Μετά την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού που ξεκίνησε στα… κάγκελα και κατέληξε συνθηκολογώντας και δικαιολογώντας τη στροφή 180 μοιρών και στην υπόθεση της εξαίρεσης των κ. Πολάκη και Τζανακόπουλου η στρατηγική της έντασης αποδείχθηκε λανθασμένη και τα υψηλά ντεσιμπέλ του Γιάννη Ραγκούση στη Βουλή μπορεί να ικανοποίησαν τον αρχηγό ως ειλικρινής ένδειξη «τσιπροφροσύνης», αλλά δεν έφεραν αποτέλεσμα. Και κυρίως εξέθεσαν την αξιωματική αντιπολίτευση στα μάτια της κοινής γνώμης.

Η άποψη πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ανήκουν μεν στους φανατικούς υποστηρικτές του αρχηγού, αλλά, όπως λένε, «ο Τσίπρας έχει πίσω του έντεκα χρόνια ανοδικής πορείας και περίπου πέντε χρόνια πρωθυπουργός, δεν μπορεί να άγεται και να φέρεται από κάθε λογής αυλοκόλακες», είναι ότι όσο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λύνει το πρόβλημα της έλλειψης σαφούς πολιτικού στίγματος και σαφούς στρατηγικής, θα φωνάζει, θα κάνει θόρυβο, αλλά θα ηττάται τόσο με όρους πολιτικής όσο και με όρους επικοινωνίας.

Είναι γνωστό στους παροικούντες την… Κουμουνδούρου ότι περισσότερο ο Παύλος Πολάκης και λιγότερο ο Δημήτρης Τζανακόπουλος θεωρούσαν λανθασμένη τη στροφή στη… θεσμική αντιπολίτευση μετά την εξαίρεσή τους από την προανακριτική για τον κ. Παπαγγελόπουλο. Θεωρούσαν λάθος το ύφος στην επιστολή Τσίπρα προς τον Πρόεδρο της Βουλής Κώστα Τασούλα και από την αρχή διαφωνούσαν με όσους, επίσης κοντά στον κ. Τσίπρα, υποστήριζαν ότι η επιστολή Τσίπρα θα έφερνε τον κ. Τασούλα σε δύσκολη θέση και θα μετέθετε το πρόβλημα στην πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, αναγκάζοντάς την να αλλάξει την αρχική απόφαση της επιτροπής.

Είναι γνωστό επίσης ότι έμπειροι κοινοβουλευτικοί του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσαν εξαρχής λανθασμένη και την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να σηκώσει τους τόνους στον… ουρανό από την αρχή, να απειλεί με «Κούγκι» και «λίμπα», χωρίς να γνωρίζει ποιο θα είναι το επόμενο βήμα αν ο κ. Τασούλας δεν άλλαζε θέση και έστελνε τελικά αίτημα στον κ. Τσίπρα να ορίσει αντικαταστάτες των κ. Πολάκη και Τζανακόπουλου, όπως και τελικά έγινε την Παρασκευή.
Ηταν επίσης γνωστό ότι υπήρχαν και πολλά στελέχη που διαφωνούσαν με την αρχική, πλήρως αρνητική θέση του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόταση της Ν.Δ. για διάλογο στο θέμα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού, όπως και με το μήνυμα ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει τη σύνθεση του εκλογικού σώματος, μήνυμα -όπως οι ίδιοι έλεγαν- ηττοπαθές και ανεξήγητα επιθετικό προς την ελληνική Ομογένεια αλλά και τους περίπου 500.000 Ελληνες που έφυγαν από την Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης και παραμένουν στο εξωτερικό. Είναι οι ίδιοι που υποστηρίζουν ότι με τα μηνύματα που είναι από την αρχή σαφή και ξεκάθαρα, όπως η διαφωνία του ΣΥΡΙΖΑ με τις αλλαγές στον χώρο της εργασίας ή με τη διαφωνία για την ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ, κάποιους κερδίζεις και κάποιους χάνεις, «αν όμως δείχνεις ότι δεν έχεις θέσεις και αλλάζεις γνώμη κάτω από την πίεση του αντιπάλου ή των γεγονότων, τότε τους χάνεις όλους».

Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ η ευθύνη για την προβληματική μετεκλογική πορεία αποδίδεται πλήρως στον κ. Τσίπρα, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που χτυπούν τον κώδωνα του κινδύνου για όσα έπονται εντός ή εκτός Βουλής.
Οσοι διαφωνούν με τις επιλογές του του καταλογίζουν ότι κάνει μεγάλο λάθος που δεν προωθεί τον εσωκομματικό διάλογο και δεν ικανοποιεί την ανάγκη για αποτίμηση και αυτοκριτική, φοβούμενος ενδεχόμενο κλίμα εσωστρέφειας ή αποδυνάμωσή του.

Οσοι τον στηρίζουν του καταλογίζουν ότι έχει αφήσει «εσωκομματικές εκκρεμότητες» και όσο δεν ξεκαθαρίζει το εσωκομματικό τοπίο, όσο είναι ισχυρός και αδιαμφισβήτητος, περιμένοντας να λυθούν όλα στο συνέδριο, κάνει λάθος. Είναι οι ίδιοι -πολλοί από αυτούς στις τάξεις των λεγόμενων «πασοκογενών» που έχουν εμπειρία διακυβέρνησης και άσκησης αντιπολίτευσης- που θεωρούν ότι τα πολιτικά πράγματα έχουν ξεφύγει από τον μνημονιακό κύκλο της ανόδου και της γρήγορης φθοράς και ο ΣΥΡΙΖΑ: Αφενός δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Ν.Δ. να καταρρεύσουν ως «ώριμο φρούτο» επειδή έτσι συνέβαινε στην Ελλάδα από το 2010 και μετά.

Αφετέρου η πρώτη κυβέρνηση του μεταμνημονιακού κύκλου μπορεί να διαγράψει γραμμική και όχι κυκλική πορεία και να είναι η πρώτη που θα κριθεί θετικά ή αρνητικά για το έργο της σε καλύτερες συνθήκες από αυτές των προηγούμενων δέκα ετών.

Από την έντυπη έκδοση