Απροετοίμαστος και «οπλισμένος» με μία επιφανειακή αυτοπεποίθηση που πολλές φορές έμοιαζε με αλαζονεία, λέγοντας πολλά ψέματα και μισές αλήθειες, πέφτοντας σε αντιφάσεις, δείχνοντας ότι μάλλον δεν έχει αντιληφθεί μεγάλα κομμάτια της πραγματικότητας και «πατώντας» σε κάποια τσιτάτα που του είχε ετοιμάσει το επιτελείο του όπως το «περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι» για τη σχέση ΣΥΡΙΖΑ – Σκάι, ή τα συγχαρητήρια στους Παπαδημητρίου και Μπογδάνο, ο κ. Τσίπρας ακροβατούσε ανάμεσα στην αλήθεια και την άποψη που ο ίδιος έχει για την αλήθεια ή προσποιείται ότι την έχει.
Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι δήλωσε πως δε γνώριζε ότι σε εκείνη την «έκτακτη σύσκεψη» το βράδυ της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι δε γνώριζε ότι υπήρχε ζωντανή κάλυψη από την κρατική ΕΡΤ, το ότι είπε πως δεν αισθάνεται ότι ο κόσμος «μαύρισε» τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές ή ότι παραδέχθηκε ότι πήγε στις διαπραγματεύσεις του Α΄ εξαμήνου του 2015 με την τρόικα με μία αφέλεια, αλλά μετά όταν ρωτήθηκε αν αισθάνεται αφελής, απάντησε ότι δεν αισθάνεται αφελής αλλά επανέλαβε ότι είχε αυταπάτες. Είπε για παράδειγμα , πέρα του ψέματος ότι το 2015 παρέλαβε άδεια ταμεία, όταν παρέλαβε την οικονομία σε παράταση προγράμματος ως τον Μάρτιο κάτι που είχε φροντίσει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου για να μη υπάρξει κενό μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, προκάλεσε πραγματική έκπληξη όταν υποστήριξε ότι το 3ο μνημόνιο, το μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ δε στοίχισε επιπλέον χρήματα στον ελληνικό λαό, όταν οι εκτιμήσεις των Θεσμών και των διεθνών οίκων κυμαίνονται από 80 – 200 δισ ευρώ.
Ουδείς κατάλαβε μετά από δύο και πλέον ώρες, τον πολιτικό και επικοινωνιακό στόχο της απόφασης του κ. Τσίπρα να δώσει συνέντευξη στον Σκάι. Και αν και ερωτήθηκε επανειλημμένως , αρνήθηκε πεισματικά να πει έστω μία συγνώμη στον ελληνικό λαό, ήταν απολογητικός μόνο έναντι του Σκάι, χαρακτηρίζοντας την απόφασή του για το εμπάργκο «οριακή που δεν έκανε καλό στον ΣΥΡΙΖΑ».
Κορυφαία στιγμή της συνέντευξης η παραδοχή του ότι το βράδυ της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι πριν τη σύσκεψη, είχε ακούσει κάτι φήμες για δύο νεκρούς από αναθυμιάσεις και μετά μόλις τελείωσε η «έκτακτη» σύσκεψη σε ζωντανή σύνδεση, είδε κατηφή πρόσωπα και όταν ρώτησε τι συμβαίνει του απάντησαν «πρόεδρε μάλλον οι νεκροί είναι πάνω από δύο».
Δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να θυμώσει με την ανικανότητα ή να (τον) λυπηθεί, όταν τον άκουσε να λέει ότι η κυβέρνηση ήταν σε πανικό όταν αποφάσισε την έκτακτη συνέντευξη Τύπου δύο ημέρες μετά και ο ίδιος συνειδητοποίησε την άσχημη κατάσταση και μάλιστα θύμωσε – όπως είπε – γι΄ αυτό και αποφάσισε να κάνει υπουργικό συμβούλιο για να αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Δεν θέλησε πάντως να αποκαλύψει ποιοι τον παρέσυραν στη λάθος στρατηγική, όπως ποτέ δεν αποκάλυψε ποιοι τον παρέσυραν στις αυταπάτες του 2015, πλην του Γιάνη Βαρουφάκη…
Δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να θυμώσει ή να (τον) λυπηθεί ακούγοντας το σχόλιό του για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όταν είπε: «Δεν αισθάνομαι πως ο κόσμος μας μαύρισε στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Πιστεύω πως η δυσαρέσκεια των πολιτών που το 2015 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στο ότι δεν καταφέραμε να βγάλουμε την χώρα από τα Μνημόνια όσο αναίμακτα και όσο γρήγορα προσδοκούσε».
Δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να θυμώσει ή να (τον λυπηθεί) όταν δήθεν παραπονέθηκε ότι δέχεται κριτική που δεν έχουν δεχθεί οι προκάτοχοί του Καραμανλής, Παπανδρέου Σαμαράς, αλλά όταν του υπενθύμισαν ότι τους έχει ασκηθεί σφοδρή κριτική να μην μπορεί να δώσει μία απάντηση.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο κ. Τσίπρας έδειχνε να ζει σε άλλη χώρα, σε ένα παράλληλο σύμπαν, ως να έχει ζήσει με διαφορετικό τρόπο στιγμές που έζησε όλη η Ελλάδα τα τελευταία 4,5 χρόνια:
Το παρασκήνιο πίσω από τη νέα πρόκληση της Τουρκίας για ΑΟΖ με Συρία
Όταν είπε «μπορείτε να μου καταλογίσετε άγνοια γα το 2015» ή όταν ψέλλιζε δικαιολογίες του τύπου «ήμασταν προετοιμασμένοι αλλά οι άλλοι ήταν καλύτερα προετοιμασμένοι από εμάς» ή ότι «υπήρξαν εκείνο το διάστημα συνέπειες, όχι όμως τραγικές συνέπειες» ή ότι «με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (;;;) η μεσαία τάξη κέρδισε από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ». Ή ακόμα όταν περιέγραφε ότι «μας είχαν στριμώξει στον τοίχο. Μας έδιναν συμφωνία χωρίς χρήματα. Το Υπερταμείο ήταν επιμονή του Σόιμπλε, ήθελε να μην υπάρξει συμβιβασμός. Προσπαθούσε η Μέρκελ να πείσει τον Σόιμπλε».
«Η Ελλάδα βρισκόταν στα πρόθυρα της ανθρωπιστικής κρίσης. Ο κόσμος δεν είχε να φάει» είπε και πρόσθεσε: «Στα χρόνια μας σταμάτησαν τα λουκέτα και έχουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Δεν κάναμε και εμείς κάτι καλό; Ρεκόρ δεκαετίας στις ξένες επενδύσεις. Εχουμε 30εκ τουρίστες» είπε ο κ. Τσίπρας προσπαθώντας να υπερασπιστεί τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του, ενώ αρνήθηκε ότι η κυβέρνηση έχει εμποδίσει την επένδυση του Ελληνικού.
Ερωτηθείς για την Novartis και την δήλωση του κ. Παπαγγελόπουλου ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους, ο πρωθυπουργός επανέλαβε την ίδια καραμέλα που λέει εδώ και δύο μήνες: «Το σκάνδαλο της Novartis έχει ακόμα πολύ δρόμο. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα. 4 δισ. ήταν η φαρμακευτική δαπάνη».
Ερωτηθείς για τις αλλαγές στην ηγεσία της Δικαιοσύνης ο κ. Τσίπρας αποκάλυψε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του είχε πει ότι διαφωνεί και δεν θα υπογράψει. «Κουβεντιάσαμε το θέμα αυτό με τον κ. Παυλόπουλο και μου είπε ότι ως εγγυητής του Πολιτεύματος, θεωρεί ότι δεν πρέπει να ανακοινώσει την απόφασή του γιατί δεν θέλει να μπει η Δικαιοσύνη στην διελκυστίνδα της αντιπαράθεσης την τελευταία εβδομάδα πριν τις εκλογές». Πρόσθεσε ακόμα ότι «διαφωνώ με την απόφασή του αλλά την σέβομαι και πιστεύω ότι μετά τις εκλογές ο ΠτΔ θα πράξει ό,τι του υπαγορεύει το συνταγματικό του καθήκον», δείχνοντας ως να μην έχει αντιληφθεί το πλήγμα που δέχθηκε με την μη έγκριση της απόφασής του από τον κ. Παυλόπουλο.
Προκάλεσε δε το κοινό αίσθημα όταν ερωτηθείς για την αλλαγή των ποινικών κωδίκων ο κ. Τσίπρας υποστήριξε πως «ο ποινικός κώδικας προβλέπει την αύξηση του χρόνου για τους ισοβίτες» και πως «κακώς παρουσιάζεται και με πολιτική σκοπιμότητα ότι η κυβέρνηση θέλει να αποφυλακίσει τον Γιωτόπουλο, τον Κουφοντίνα ή τα άλλα μέλη της 17Ν», αλλά όταν πιέστηκε αμύνθηκε λέγοντας ότι «ο Ποινικός Κώδικας δεν φτιάχτηκε στο Μαξίμου αλλά φτιάχτηκε από έγκριτους νομικούς που μόνο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι».
Όταν ο κ. Παπαχελάς ρώτησε τον πρωθυπουργό για τις διακοπές του στο κότερο του εφοπλιστή Παναγόπουλου, απάντησε ειρωνικά «πάντως δεν πήγα στο σκάφος του κ. Αλαφούζου» και να υποστηρίζει ότι «ο ελληνικός λαός ξέρει αν η ζωή μου είναι μέσα στην πολυτέλεια, μέσα στη χλιδή, αν έχω βγάλει χρήματα από την πολιτική».
Προκάλεσε σοκ πάντως όταν απαντώντας για τον κ. Πετσίτη είπε ότι «όποιος ήθελε μπορεί να μπαίνει και να βγαίνει στο Μαξίμου», αν και παραδέχθηκε ότι ήταν οδηγός του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Νίκου Παππά από τον οποίο προσπάθησε να πάρει κάποιες αποστάσεις αν και δήλωσε «πολύ περήφανος γιατί σε αυτή την κυβέρνηση ούτε ένας υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι έβαλε το χέρι στο μέλι».
Έχω σεβασμό στο έργο του Πολάκη αλλά διαφωνώ με αρκετές περιπτώσεις επικοινωνιακής διαχείρισης. Ο Παύλος Πολάκης είναι ένας άνθρωπος που πνίγει το δίκιο του όταν θυμώνει. Και ειδικά όταν έχει και το πληκτρολόγιο…» είπε για τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας.
«Ενορχηστρώσατε μια ολόκληρη επίθεση κατά της συμφωνίας, ρίξατε φαρμάκι, διχάσατε και δηλητηριάσατε την κοινωνία» είπε για τον Σκάι σε σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών ο κ. Τσίπρας, επιμένοντας να κάνει λόγο για «απίστευτη υποκρισία και πατριδοκαπηλία» και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Από την έντυπη έκδοση