Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το κυβερνών κόμμα, το τελευταίο διάστημα, πολιτεύεται έχοντας στο κέντρο των επιθέσεών του το Κίνημα Αλλαγής, ανεβάζοντας διαρκώς την ένταση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει μηδενική διείσδυση στο χώρο που βρίσκεται στα αριστερά του και ο μόνος τρόπος να καλύψει τους ψηφοφόρους που χάνει με γρήγορους ρυθμούς και προς πολλές κατευθύνσεις (κυρίως προς τη Ν.Δ.) είναι όχι απλά η στροφή του προς το Κέντρο (ο λεγόμενος μεσαίος χώρος), αλλά η κυριαρχία του έναντι του Κινήματος Αλλαγής.

Σε δύο… μέτωπα

Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έναντι του Κινήματος Αλλαγής εξελίσσεται σε δύο πεδία για το διάστημα μέχρι τις εκλογές. Αφενός προσπαθεί να «εκθέσει» την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής ως συγκλίνουσα προς τη Νέα Δημοκρατία και αφετέρου να προσφέρει πολιτική στέγη σε στελέχη του πρώην ΠΑΣΟΚ, με την υπόσχεση της συμμετοχής τους στο ευρωψηφοδέλτιο και στα εθνικά ψηφοδέλτια, αλλά και της μετέπειτα αξιοποίησής τους.

Στους «παλαιούς» (Σπίρτζη, Κοτσακά, Χωραφά, Κουρουμπλή, Τζάκρη, Μπόλαρη κ.ά.) και στους πιο πρόσφατους (Ξενογιαννακοπούλου, Μωραΐτη, Τόλκα κ.λπ.) θα προστεθούν και πολλοί άλλοι, λένε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η επιτυχία του σχεδίου ωστόσο δεν φαίνεται να είναι εύκολη υπόθεση.

Για το διάστημα μετά τις εκλογές,προφανώς και η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει το ΠΑΣΟΚ του 2020 θα συνεχιστεί, αλλά πολλά θα εξαρτηθούν από το αν ο λαός με την ψήφο του θα επικροτήσει ή θα αποδοκιμάσει τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το Κέντρο.

Ωστόσο, η άμυνα της Χαριλάου Τρικούπη απέναντι στην επίθεση που δέχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως η εικόνα υπόγειας συναλλαγής που αναδίδει η μετακίνηση στελεχών από το πρώην ΠΑΣΟΚ δημιουργεί αντανακλαστικά κομματικού πατριωτισμού στους ψηφοφόρους του Κινήματος Αλλαγής και αυτό έχει αρχίσει και φαίνεται στις μετρήσεις.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής