Με τον ανασχηματισμό ο Κ. Μητσοτάκης, χωρίς να γίνει «κάτι άλλο» απ’ αυτό που πραγματικά είναι (ένας μεταρρυθμιστής με σύμμαχο την κοινή λογική και σεβασμό στην παραδοσιακή εκλογική βάση της Ν.Δ.), έκανε τις αναγκαίες διορθώσεις κι έστειλε παντού τα δικά του «μηνύματα». Και στο εκλογικό σώμα και στην κυβέρνηση-κόμμα και στα επιχειρηματικά κέντρα, που ήθελαν και θέλουν έναν ανίσχυρο πρωθυπουργό.

Η ριζική αλλαγή του κράτους, η πιο δραστική αντιμετώπιση της ακρίβειας, η αλλαγή στα τεκμήρια φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών, η ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας, η βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών και η πραγματική ενίσχυση ενός αυξημένου εισοδήματος, το οποίο όμως θα δεν το καταπίνει η ακρίβεια, είναι οι νέες άμεσες προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης. Η οποία, όπως λένε οι πληροφορίες, θα πορευτεί στο μεταρρυθμιστικό πλαίσιο που έχει τεθεί προγραμματικά και το οποίο εγγυάται τη σύγκλιση της Ελλάδας με τον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε.

Ο ανασχηματισμός που έγινε προχθές, (όπως είχε γράψει μόνο ο «Ελεύθερος Τύπος») και όχι την προσεχή Τετάρτη, έχει έντονους συμβολισμούς, πλούσιο παρασκήνιο και κρίσιμες κινήσεις, η σημασία των οποίων δεν είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού.

Ο πιο σημαντικός συμβολισμός είναι το μέτωπο που άνοιξε ο πρωθυπουργός με την αλαζονεία και τους εκφραστές της. Με εκείνους που αρνούνταν να δουν την πραγματικότητα και επέμειναν ότι η δική τους άποψη είναι όχι μόνο η σωστή, αλλά και η μοναδική χωρίς καν εναλλακτική.

Ο δεύτερος αφορά τις «προχωρημένες ατζέντες». Ο Κ. Μητσοτάκης ουσιαστικά παραδέχθηκε στη συνέντευξη του στον Alpha, ότι δεν μετανιώνει για τον νόμο για την ισότητα στον γάμο, αλλά αναγνώρισε πως η κυβέρνηση «ήταν ένα βήμα μπροστά» από την κοινωνία, δηλαδή ίσως βιάστηκε. Ομως η κυβέρνηση λόγω τη επιμονής συγκεκριμένων υπουργών και συμβούλων βρέθηκε επί 2 μήνες εγκλωβισμένη σε έναν άχαρο διάλογο, ο οποίος δεν αφορούσε μια σημαντική κοινωνική προτεραιότητα και προκαλούσε αντιδράσεις στην παραδοσιακή εκλογική βάση της Ν.Δ. Η μεταρρύθμιση ήταν σωστή, αλλά επιχειρήθηκε με τον λάθος τρόπο, επιφέροντας έναν διχασμό στην Κ.Ο. της Ν.Δ. «Πιο πολύ και από τον ίδιο τον νόμο ενόχλησαν τα πανηγύρια το βράδυ της ψήφισής του στο πάρτι, με τη συμμετοχή της Προέδρου της Δημοκρατίας, υπουργών και συμβούλων του πρωθυπουργού», όπως έλεγε παλαιός και διαχρονικά έμπιστος συνεργάτης του Κ. Μητσοτάκη.

Ο τρίτος συμβολισμός είναι η μηδενική ανοχή στην αναποτελεσματικότητα. Η απομάκρυνση των Δ. Καιρίδη, Λ. Αυγενάκη, Δ. Μιχαηλίδου, Χ. Θεοχάρη θεωρούνται οι πιο χαρακτηριστικές, δεδομένου ότι αφορούν μικρή απόδοση σε κρίσιμα χαρτοφυλάκια (μεταναστευτικό, αγροτική πολιτική, οικονομία και εργασιακά), συνδυασμένα με αλαζονικές συμπεριφορές. Οι «επαγγελματίες ανησυχούντες» για το Μεταναστευτικό στιγμάτισαν τον τέως υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, ο οποίος αντιμετωπίζει κριτική και για ωραιοποίηση της πραγματικότητας. Η ασύνετη αντιμετώπιση των εργασιακών ζητημάτων και μάλιστα σε περίοδο πτώσης της ανεργίας ή το αιφνίδιο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» για τους ελεύθερους επαγγελματίες -σωστή απόφαση ο περιορισμός της φοροδιαφυγής, λάθος όμως ότι η μεγάλη φοροδιαφυγή έμεινε ουσιαστικά στο απυρόβλητο- συνδέουν αναποτελεσματικότητα με έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα.

Ιδιαίτερη είναι η περίπτωση του Κ. Σκρέκα, ο οποίος μάλλον ήταν η «Ιφιγένεια» που χρειάζεται πάντα η πολιτική. Η ακρίβεια ήταν και παραμένει το Νο1 πρόβλημα της κοινωνίας και της κυβέρνησης. Ο απερχόμενος υπουργός Ανάπτυξης δεν ήταν απ’ αυτούς που αυτενέργησαν χωρίς συνεννόηση με το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά ανασχηματισμός χωρίς αλλαγή του υπουργού Ανάπτυξης, θα ισοδυναμούσε με ακύρωση όλου του ανασχηματισμού. Και δεν είναι τυχαίο ότι τον αντικαθιστά ο έμπειρος και πολιτικά γειωμένος Τ. Θεοδωρικάκος. Εμφανής είναι επίσης η έμφαση που δίνεται στη Μακεδονία, στην περιοχή δηλαδή που ανέβηκαν η Ελληνική Λύση και η Α. Λατινοπούλου, με τον Ν. Παναγιωτόπουλο να αναλαμβάνει το υπουργείο Μεταναστατευτικής Πολιτικής. Οπως και στη Θεσσαλία -θύμα του «Daniel»- η οποία εκπροσωπείται πλέον με τρία μέλη στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Σταθερές αξίες στο υπουργικό

Σταθερές αξίες στην κυβέρνηση παραμένουν οι Κ. Χατζηδάκης, Μ. Βορίδης, Α. Γεωργιάδης, αλλά και ο Γ. Γεραπετρίτης, ο οποίος εκτός των καθοριστικών αρμοδιοτήτων που διατηρεί στο υπουργείο Εξωτερικών, συνεχίζει να είναι από τους ανθρώπους που ακούει ο Κ. Μητσοτάκης. Στην ίδια κατηγορία των αμετακίνητων είναι και οι Ν. Δένδιας (ΥΠΕΘΑ), Χρ. Σταϊκούρας (Υποδομών και Μεταφορών με σημαντικό έργο σε 11 μήνες), Γ. Φλωρίδης (Δικαιοσύνης). Ενώ ο Θ. Λιβάνιος είναι από τους αναβαθμισμένους του ανασχηματισμού αναλαμβάνοντας το υπουργείο Εσωτερικών, αντί της Ν. Κεραμέως, η οποία μετακινήθηκε στο υπουργείο Εργασίας.

Στην θέση του παραμένει και ο Α. Σκέρτσος, αλλά όπως φαίνεται με ολική επαναφορά κυρίως στον συντονισμό του κυβερνητικού έργου (το «μπλοκάκι»), χωρίς όμως έντονη δημόσια παρουσία.

ΜΑΞΙΜΟΥ

Πρόσωπο-κλειδί ο Μυλωνάκης

Αν υπάρχει ένα πρόσωπο-κλειδί στον ανασχηματισμό αυτός είναι ο Γ. Μυλωνάκης, ο οποίος γίνεται ο ισχυρός παράγων του Μ. Μαξίμου. Οχι μόνο γιατί αναλαμβάνει τις πολλές και σημαντικές αρμοδιότητες που είχαν οι Γ. Μπρατάκος και Στ. Παπασταύρου, αλλά και γιατί εκτός της απεριόριστης εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού, θεωρείται και το ισχυρό αντίβαρο τόσο στις «πολιτικές διολισθήσεις» όσο και στο κοίταγμα του κόσμου «από ψηλά». Η παρουσία του στο Μ. Μαξίμου θεωρείται παράγων σταθερότητας, αλλά και έκφραση της κοινής λογικής και της παραταξιακής συνείδησης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η ψύχραιμη αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος από τον Κ. Μητσοτάκη και τους στενούς συνεργάτες του δείχνει πως ο πρωθυπουργός πρέπει να επανεξετάσει την παρουσία του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (κυρίως το TikTok), όπως και την υπερέκθεσή του στη δημοσιότητα. Από συναγωνιστής του Στ. Κασσελάκη στο TikTok να γίνει ξανά stateman, όπως ελέχθη.

ΟΙ «ΟΥΡΕΣ» ΤΟΥ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ

Ο Γκρίνμπεργκ, η Πρόεδρος και ο Επίτροπος

Ο επίπονος ανασχηματισμός, όμως, έχει κι άλλες ενδιαφέρουσες «ουρές».

1 Τελειώνει ο πολύς Σταν Γκρίνμπεργκ, ο οποίος ειδικά στις ευρωεκλογές έπεσε 100% έξω, μαζί με τα focus groups του, ολοκληρώνοντας την «ομάδα των αμέριμνων του Μ. Μαξίμου». Φέρεται να είναι αυτός που είχε πείσει τον Κ. Μητσοτάκη ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πέσει κάτω από 31,5% και να βάλει τον πήχη στο 33%. Ο ίδιος έχει ευθύνη για την αφ’ υψηλού αντιμετώπιση του Στ. Κασσελάκη και εισηγήθηκε να μην ασχολείται κανένας μαζί του, παρά μόνο η Ν.Δ. να ασχολείται με τη «θετική ατζέντα». Και ήταν αυτός που εξώθησε τον πρωθυπουργό να μιλήσει για 9 έδρες στην Ευρωβουλή. Κι αυτά που του καταλογίζονται, είναι μόνο τα λάθη των τελευταίων μηνών.

2 Μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες να είναι εκ νέου υποψήφια για την Προεδρία της Δημοκρατίας η Κ. Σακελλαροπούλου. Ο Κ. Μητσοτάκης παρ’ ότι με τη συνταγματική αλλαγή δεν πέφτει η κυβέρνηση λόγω αδυναμίας εκλογής ΠτΔ (εκλέγεται πλέον και με πλειοψηφία 121), δεν θα ρισκάρει να διχάσει την Κ.Ο. της Ν.Δ., δεδομένου πως η νυν ΠτΔ, δεν είναι αποδεκτή από πάνω από 20 «γαλάζιους» βουλευτές. Ενώ ο Κ. Μητσοτάκης είχε καταψηφίσει ως βουλευτής την υποψηφιότητα του Π. Παυλόπουλου κόντρα στην τότε επίσημη γραμμή της Ν.Δ. Λογικά θα αναζητηθεί άλλη υποψηφιότητα, η οποία θα συσπειρώνει τουλάχιστον την Κ.Ο. της Ν.Δ.

3 Εκκρεμεί η επιλογή του Ελληνα επιτρόπου στην Ε.Ε. Σύμφωνα με πληροφορίες εκτός του Μ. Σχοινά, ο οποίος επιθυμεί διακαώς την παραμονή του, υπάρχουν τουλάχιστον άλλα δύο πρόσωπα που σκέπτεται ο πρωθυπουργός. Οι αποφάσεις του αναμένεται να ληφθούν, αφού εξασφαλιστεί η επανεκλογή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κι αφού ξεκαθαρίσει ποιο χαρτοφυλάκιο θα πάρει η Ελλάδα. Το χαρτοφυλάκιο της Ενέργειας ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Αθήνα, όχι μόνο για την αυτοτελή αξία που έχει, αλλά και ενόψει της δημιουργίας νέων ενεργειακών δρόμων, οι οποίοι θα συνδέσουν την Ευρώπη με άλλες ηπείρους.