Το θέμα το χειρίζεται ο ίδιος συζητώντας το μόνο με 2-3 άτομα της απολύτου εμπιστοσύνης του, τα οποία και δεν μιλούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ουδείς εξ όσων θα μπορούσαν να ξέρουν δεν μπαίνει σε συζήτηση με ονοματολογία. Και τα φίλτρα προστασίας των όποιων διαβουλεύσεων γίνονται, είναι τόσο ισχυρά, ώστε να διίστανται οι απόψεις για το αν -ασχέτως ονόματος- ο Κ. Μητσοτάκης έχει αποφασίσει ήδη το πρόσωπο που θα προτείνει ή αν ακόμα το σκέφτεται.

Ωστόσο υπάρχουν ορισμένα νέα πολιτικά δεδομένα που δημιουργήθηκαν με τη δύση του 2024 και την ανατολή του 2025. Το κλίμα μετά τη συζήτηση και την ψήφιση του προϋπολογισμού φέρει το σήμα της πολιτικής νίκης του πρωθυπουργού, ο οποίος διαπίστωσε, μαζί με την πλειοψηφία της κοινωνίας, ότι δεν έχει πολιτικό αντίπαλο στα μεγάλα θέματα που αντιμετωπίζει η χώρα, που να διαθέτει ολοκληρωμένη εναλλακτική πολιτική.

Διαπίστωσε επίσης, ότι μετά το οδυνηρό αποτέλεσμα των τελευταίων ευρωεκλογών, είναι η πρώτη φορά που η κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. εμφανίζεται εντελώς συμπαγής, με το κλίμα μεταξύ του Μ. Μαξίμου και της γαλάζιας Κ.Ο. να έχει ζεσταθεί. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι ότι και οι δημοσκοπήσεις έχουν αρχίσει και δείχνουν τις διαφοροποιήσεις που συντελούνται στο εκλογικό σώμα. Η δημοσκόπηση της PALMOS ANALYSIS, που δημοσιεύει σήμερα ο «Ε.Τ.» και είναι η πιο πρόσφατη που έχει διενεργηθεί, επιβεβαιώνει τη δημιουργία νέων δεδομένων.

Η Ν.Δ. δείχνει να πατάει αρκετά σίγουρα σε ποσοστό που αρχίζει από 3 (31,3%), ενώ το ΠΑΣΟΚ, μετά το αρχικό ξεπέταγμα με την επανεκλογή του Ν. Ανδρουλάκη, ναι μεν παραμένει καθαρά δεύτερο κόμμα, αλλά αρχίζει και απομακρύνεται από το 20% τείνοντας προς το 15%-16% (16,3%). Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σταθερά μονοψήφιος, ενώ τα 3 από τα 4 κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά της Ν.Δ. αρχίζουν και σταδιακά υποχωρούν. Η Ελληνική Λύση και κυρίως η Νίκη και οι Σπαρτιάτες υποχωρούν σταθερά και μόνο η Φωνή Λογικής δείχνει να κατοχυρώνει την είσοδο στη Βουλή.

Αυτό το τοπίο της πολιτικής αλλά και της αριθμητικής υπεροχής της Ν.Δ. διευκολύνει και τους χειρισμούς του Κ. Μητσοτάκη και στην εκλογή Προέδρου.

Τα «διλήμματα» που καλείται να απαντήσει είναι δυο:

1. Πολιτικό ή μη πολιτικό πρόσωπο.
2. Παραταξιακό ή μη παραταξιακό πρόσωπο.

Αν επιλέξει μη πολιτικό πρόσωπο, τίθεται εκ των πραγμάτων το ερώτημα «Γιατί όχι την κ. Σακελλαροπούλου;», πολλώ μάλλον που θα την ψήφιζαν και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή, τα ραντάρ δεν έχουν ανιχνεύσει μη πολιτικό πρόσωπο, το οποίο θα μπορούσε να διαθέτει μεγαλύτερο πολιτικό εύρος από την κ. Σακελλαροπούλου.

Το μειονέκτημα της ανανέωσης της θητείας της κ. Σακελλαροπούλου είναι ότι ενώ μπορεί να συγκεντρώσει και πάλι μεγάλη πλειοψηφία, θα σημάνει την απώλεια της ψήφου πάνω από 20 βουλευτών της Ν.Δ. Με άλλα λόγια, θα σημάνει την επιστροφή της Ν.Δ. στην τεταμένη κατάσταση που βρισκόταν πριν απ’ την «ένωση του προϋπολογισμού». Ισως γι’ αυτό και η ανανέωση της θητείας της Κ. Σακελλαροπούλου δεν μοιάζει να είναι το πιθανότερο σενάριο. Η ευρεία πλειοψηφία που μπορεί να συγκεντρώσει δεν θα έχει πρακτικό περιεχόμενο για την κυβέρνηση, σε αντίθεση με μια άλλη υποψηφιότητα η οποία θα σφυρηλατούσε ακόμα περισσότερο την ενότητα του κυβερνώντος κόμματος.

Περίπου στο ίδιο πλαίσιο δείχνει να βρίσκεται και η απάντηση του δεύτερου διλήμματος. Ενα μη «παραταξιακό» πρόσωπο, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα συγκέντρωνε ευρύτερη πλειοψηφία, θα μπορούσε να δημιουργήσει νέα προβλήματα στην Κ.Ο. της Ν.Δ. Στα μη παραταξιακά πρόσωπα που θα μπορούσαν να «παίξουν» είναι πρωτευόντως ο Β. Βενιζέλος και ο Γ. Στουρνάρας. Και οι δυο είναι πρόσωπα που έβαλαν πλάτη την κρίσιμη περίοδο των μνημονίων και βρέθηκαν στην προμετωπίδα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Ωστόσο, χωρίς να παραγνωρίζεται η υπεύθυνη στάση και των δυο στους χαλεπούς καιρούς ανάμεσα στο πρώτο και το τρίτο μνημόνιο του τότε επελαύνοντος και νυν ημιδιαλυμένου ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον δεν προσθέτουν στη διακηρυγμένη στόχευση του Κ. Μητσοτάκη για τρίτη 4ετία με τον ίδιο επικεφαλής. Μεταξύ των παραταξιακών προσώπων, ο Κ. Τασούλας δείχνει να μην έχει αντίπαλο.

Πάντα υπάρχει η πιθανότητα ενός προσώπου-έκπληξης out of the box, αλλά οι καιροί δείχνουν ότι έλκονται περισσότερο από τη σταθερότητα, παρά από αιφνιδιασμούς, οι οποίοι πρακτικά δεν σημαίνουν πολλά.

Ανοιξιάτικος ανασχηματισμός

Τέλος, μία ακόμα συνέπεια που μπορεί να προκαλέσουν τα νέα δεδομένα, είναι ο σχεδόν προεξοφλημένος ανασχηματισμός να μη γίνει αμέσως μετά την εκλογή Προέδρου, αλλά να αποκτήσει ανοιξιάτικο άρωμα. Αντί του Φεβρουαρίου να πάει προς τον Απρίλιο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο υφυπουργός Εξωτερικών Κ. Φραγκογιάννης επιθυμεί την αποχώρησή του για καθαρά προσωπικούς λόγους και την τρέχουσα εβδομάδα θα αντικατασταθεί από τον βουλευτή Τ. Χατζηβασιλείου.