Η βουλευτής «ξαναχτύπησε», μιλώντας εχθές στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για το οποίο εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή της, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θέλετε ένα σχολείο τιμωρητικό. Γι’ αυτό και θεσπίζετε με το πέμπτο άρθρο του νομοσχεδίου την αναγραφή της διαγωγής των μαθητών γυμνασίων και λυκείων στο σύνολο των πιστοποιητικών σπουδών και των αποδεικτικών απόλυσης. Μάλιστα με το άρθρο 61 και παράγραφο 1 δίνετε σε αυτήν τη διάταξη αναδρομική ισχύ και λέτε ότι επιθυμείτε να ισχύει και για τους μαθητές που φοίτησαν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση πριν από το σχολικό έτος 2020 και 2021».

Για το θέμα της διδασκαλίας των αγγλικών στα νηπιαγωγεία η κ. Σκούφα υποστήριξε ότι «θα πρέπει να διστάσουμε να αφήσουμε τα νήπια να χαρούν τη νηπιακή τους ηλικία. Το Νηπιαγωγείο είναι ο πρώτος χώρος κοινωνικοποίησης. Το νήπιο ακόμη και στο εξελικτικό ψυχολογικό στάδιο που βρίσκεται, δύσκολα αποχωρίζεται από τη μητέρα του. Πολλές φορές ταυτίζει το πρόσωπο της νηπιαγωγού με την μητέρα ή λειτουργεί η νηπιαγωγός ως υποκατάστατο. Άρα, είναι εξαιρετικά δύσκολο, και ίσως παρακινδυνευμένο, να εισάγουμε και άλλες ειδικότητες στο Νηπιαγωγείο».

Η κα Σκούφα τόνισε επίσης ότι η κακή χρήση της ελληνικής από τους εφήβους, μπορεί να συνδέεται με τη συχνή τριβή τους με την αγγλική γλώσσα. «Άρα, τι πρέπει να κάνουμε; Να διδάξουμε καλύτερα τα ελληνικά και στα σίγουρα να προσεγγίσουμε διαφορετικά τη νηπιακή ηλικία πάνω σε γερή επιστημονική, παιδαγωγική γνώση και όχι βιαστικά να φέρνουμε ρυθμίσεις», κατέληξε.

Το ερώτημα που… άφησε εποχή

Υπενθυμίζεται ότι η εν λόγω βουλευτής είχε προκαλέσει αίσθηση και… εντύπωση με το ερώτημα που έθεσε στη Βουλή, λίγες μέρες νωρίτερα με θέμα πάλι την «εκμάθηση» Αγγλικών στο νηπιαγωγείο.

Τόνισε ότι η απόφαση της κυβέρνησης την κάνουν να πιστεύει ότι εισαγωγή της διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας στο Νηπιαγωγείο κρύβει κάποιο άλλο ειδικό κρυμμένο συμφέρον.

Και στη συνέχεια πρόσθεσε με νόημα: «Μήπως αποτελεί και αυτό επιταγή αμερικανικών σχολών, αμερικανικών πανεπιστημίων;»

Διαβάστε αναλυτικά την τοποθέτηση της κυρίας Σκούφα:

«Κατανοώ ότι έχετε τελειώσει, έχετε ολοκληρώσει σημαντικό μέρος των σπουδών σας στην Αμερική, όμως, επιτρέψτε μου να σας πω, ότι όλοι εδώ μέσα είμαστε εκλεγμένοι από τον ελληνικό λαό, αυτόν πρέπει να υπηρετούμε και επίσης είστε Υπουργός στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας. Άρα, θα πρέπει να στηρίξετε ως επί το πλείστον την ελληνική εκπαίδευση, όχι, τα όποια καλά ή πιο χειρότερα ενδιαφέροντα επιχειρηματικά των αμερικανικών πανεπιστημίων.

Επιτρέψτε μου να πω, μία ακόμη πολιτική παρατήρηση. Όταν μιλάτε για ανάγκη διεθνών συνεργασιών των ελληνικών πανεπιστημίων με το εξωτερικό, φαντάζομαι ότι θέλετε να διορθώσετε την παράλειψή σας και να μην μας αναφέρετε την επόμενη φορά μόνο αμερικανικά πανεπιστήμια, εκτός αν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος.

Θέλω να πω, παρόλο που θα φανεί σκληρό, ότι με κάνετε να πονηρεύομαι ότι ακριβώς και η εισαγωγή της διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας στο Νηπιαγωγείο κάποιο άλλο ειδικό κρυμμένο συμφέρον εξυπηρετεί. Μήπως αποτελεί και αυτό επιταγή αμερικανικών σχολών, αμερικανικών πανεπιστημίων; Διότι στα σίγουρα παιδαγωγικού σκοπούς δεν εξυπηρετεί, όπως έχουν πολλάκις τονίσει καθηγητές παιδαγωγικών σχολών στην Ελλάδα.

Σας ερωτώ, λοιπόν, ευθέως για ποιον λόγο θέλετε να επιβάλλετε, να καρατομήσετε την προσωπικότητα των νηπίων σε τόσο τρυφερή ηλικία, των τεσσάρων ετών, επιβάλλοντάς τους την εκμάθηση των αγγλικών; Δεν έχετε πείσει κανέναν σε αυτήν την αίθουσα ότι η συγκεκριμένη διάταξη εξυπηρετεί τον όποιο παιδαγωγικό σκοπό.

Θέλω να σας υπενθυμίσω ότι ακριβώς σκοπός της ίδρυσης και λειτουργίας του Νηπιαγωγείου είναι τα παιδιά να αναπτύξουν όλα τα ερεθίσματα, να ανακαλύψουν το σώμα τους, να μάθουν να μιλάνε, να αναπτύξουν στα πρώτα στάδια τις κοινωνικές σχέσεις, να κοινωνικοποιηθούν και όχι να αποκτήσουν απλά κάποιες δεξιότητες άνωθεν επιβεβλημένες.

Είναι αντιπαιδαγωγικό αυτό που κάνετε, κυρία Υπουργέ, με το δεύτερο άρθρο του νομοσχεδίου, όπως και πλήρως αντιπαιδαγωγικό είναι – για να μείνω σήμερα μόνο στην προσχολική ηλικία και την κατάλληλη ή μη κατάλληλη – η παντελώς ακατάλληλη προσχολική εκπαίδευση που μας πλασάρετε. Θα μου επιτρέψετε να πω, ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε για ποιον λόγο αυξάνετε τον αριθμό των νηπίων στα είκοσι πέντε.

Πιστεύετε, κυρία Υπουργέ, ότι μία ή ένας νηπιαγωγός μπορεί να δείξει την απαιτούμενη εξατομικευμένη προσοχή, στήριξη, φροντίδα που χρειάζονται τα παιδιά μας στην ηλικία των τεσσάρων και έξι ετών, όταν, μάλιστα, σε αυτή την τάξη υπάρχουν και συνομήλικά τους με ειδικές εκπαιδευτικές ιδιαιτερότητες και ανάγκες, νήπια ΑμεΑ;

Για ποιον λόγο, κυρία Υπουργέ, φέρνετε αυτές τις δύο τελείως αντιπαιδαγωγικές και απαράδεκτες διατάξεις ουσιαστικά καταδικάζοντας τους αυριανούς πολίτες και σπρώχνοντας στο καλάθι των αχρήστων την πολύ σημαντική αγωγή και παιδεία, που πρέπει να λαμβάνουν τα παιδιά μας στην προσχολική ηλικία;»