Στην πρώτη της συνάντηση που θα έχει σήμερα η κ. Αχτσιόγλου ως υπουργός Εργασίας με τους δανειστές, δεν θα παρουσιάσει το περίφημο κείμενο-αφήγημα για την επαναφορά των εργασιακών σχέσεων σε εποχές προ μνημονίου που είχε προαναγγείλει σχεδόν ως την «κορωνίδα» των διαπραγματεύσεων ο προκάτοχός της Γ. Κατρούγκαλος, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, μια τέτοια κίνηση κρίθηκε περιττή γιατί περιείχε θέσεις και προτάσεις που η τρόικα τις έχει απορρίψει ενώπιον του πρώην υπουργού.

Στόχος…

Στο τραπέζι από ελληνικής πλευράς η νέα υπουργός Εργασίας -όπως ανέφεραν χθες στενοί συνεργάτες της- σκοπεύει να επικεντρώσει τη συζήτηση σε 4 θέματα:

* Στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε επίπεδο κοινωνικών εταίρων με στόχο να διαμορφώνονται οι αμοιβές των εργαζομένων, και κυρίως ο κατώτατος μισθός, χωρίς νομοθετική κρατική παρέμβαση.

* Στην επαναφορά της ρήτρας επεκτασιμότητας των συμβάσεων, με στόχο να ισχύουν αυτόματα οι όροι μιας σύμβασης και για τις επιχειρήσεις που δεν μετέχουν στις διαπραγματεύσεις.

* Στην «προστασία» των εργαζομένων από τα όρια των ομαδικών απολύσεων.

* Στη μη επαναφορά του «λοκ άουτ», δηλαδή του δικαιώματος των εργοδοτών σε «ανταπεργία» με πάγωμα πληρωμών και στους εργαζόμενους που δεν συμμετέχουν σε απεργία, και κλείσιμο ουσιαστικά της επιχείρησης ενόσω υπάρχει απεργία. Το οξύμωρο είναι ότι η ανταπεργία υπήρχε στην εργασιακή νομοθεσία ως το 1983 και όταν καταργήθηκε στην Ελλάδα, τότε άρχισαν να την εφαρμόζουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες!

Το πόρισμα

Πυξίδα διαπραγμάτευσης για την υπουργό θα είναι το πόρισμα που παρέδωσε στο τέλος Σεπτεμβρίου η ανεξάρτητη επιτροπή εμπειρογνωμόνων αποτελούμενη από έναν Ελληνα (τον καθηγητή εργατικού δικαίου Ι. Κουκιάδη) και επτά ξένους ειδικούς επί των εργασιακών (μεταξύ αυτών και δύο συνεργατών του ΔΝΤ).

Η πρόταση που περιγράφει το πόρισμα προσιδιάζει σε συμβάσεις με μοντέλο Γαλλίας, όπου προβλέπεται μεν η δυνατότητα σύναψης κλαδικών συμφωνιών για ωράρια και αμοιβές, πλην όμως το «γαλλικό μοντέλο» προβλέπει την εμπλοκή και ανεξάρτητου οργάνου που θέτει ή προτείνει τα όρια εντός των οποίων θα κινηθούν οι διεκδικήσεις των εργαζομένων για αυξήσεις ενώ μπαίνουν φραγμοί σε επιδιώξεις των εργοδοτών για γενικευμένες μειώσεις μισθών. Πέραν αυτών στο γαλλικό μοντέλο πάνω στο οποίο βασίζεται η πλειοψηφούσα θέση της επιτροπής εμπειρογνωμόνων, δίνει και διέξοδο στις επιχειρήσεις που έχουν προβλήματα, επιτρέποντας να παγώνουν ή να μειώνουν μισθούς, με ρήτρα απόκλισης από τους όρους που περιλαμβάνει μια κλαδική συμφωνία.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΙΚΟΣ

[email protected]

Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου