Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά το πολιτικό μνημόσυνο των θυμάτων της Marfin, τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου κατά του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, η ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής επιχειρεί σε κάθε ευκαιρία να αναδείξει τις διακριτές αποστάσεις τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα όσο και με τη Ν.Δ. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και παράλληλα να επενδύσει πολιτικά στο γεγονός ότι η περίοδος της κρίσης του κορονοϊού ανέδειξε σημαντικές διαφορές ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Κίνημα Αλλαγής.

Απαξίωση

Στην παρουσίαση του προγράμματος για τη Νέα Αλλαγή, η ίδια η κ. Γεννηματά έκανε λόγο για «απομιμήσεις και μιμητές των σοσιαλδημοκρατικών αξιών, που κρύβουν το πραγματικό τους πρόσωπο», εννοώντας τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ εκφράστηκε ιδιαίτερα απαξιωτικά για την εκδήλωση στο Ζάππειο και το «Μένουμε Ορθιοι ΙΙ». Την ίδια στιγμή, πηγές του Κινήματος Αλλαγής λένε πως τα σενάρια συμπόρευσης και κοινού βηματισμού ΣΥΡΙΖΑ – Κινήματος Αλλαγής εκπορεύονται από την Κουμουνδούρου για ευνόητους λόγους, αλλά δεν μπορεί να υπάρξει καμία απολύτως κοινή συμπόρευση ή συνεργασία με τον κ. Τσίπρα και την παρέα του.

Για το ότι ο κ. Τσίπρας δεν εγκαταλείπει, οι ίδιες πηγές εξηγούν ότι λόγοι όπως η δημοσκοπική καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ, η αποδοκιμασία της αντιπολιτευτικής του γραμμής, η πολιτική του απομόνωση, ο «εμφύλιος» που βρίσκεται σε εξέλιξη και το ενδεχόμενο διενέργειας πρόωρων εκλογών, αναγκάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ να ισχυρίζεται πως έχει συνομιλητές στην πολιτική σκηνή, «διότι με τις δικές του δυνάμεις, είτε με απλή αναλογική είτε με τον εκλογικό νόμο που ψήφισε η Ν.Δ., είναι μακριά από το στόχο του να αποτελεί εναλλακτική δύναμη και πρόταση εξουσίας».

Διαλλακτικοί…

Η συζήτηση για την προοπτική προεκλογικής και μετεκλογικής σύμπλευσης ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο δεν κλείνει και γι’ αυτό δεν ευθύνεται μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Στελέχη του Κινήματος Αλλαγής με διακριτό πολιτικό λόγο, όπως ο Δημήτρης Ρέππας, ο Χάρης Καστανίδης, ο Μιχάλης Καρχιμάκης, τοποθετούνται δημοσίως υπέρ του διαλόγου Κινήματος Αλλαγής – ΣΥΡΙΖΑ και ασκούν πίεση στην ηγεσία του κόμματος. Λένε μάλιστα ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο συνεργασίας του Κινήματος Αλλαγής με τη Νέα Δημοκρατία.

Σε ό,τι αφορά το τελευταίο, είναι γνωστό πως η ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής ισορροπεί σε ένα τεντωμένο σχοινί και το εγχείρημα δεν γίνεται πιο εύκολο επειδή διακηρύττεται συνεχώς η πολιτική των ίσων αποστάσεων από τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ και της αυτονομίας. Μέσα στο Κίνημα Αλλαγής, μαζί με τους υποστηρικτές της αυτονομίας και των ίσων αποστάσεων υπάρχουν στελέχη που ενοχλούνται επειδή το κόμμα ασκεί θεματική και όχι κομματική αντιπολίτευση. Δηλαδή στα θέματα στα οποία συμφωνεί με την πλειοψηφία υπερψηφίζει ή στηρίζει και στα θέματα που δεν συμφωνεί και ασκεί έντονη κριτική.

Αντιστοίχως, υπάρχουν στελέχη που ομοίως ενοχλούνται και αντιδρούν όταν, ασκώντας έντονη κριτική στην κυβέρνηση σε κάποιο θέμα, συντονίζεται με την αξιωματική αντιπολίτευση.

Βέρτιγκο

Το… τρισυπόστατο του πράγματος ενεργοποιεί και έντονο παρασκήνιο, με αποτέλεσμα να βγαίνει προς τα έξω ότι είναι ανίσχυρη η διεύθυνση της κ. Γεννηματά. Οταν το Κίνημα Αλλαγής αναλαμβάνει μια πολιτική πρωτοβουλία στήριξης ή ουδετερότητας έναντι της κυβέρνησης, αρχίζουν τα σχόλια -τα οποία μεταφέρονται και στον Τύπο- περί υπόγειας συνεργασίας Μητσοτάκη – Γεννηματά. Και από την άλλη, όταν το Κίνημα Αλλαγής συντονίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιο θέμα όπου ασκούν από κοινού κριτική στην κυβέρνηση, ξεκινούν τα σχόλια περί «αναθέρμανσης της σχέσης ΣΥΡΙΖΑ – Κινήματος Αλλαγής και Αλέξη – Φώφης».

Κατά την περίοδο της κρίσης του Covid-19 το Κίνημα Αλλαγής, απαλλαγμένο από τον πανικό της δημοσκοπικής πτώσης που έπληξε τον ΣΥΡΙΖΑ, είχε την «πολυτέλεια» να ασκήσει υπεύθυνη αντιπολίτευση με στήριξη, όπου έκρινε, προτάσεις και κριτική. Η τακτική αυτή, συγκρινόμενη με τον αντιπολιτευτικό «αχταρμά» του ΣΥΡΙΖΑ -ο οποίος μεταπηδούσε συνεχώς από την ακραία κριτική, στην υπεύθυνη ρητορική, και από τη λαϊκιστική πλειοδοσία, ξανά πίσω στην ακραία κριτική- λειτούργησε υπέρ της Χαριλάου Τρικούπη.

Το τοπίο όμως στο οποίο λειτουργούν ΣΥΡΙΖΑ και Κίνημα Αλλαγής είναι συγκεκριμένο και η ώσμωση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Κίνημα Αλλαγής που θα οδηγήσει ή στη συνεργασία ή στη ρήξη ή στον «τρίτο δρόμο» είναι αναπόφευκτη. Ο Μητσοτάκης πιέζει και τον Αλέξη Τσίπρα και τη Φώφη Γεννηματά, διεκδικεί χώρο και στο Κέντρο, και εν όψει των επόμενων, διπλών εκλογών, όποτε και αν γίνουν, τόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όσο και η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής θα βρεθούν προ κρίσιμων αποφάσεων.