Το Μάτι ήταν μία τραγωδία με 103 νεκρούς που στοίχισε στον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά. Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι περισσότεροι στην αξιωματική αντιπολίτευση, τέσσερα χρόνια μετά, δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο το Μάτι στοίχισε στον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν τα λάθη που έγιναν στο πεδίο και στοίχισαν τόσες ανθρώπινες ζωές. Αυτό που πραγματικά στοίχισε στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν το θέατρο που έπαιζε επί ώρες μετά την τραγωδία μία ολόκληρη κυβέρνηση, με πρώτον τον πρωθυπουργό, που έκανε «σικέ» συσκέψεις σε ζωντανή σύνδεση και προσποιούνταν ότι δεν γνώριζε πως αρκετή ώρα πριν υπήρχαν δεκάδες άνθρωποι νεκροί.
Και αυτή η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να συζητήσει και να αποδεχθεί ίσως το μεγαλύτερο λάθος του την περίοδο διακυβέρνησης Τσίπρα, είναι αυτό που στοιχειώνει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έως και σήμερα που είναι στην αξιωματική αντιπολίτευση. Που συμπεριφέρεται λες και σε κάθε καταστροφή ψάχνει να βρει το «νέο Μάτι» μπας και σβήσει από τη συλλογική μνήμη το παλιό…
Ισως για αυτό βρίζουν και εξεγείρονται κάθε φορά που ακολουθείται το μέτρο της εκκένωσης χωριών και οικισμών που κινδυνεύουν…
Είναι αυτή η αντίληψη και πρακτική που ενισχύει -αντί να αποδυναμώνει, όπως κανονικά θα έπρεπε να συμβαίνει λόγω και του χρόνου που μας απομακρύνει από τα γεγονότα που μας στοίχισαν ως χώρα και κοινωνία- το αντι-ΣΥΡΙΖΑ κλίμα. Και είναι αυτή η αντίληψη και πρακτική της Κουμουνδούρου που δεν επιτρέπει στα στελέχη της να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει κάποιο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, κάποιο σύστημα δυνάμεων δηλαδή, οικονομικών και πολιτικών, που μάχεται τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ είναι κλίμα, δεν είναι μέτωπο και φουντώνει κάθε φορά που τα στελέχη της αντιπολίτευσης δείχνουν με τη στάση και τη συμπεριφορά τους:
» Πρώτον, το ότι δεν έχουν αντιληφθεί ή αναγνωρίσει τα λάθη που έκαναν την περίοδο 2015-2019.
» Δεύτερον, διατυμπανίζουν ότι ακόμα και αν ξαναέρθουν στην εξουσία, στη λεγόμενη «δεύτερη φορά Αριστερά», θα τα ξανακάνουν.
Ο ίδιος ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμπεριφέρεται σαν το τελευταίο τρολ του κόμματος όταν γράφει «Τόσα χαμόγελα και τόση ευτυχία, τόσες ομαδικές φωτογραφίες χαράς με φόντο τα καμένα δεν έχω ξαναδεί. Ενα τους θέμα σοβαρό είναι η ανεπάρκεια. Ενα άλλο όμως, ακόμη θλιβερότερο, το πάνδηλο έλλειμμα ενσυναίσθησης». Και δεν είναι μόνο η ανορθογραφία (λέξη πάνδηλο δεν υπάρχει) που εξοργίζει την κοινή γνώμη.
Είναι οι μνήμες και οι λέξεις που ξαναφέρνουν το Μάτι στο προσκήνιο. Ξαναφέρνουν την… παράσταση με το έκτακτο συντονιστικό της κυβέρνησης που είχε αναφορές για δεκάδες νεκρούς, καμένους ανθρώπους, αλλά με επικεφαλής τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας προσποιούνταν ότι δεν γνώριζε. Ολοι θυμούνται τον κ. Τσίπρα να ρωτά σε ζωντανή σύνδεση της ΕΡΤ, όταν όλα τα διεθνή πρακτορεία και τα ελληνικά ΜΜΕ επιβεβαίωναν τον θάνατο δεκάδων ανθρώπων, αν την άλλη μέρα θα πετούσαν τα Καναντέρ…
Ολοι θυμούνται τον Αλέξη Τσίπρα να πηγαίνει 6 το πρωί στο Μάτι, αρκετές ημέρες μετά, έχοντας δίπλα του καμιά δεκαριά στελέχη του κόμματος και μία μαυροφορεμένη δήθεν ντόπια, που μετά αποκαλύφθηκε ότι ήταν συνεργάτιδά του και την έκανε και υφυπουργό της κυβέρνησής του. Μάλλον για να την επιβραβεύσει. Ηταν η αντίστοιχη επίσκεψη με αυτήν που έκανε 24 ώρες μετά ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Πεντέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν να απαξιώσουν.
Ολοι θυμούνταν τον Αλέξη Τσίπρα να λέει «on camera» ότι δεν χρειαζόταν να δώσει βοήθημα δύο χιλιάδων ευρώ διότι οι άνθρωποι θα τα σπαταλούσαν. Και όλοι θυμούνται τον Πάνο Καμμένο να τσακώνεται με αγανακτισμένους κατοίκους του Ματιού και να τους λέει ότι είναι οπαδοί της Ν.Δ. και για αυτό διαμαρτύρονται.
Ολοι θυμούνται τον Νίκο Παππά να δείχνει σε ζωντανή σύνδεση κάτι χάρτες για να πει ότι δήθεν στο Μάτι υπήρξε οργανωμένος εμπρησμός, οργανωμένη επίθεση κατά της χώρας. Και τον Νίκο Τόσκα να λέει με το ύφος του στρατιωτικού που γνωρίζει, ότι κατά τη γνώμη του, δεν έγινε κάποιο λάθος, ούτε από αυτούς που αποφάσιζαν ούτε από αυτούς που επιχειρούσαν…
Ολα αυτά υπήρχαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθούσαν το προηγούμενο διάστημα να εντοπιστούν, να συζητηθούν, να γίνει η παραδοχή τους, να αποδοθούν και οι πολιτικές ευθύνες, διότι μόνο έτσι θα υπήρχε εκτόνωση. Μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τσίπρας όμως αρνήθηκε έντονα τον λεγόμενο απολογισμό. Επειδή φοβήθηκε ότι θα ακουμπούσε στενούς του συνεργάτες και θα τον αποδυνάμωνε εσωκομματικά. Με αυτήν την επιλογή όμως, υπονόμευσε -λένε πολλοί ακόμα και εντός του κόμματος, σήμερα- την πορεία του κόμματός του. Διότι χωρίς τη διαδικασία της εκτόνωσης της κοινής γνώμης που προκαλεί η παραδοχή των δικών σου λαθών, η κοινή γνώμη θα παραμένει από αποστασιοποιημένη έως και θυμωμένη με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν, ακόμα και μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι η τακτική της υπεράσπισης των μεγάλων λαθών της περιόδου 2015-2019 στοιχίζει πολύ στον κ. Τσίπρα και στην αντιπαράθεσή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά και στην αντιπαράθεσή του με τον Νίκο Ανδρουλάκη. Και λένε ακόμα ότι δεν θα έχει η ανάδειξη νέων μελών στο προσκήνιο, χωρίς έναν πραγματικό απολογισμό της περιόδου διακυβέρνησης, που θα λειτουργούσε εκτονωτικά και προς την κοινή γνώμη. Η οποία έχει λόγους να είναι αποστασιοποιημένη και για κάποια πράγματα θυμωμένη.