Ξαναέφερε στην μπάντα τον σπουδαίο κιθαρίστα Τζον Φρουσιάντε και πλέον η τετράδα κάνει πρόβες με προοπτική να κυκλοφορήσει προσεχώς νέα δουλειά. Εμείς τους περιμένουμε στις 26 Ιουνίου στην Αθήνα για ένα μεγάλο σόου στο πλαίσιο του Ejekt Festival, αν φυσικά η πανδημία το επιτρέψει, και ο ίδιος ο Flea ακόμα μιλάει στα έντυπα όλου του κόσμου για την αυτοβιογραφία του, με τίτλο «Acid for the children», που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2019 και συνεχίζει να εκδίδεται από χώρα σε χώρα.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που σταματάει όταν οι Red Hot Chili Peppers ξεκίνησαν, καθώς ο ίδιος ο Αμερικανός μουσικός δεν ήθελε να υπογράψει την ιστορία ενός σελέμπριτι ή ενός ροκ σταρ. Αντίθετα, επικεντρώθηκε στην παιδική και εφηβική του ηλικία, η οποία, το λιγότερο που θα μπορούσε να πει κανείς, υπήρξε αντισυμβατική.

Στα 58 του ο Flea υποστηρίζει στον «Guardian» ότι «βρίσκομαι πλέον σε μια απόσταση από την παιδική μου ηλικία και μπορώ να μιλήσω για αυτήν αντικειμενικά. Η παιδική μου ηλικία έχει τελειώσει, ενώ οι Chili Peppers όχι, και γι’ αυτό το λόγο δεν έγραψα για το συγκρότημα. Η μπάντα είναι κάτι που συμβαίνει τώρα, και δεν έχω την απαραίτητη απόσταση από τις ευχάριστες και τις δυσάρεστες εμπειρίες για να γράψω για αυτές», τονίζει.

Αυτό, βέβαια, δεν τον απέτρεψε από το να μιλάει για τους συνεργάτες του, αλλά και την προσωπική του σχέση με την μπάντα με την οποία έχει συνδέσει τη ζωή του. «Υπήρξαν καλές στιγμές αλλά και άσχημες με το συγκρότημα, κι αυτό εναλλασσόταν τόσο πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια. Υπήρχαν φάσεις που αναρωτιόμουν αν μπορούμε να συνεχίσουμε χωρίς να επαναλαμβανόμαστε ή ένιωθα ότι ήθελα να εξελιχθώ μακριά από το γκρουπ και τις δεσμεύσεις που φέρει αυτό μαζί του, το χρήμα, την εξουσία, τη φήμη που μου έχει χαρίσει. Ομως, μετά πάμε και κάνουμε μια υπέροχη συναυλία ή γράφουμε ένα όμορφο κομμάτι και το ερωτεύομαι πάλι», υποστηρίζει και αναφέρεται στο πάθος που έχει για κάθε τι καινούργιο που τον συναρπάζει.

«Ποτέ δεν νιώθω μεγαλύτερο ενθουσιασμό από τη στιγμή που ανακαλύπτω κάτι καινούργιο που με συναρπάζει. Μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό, όπως το πινγκ πονγκ. Και όταν βρίσκω κάτι καινούργιο που με ενθουσιάζει, θέλω να γίνω ο καλύτερος σε αυτό. Δεν υπάρχει μέση οδός για μένα. Θεωρώ ότι η ζωή είναι ευκαιρία είτε για εξερεύνηση είτε για γνώση και πάντα θέλω να βρίσκω νέους τρόπους να εξελίσσομαι πνευματικά, συναισθηματικά, διανοητικά», λέει.

Και το βιβλίο που έγραψε ήταν ένας τρόπος να εξελιχθεί σαν άνθρωπος. «Μπορείς να κάνεις βήματα μπροστά αν δεν αποφεύγεις να αντιμετωπίσεις τα τραύματά σου. Και το βιβλίο ήταν ένας τρόπος να αποδεχθώ τον εαυτό μου. Υπήρξαν πράγματα που μου έκαναν στην παιδική μου ηλικία που ήταν πολύ επώδυνα. Υπήρξαν πράγματα που δεν μου άρεσαν στον εαυτό μου. Υπήρξαν στιγμές στη ζωή μου που έδειξα ασέβεια στους άλλους. Ομως, πιστεύω ότι, δείχνοντας ειλικρίνεια και ταπεινότητα, μπορείς να προχωρήσεις και να γίνεις καλύτερος», υπογραμμίζει και δίνει τα εύσημα στην Πάτι Σμιθ, που του έδειξε τον τρόπο να βρει τη φωνή του ως συγγραφέας. «Οι αγαπημένοι μου συγγραφείς έχουν ο καθένας το προσωπικό του στιλ, κι αυτό είναι κάτι που σου παίρνει καιρό για να το βρεις. Η Πάτι Σμιθ με βοήθησε πολύ σε αυτό. Μου είπε ότι το να γράψεις ένα βιβλίο είναι σαν να γράφεις μουσική. Κάποιες στιγμές παίζεις με τους άλλους ως σύνολο, και κάποιες άλλες βγαίνεις μπροστά και σολάρεις. Οταν συνειδητοποίησα τα κοινά στοιχεία που έχουν αυτές οι δύο μορφές έκφρασης, βρήκα τη δική μου φωνή», παραδέχεται.

Από το βιβλίο δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι περιπέτειες του Flea με τα ναρκωτικά, οι οποίες ξεκίνησαν αρκετά νωρίς. «Δυστυχώς, η γενιά μου είχε μια άρρωστη σχέση με τις ουσίες. Ισως να ακουστώ παρωχημένος, αλλά δεν με ανησυχεί η σχέση των νέων σήμερα με τα ναρκωτικά όσο με το χρόνο που ξοδεύουν τα παιδιά στους υπολογιστές και στα κινητά τους. Νομίζω ότι το να ζεις μια εμπειρία άμεσα, τη στιγμή που συμβαίνει, έχει πλέον τελειώσει, κι αυτό είναι πολύ λυπηρό».

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr