Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης θα επαναδιατυπώσει το αίτημά του για πρόωρες εκλογές, με κεντρικό επιχείρημα ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει αναπτυξιακό σχέδιο για τη χώρα, περιμένοντας -όχι αβάσιμα- να τον ακολουθήσουν η Φώφη Γεννηματά και ο Σταύρος Θεοδωράκης ώστε να διαμορφωθεί ένα ενιαίο φιλοευρωπαϊκό μέτωπο που θα προσπαθήσει να φέρει όσο το δυνατόν νωρίτερα τις εκλογές.

Ηδη η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης έκανε αρκετά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση εγκαταλείποντας -διακριτικά- τη γραμμή των ίσων αποστάσεων μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνοντας σαφώς ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει. Δεν λέει τη λέξη «εκλογές», αλλά παίρνει σαφώς θέση εναντίον της συνέχισης της παρούσας διακυβέρνησης, αποφεύγοντας ωστόσο να εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί. Της μετατόπισής της προηγήθηκαν δημόσιες παρεμβάσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Κώστα Σημίτη υπέρ της διενέργειας εκλογών το συντομότερο δυνατόν, κάτι που επηρέασε το κλίμα στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, εκσυγχρονιστικού προφίλ, εκτιμά ότι είναι θέμα λίγου χρόνου να μετακινηθεί πλήρως η Φώφη Γεννηματά και να υιοθετήσει τη «γραμμή» του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι η λύση για τη χώρα είναι οι εκλογές.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, από την πλευρά του, παραμένει σταθερά εναντίον των εκλογών. Αν, όμως, προχωρήσει η προσπάθεια σύμπλευσης του Ποταμιού με την Ωρα Αποφάσεων (Α. Διαμαντοπούλου, Γ. Ραγκούσης, Γ. Φλωρίδης), τότε η θέση αυτή μπορεί να αλλάξει. Οι «3» τάσσονται σαφώς υπέρ των εκλογών και δεν δυσκολεύονται να απαντήσουν όταν τους τίθεται η σχετική ερώτηση. Επομένως, ενδεχόμενη συνεργασία τους με τον Σταύρο Θεοδωράκη (τέλος Απριλίου αναμένονται τα νεότερα) δεν αποκλείεται να φέρει και τέτοιου περιεχομένου αλλαγές για το Ποτάμι.

Η συζήτηση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την Υγεία ήταν μια καλή πρόβα για το πλησίασμα Ν.Δ.-Δημοκρατικής Συμπαράταξης-Ποταμιού. Και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν ότι η έρευνα πρέπει να επεκταθεί και στην περίοδο της κυβέρνησης Τσίπρα, ενώ λέγεται ότι η επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. στις εξεταστικές θα δημιουργήσει και άλλες τέτοιες ευκαιρίες σύμπλευσης για τα κόμματα της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης.

Την ίδια ώρα, είναι εύλογη η ανταγωνιστικότητα μεταξύ Ν.Δ.-Δημοκρατικής Συμπαράταξης-Ποταμιού. Η αξιωματική αντιπολίτευση επιδιώκει την αυτοδυναμία και παλεύει γι’ αυτό, κάτι που εκ των πραγμάτων δυσχεραίνει τις προσπάθειες στον ενδιάμεσο χώρο να επεκταθεί. Επίσης, οι σχέσεις Φ. Γεννηματά-Στ. Θεοδωράκη γίνονται όλο και πιο δύσκολες, καθώς έχει χαθεί το τρένο μιας εκλογικής συνεργασίας και διεκδικούν πολιτικές δυνάμεις από την ίδια -μικρής χωρητικότητας- δεξαμενή. Στο βάθος της εικόνας υπάρχει η μετακίνηση βουλευτών του Ποταμιού στη Δημοκρατική Συμπαράταξη (Ιλχάν, Μπαργιώτας), κάτι που καταγγέλθηκε σκληρά από τον Στ. Θεοδωράκη, με κατηγορίες που χαρακτηρίστηκαν «χυδαιότητες» από τη Φ. Γεννηματά.

Το θέμα-ταμπού στον αντι-ΣΥΡΙΖΑ χώρο είναι οι μετεκλογικές συνεργασίες. Ο Κυρ. Μητσοτάκης παίζει το χαρτί της αυτοδυναμίας και, σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρώτος νόμος που θα καταθέσει μια δική του κυβέρνηση θα είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε ακόμη και αν οι μεθεπόμενες εκλογές γίνουν με απλή αναλογική, εφόσον δεν είναι εφικτός ο σχηματισμός κυβέρνησης, να στηθούν επαναληπτικές κάλπες στη βάση του νόμου ενισχυμένης αναλογικής που θα έχει ψηφιστεί με τη δική του κυβερνητική πλειοψηφία.

Στη Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν θέλουν ούτε να ακούν για ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. (πολλοί θεωρούν ότι η προηγούμενη τους στοίχισε ακριβά), ενώ στο Ποτάμι δεν έχουν μέχρις στιγμής διασφαλισμένη την εκπροσώπησή τους στην επόμενη Βουλή και ευελπιστούν ότι στην πορεία του χρόνου αυτό θα αλλάξει. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχει προγραμματισμένο συνέδριο τον Ιούνιο (στο οποίο δεν αναμένονται δραματικές αλλαγές), ενώ το Ποτάμι και οι «3» δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει στο θέμα της ηγεσίας ούτε ως προς το αν θα πρέπει να συγκροτηθεί εκ του μηδενός ένας νέος πολιτικός φορέας ή αν θα πρέπει προσωρινά να αρκεστούν στη διεύρυνση του Ποταμιού.

Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας επιδιώκει την πολιτική απομόνωση της κυβέρνησης και την εμπέδωση της αίσθησης ότι ο χρόνος της τελειώνει. Ανάλογες σκέψεις υπάρχουν και στη Δημοκρατική Συμπαράταξη και στο Ποτάμι. Πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ έλεγε στον «Ε.Τ.» της Κυριακής ότι «μετά το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης θα γίνει καθολική η άποψη ότι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Και όταν όλοι περιμένουν ότι θα γίνουν εκλογές, γίνονται εκλογές».

Στον ΣΥΡΙΖΑ ποντάρουν σε… χίμαιρες

Στον ΣΥΡΙΖΑ αισιοδοξούν ότι με την εκταμίευση της δόσης και μετά από ένα δυνατό τουριστικό καλοκαίρι θα επιχειρηθεί το φθινόπωρο μια δοκιμαστική έξοδος στις αγορές που θα υποστηριχτεί από τους θεσμικούς πιστωτές και για το λόγο αυτό θα έχει επιτυχία. Ετσι, ελπίζουν ότι θα αλλάξει το δυσμενές για την κυβέρνηση κλίμα, πολύ περισσότερο, που, όπως σχεδιάζουν, στο τέλος του 2017 θα δώσουν νέο «μποναμά», όπως το επίδομα στους συνταξιούχους (που κατέληξε ακόμη και σε χέρια βουλευτών…). Για το Μέγαρο Μαξίμου το κλειδί των εξελίξεων βρίσκεται στην υπέρβαση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, που αναμένεται να επικυρωθεί από τη Eurostat στο τέλος Απριλίου. Το σκεπτικό τους είναι να πείσουν ότι όσο καταγράφονται τόσο καλές δημοσιονομικές επιδόσεις θα είναι εφικτή η στήριξη των ασθενέστερων με παροχές και επίσης, μεσοπρόθεσμα, η υλοποίηση των αντιμέτρων (μειώσεις φόρων, μέτρα στήριξης απόρων) που θα ψηφιστούν μαζί με τα μέτρα για τις μειώσεις συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου ορίου την περίοδο 2019-2020.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και σε σχέση με τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πολλοί τρίβουν τα χέρια τους για την άνοδο του υποψήφιου της Αριστεράς Ζαν Λικ Μελανσόν στη Γαλλία εν όψει των προεδρικών εκλογών (ο β’ γύρος τον Μάιο), ενώ δεδομένο θεωρούν ένα καλό αποτέλεσμα για το σοσιαλδημοκράτη Μάρτιν Σουλτς στις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Παρόλο που ο πρώην πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, με πρόσφατες δηλώσεις του, ευθυγραμμίστηκε με την άποψη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «μεταρρυθμίσεις για να μείνετε στο ευρώ», στο κυβερνών κόμμα επικρατεί η άποψη ότι αν ο Μάρτιν Σουλτς γίνει καγκελάριος ή έστω ισχυρός κυβερνητικός εταίρος, πολλά θα αλλάξουν στο οικονομικό δόγμα που ισχύει στην ευρωζώνη και επομένως στη διαχείριση του ελληνικού ζητήματος.

Και οι εταίροι τι λένε για όλα αυτά; Μάλλον αδιαφορούν, όπως σημειώνουν πηγές εξοικειωμένες με τους κοινοτικούς κώδικες. Εξηγούν ότι από τη στιγμή που η χώρα έχει δεσμευτεί σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά χρόνια, εφόσον θα συμφωνηθούν μέτρα μέχρι και το 2020, ενώ άλλα μέτρα θα καθοριστούν για ακόμη μακρύτερη περίοδο όταν θα αποφασιστεί στα σοβαρά η ρύθμιση του ελληνικού χρέους, δεν υπάρχει αγωνία στις Βρυξέλλες για τις ελληνικές πολιτικές εξελίξεις.

Γνωρίζουν ότι το αργότερο στο τέλος του 2018 θα γίνουν εκλογές στη χώρα μας, για να προηγηθούν των περικοπών συντάξεων από 1/1/2019 και αντιλαμβάνονται ότι έτσι και αλλιώς βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο από την άποψη της έντασης και της μικροπολιτικής. Με αυτά τα δεδομένα, δεν προκύπτει ότι ανησυχούν για όσα θα φέρει ο άνεμος στην πιο υπερχρεωμένη χώρα της ευρωζώνης. Οι Γερμανοί, που δεν ήθελαν με τίποτα εκλογές εδώ πριν από τις εκλογές εκεί, το «έδεσαν». Μετά θα είναι μια άλλη μέρα, όπως έλεγε και η Σκάρλετ (όχι η Γιόχανσον του Τσακαλώτου, η άλλη).