Κύριε Αμυρά, επειδή δεν θέλω να πιστέψω ότι ένας άνθρωπος που υπηρετεί επί σειρά ετών τη δημοσιογραφία δεν γνωρίζει ζητήματα που αφορούν στο ίδιο το Σύνταγμα της χώρας, σας προκαλώ να διαβάσετε το αντίστοιχο άρθρο του Συντάγματος. Διότι η συνταγματική επιταγή ουδεμία σχέση έχει με μισθολογικές αποζημιώσεις, παρά μόνο με πολύ συγκεκριμένες θέσεις, ήτοι γενικών και ειδικών γραμματέων, διευθυνόντων και προέδρων Οργανισμών, εφόσον υπάρχει χωρική αρμοδιότητα (!) στην εκλογική τους περιφέρεια.

Εάν, λοιπόν, αυτά που αναφέρετε, ή καλύτερα παραμορφωτικά ερμηνεύετε στο άρθρο σας, προκύπτουν απλά από μη επαρκή γνώση του θέματος, οφείλετε να επανορθώσετε. Επειδή όμως –θέλω-δεν θέλω να το πιστέψω- πρόκειται μάλλον για επιτηδευμένη ασχετοσύνη, συμπεραίνω ευκόλως ότι το μένος σας για την κυβέρνηση, ιδίως όσο καλύτερα αποτελέσματα φέρνει για τον τόπο, σας ωθεί να γράψετε στα παλαιότερα των υποδημάτων σας τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Επ’ αυτού τίποτα περισσότερο.

Και συνεχίζω. Αν μπαίνατε στον κόπο να ρίξετε μια διαγώνια ματιά στο βιογραφικό μου -το οποίο σας διαβεβαιώ είναι επίσης πλούσιο σαν αυτά που επικαλείστε- εκτός των τυπικών μου προσόντων και της εργασιακής μου εμπειρίας επί 30 και πλέον έτη, θα μαθαίνατε ότι διετέλεσα γ.γ. Μεταφορών και στη συνέχεια γ.γ. Δημόσιας Περιουσίας. Από την τελευταία μου θέση και ως πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Διοίκησης για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας, το οποίο εισηγήθηκε στους αρμόδιους υπουργούς το Π.Δ. «Eγκριση του Σχεδίου Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού – Αγ. Κοσμά» κατόπιν εννέα (9) πολύωρων συνεδριάσεών του, συνέβαλα στην αντιμετώπιση των διοικητικών προβλημάτων που είχαν «μπλοκάρει» την επένδυση επί σειρά ετών και έπαιξα σημαντικό ρόλο στο συντονισμό των εμπλεκόμενων μερών που σχετίζονται με την επένδυση του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού – Αγ. Κοσμά. Αυτό δεν χρειάζεται να το διαβάσετε, αρκεί να ρωτήσετε και θα μάθετε.

Βεβαίως, αυτό που μάλλον δεν θα σας αρέσει είναι ότι είμαι διαχρονικά στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά όπως και να το κάνουμε, αυτό είναι επιπλέον στοιχείο του βιογραφικού μου και πάντως όχι το μοναδικό. Εκτός εάν πραγματικά προτείνετε ότι για τη θέση αυτού που συντονίζει μεταξύ των άλλων και συναρμόδια υπουργεία θα ήταν προτιμότερο ένα στέλεχος της Ν.Δ. Την επόμενη φορά να μας υποδείξετε και τα μέλη της κυβέρνησης! Ομως, ως δημοσιογράφος, δεν μιλήσατε ποτέ για κομματικοποίηση του κράτους όταν οι πολιτικοί σας μέντορες χρησιμοποίησαν το κράτος ως λάφυρο έως ότου το κατέστρεψαν… Επομένως, τα περί κομματικού σωλήνα σας τα επιστρέφω, αγαπητέ κ. δημοσιογράφε, με την κατευθυνόμενη πένα.

Πάμε τώρα στα πιο δύσκολα. Προφανώς, δεν «διορίστηκα» στο Δημόσιο αφού είμαι ήδη μηχανικός του Δημοσίου εδώ και πολλά χρόνια, αποσπασμένη μετά την παραίτησή μου από την ΓΓΔΠ στο υπ. Επικρατείας και αμείβομαι με το μισθό του Δημοσίου. Το «αμισθί» αφορά στη θέση της συντονίστριας (αυτό έπρεπε να το είχατε διαβάσει).
Αντιλαμβάνομαι ότι σας είναι δύσκολο να καταλάβετε πώς μπορεί κάποιος να δουλεύει έναντι χαμηλού μισθού, ή ακόμα να αναλαμβάνει επιπλέον ευθύνες αμισθί γιατί θέλει να συμβάλει στην τεράστια προσπάθεια αυτής της κυβέρνησης για την ανάκαμψη της χώρας. Γιατί, ως επιστήμονας, νιώθει την υποχρέωση να επιστρέψει στην Πολιτεία τη γνώση που αυτή του έδωσε, γιατί ως άνθρωπος με όραμα και ιδανικά γίνεται δημιουργικός προς επίτευξή τους. Γιατί χαίρεται με την ίδια την εργασία. Δυστυχώς, οι άριστοι φίλοι σας, με τα κολέγια και τις αντιγραφές, τέτοιου είδους εργασία δεν γνώρισαν. Τη γνώση δεν την αγάπησαν. Το δημόσιο χρήμα δεν το σεβάστηκαν. Σας έμαθαν ότι οι όποιες υπηρεσίες τους πληρώνονται αδρά και πολλές φορές μέσω offshore. Σας συμπονώ που δεν μπορείτε να μας καταλάβετε αλλά τι να κάνουμε. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, κ. Αμυρά.
Και, τέλος, σας καλώ να ανακαλέσετε τα υπονοούμενα περί σχέσεων μισθού και χορού εκατομμυρίων, ή αν τολμάτε γράψτε το καθαρά για να βρεθείτε μπροστά στις νομικές κυρώσεις. Επίσης, σας καλώ να δημοσιεύσετε την απάντησή μου στην εφημερίδα σας.

Πέτη Πέρκα
Μέλος της Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ
Συντονίστρια του έργου «Αξιοποίηση του πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού»

Η απάντηση του Πάνου Αμυρά

1) Η κυρία Πέρκα, προτάσσοντας ως ιδιότητα αυτή του μέλους της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, πιστοποιεί ότι αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα εκπροσώπου του κομματικού σωλήνα. Υπό το πρίσμα αυτό, λογικό είναι γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι στη δημοσιογραφία δεν εξηγούνται όλα με «κομματικές ταμπέλες» όπως η ίδια θεωρεί το μικρόκοσμό της, αλλά με σημαντικότερα διακυβεύματα, όπως είναι η αξιοκρατία, η κριτική σκέψη και η λογοδοσία, ιδίως όταν πρόκειται για δημόσιο χρήμα.

2) Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ τα έχει μπερδέψει με το Σύνταγμα και το κατανοούμε. Παραιτήθηκε από γραμματέας για να κατέλθει ως υποψήφια βουλευτής ή όχι; Τα υπόλοιπα τα προσπερνούμε ως ασήμαντα.
3) Επειδή μάλλον η ίδια δεν διάβασε επαρκώς το άρθρο, είχαμε επισημάνει ότι είχε διατελέσει γραμματέας Δημόσιας Περιουσίας, θέση στην οποία διορίσθηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα, επομένως δεν αποκρύψαμε τον πλούτο του βιογραφικού της.

4) Εάν πράγματι παρακολουθούσε την αρθρογραφία μας θα διαπίστωνε ότι διαχρονικά, και ανεξάρτητα από κυβερνήσεις, ήμουν κατά της κομματικοποίησης του κράτους και κατά της κρατικοποίησης του κόμματος. Αλλωστε αυτός είναι ο βασικός «ιός» που ρίχνει τις κυβερνήσεις, θα το καταλάβει και η ίδια. Και επειδή με εγκαλεί για «κατευθυνόμενη πένα», την καλώ να είναι πιο προσεκτική στους χαρακτηρισμούς της για έναν δημοσιογράφο με 33 χρόνια θητείας σε εφημερίδες, γιατί ο Τύπος δεν είναι κομματικές συνάξεις για «βολέματα» ημετέρων, όπως συμβαίνει γύρω της.

5) Η ίδια παραδέχεται το εξής και ας το διαβάσουν καλά οι νέοι και τα στελέχη που εγκαταλείπουν τη χώρα για να βρουν δουλειά: Είναι μηχανικός του Δημοσίου, που μετά την παραίτησή της από τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας, αποσπάσθηκε στο γραφείο του υπουργού Επικρατείας και χρίσθηκε συντονίστρια αμισθί για την επένδυση του Ελληνικού. Πόσοι μηχανικοί μπορούν να ακολουθήσουν την πορεία αυτή εάν δεν είναι μέλη της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ;

6) Αφού προσπεράσω τις πολιτικές ασυναρτησίες για τους «άριστους φίλους και τις αντιγραφές», θα συμφωνήσω και σε κάτι με την κυρία Πέρκα. Πράγματι, αδυνατώ να καταλάβω πώς ένα κομματικό στέλεχος μπορεί να αναλαμβάνει επιπλέον ευθύνες αμισθί, όπως λέει η ίδια, επειδή θέλει να συμβάλει στην τεράστια προσπάθεια της κυβέρνησης για την ανάκαμψη της χώρας. Αν και το έχουμε δει στον παλαιό ελληνικό κινηματογράφο για αυτούς που είναι «του κόμματος» και κάνουν τις δουλειές τσάμπα, ναι προτιμώ για τη θέση του συντονιστή ενός έργου μεγάλης κλίμακας ένα στέλεχος που θα επιλεγεί αξιοκρατικά και θα αμείβεται αξιοπρεπώς από έναν αμισθί κομματικό παράγοντα, που περιφέρεται σε υπουργικά γραφεία. Αρκετά, λοιπόν, με τους κομματικούς που καταλαμβάνουν θέσεις πάντα με την… αξία τους. Ευτυχώς, δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]