την αποχαιρετήσουμε όπως ακριβώς θέλουμε.

Αντί στεφάνων, ζητάμε όποιος επιθυμεί να κάνει μια δωρεά στην Ελληνική Εταιρία Θεραπείας Πόνου & Παρηγορικής Φροντίδας στο όνομα της μητέρας μας, Χριστιάνας Σταμάτη. Πληροφορίες εδώ: https://grpalliative.gr/donate/

Θα έρθει η στιγμή σε λίγο καιρό που θα μπορούμε να βρεθούμε και να συζητήσουμε για τη μνήμη της μαμάς, της Χριστιάνας, όλοι μαζί. Θα ανακοινωθεί κάτι σχετικό.
Σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας
Γιώργος – Βασιλική».

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις