Του ανταποκριτή μας στην Ουάσινγκτον, Πέτρου Κασφίκη
Παρόλο που είναι δύσκολο να ανιχνεύσουμε τις προθέσεις ενός απρόβλεπτου πολιτικού όπως ο Τραμπ που δεν έχει ένα ξεκάθαρο ιδεολογικό στίγμα, υπάρχουν βάσιμες ανησυχίες ότι η νέα αμερικανική ηγεσία θα αντιμετωπίσει το ζήτημα της κρίσης ως ένα αμιγώς Ευρωπαϊκό θέμα και θα σταματήσει να παρέχει την ίδια ένθερμη υποστήριξη προκειμένου να απεμπλακεί σταδιακά από την διαδικασία της διαπραγμάτευσης.
Οι ανησυχίες αυτές εδράζονται σε αναφορές που έχει πραγματοποιήσει ο ίδιος ο Τραμπ για το συγκεκριμένο θέμα κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
«Θα προσπαθούσα να αποστασιοποιηθώ. Δεν θα ήθελα να εμπλακώ στο συγκεκριμένο ζήτημα. Έχουμε ήδη πολλά άλλα προβλήματα. Ειλικρινά νομίζω ότι ο Πούτιν θα έσωζε την κατάσταση αν δεν το έκανε η Γερμανία», σχολίασε ο Τραμπ σε εκπομπή του Fox Business News όταν ρωτήθηκε για την τότε επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τζακ Λιού στην Αθήνα.
H φράση, όμως, που ίσως συνοψίζει καλύτερα το πιο συνεπές δόγμα εξωτερικής πολιτικής που έχει εκφράσει μέχρι στιγμής ο Τραμπ βρίσκεται στην πρόταση «οι ΗΠΑ δεν μπορούν να συνεχίσουν να εμπλέκονται σε κάθε διένεξη του πλανήτη».
Αυτός ο απομονωτισμός έρχεται σε ευθεία ρήξη με κάθε ορθοδοξία της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Με το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική», ο νέος πλανητάρχης έχει υποστηρίξει πως οι ΗΠΑ πρέπει να σταματήσουν να παίζουν τον ρόλο του «παγκόσμιου αστυνόμου», καθώς το πολιτικοοικονομικό κεφάλαιο που αναλώνουν ανά την υφήλιο είναι δυσβάσταχτο και, όπως λέει, πρέπει να ξεκινήσουν να το επενδύουν στο εσωτερικό για την ανοικοδόμηση της χώρας.
Το μεγάλο, λοιπόν, ερώτημα που παραμένει για την Ελλάδα είναι αν ο Τραμπ θα αφήσει πίσω την προεκλογική ρητορική του και θα στραφεί προς μια πιο συμβατική και συστημική κατεύθυνση όταν θα βρεθεί στον Λευκό Οίκο.
Από την μια πλευρά, η συνέχεια που διακρίνει την αμερικανική εξωτερική πολιτική αναμένεται να περάσει μέσω της γραφειοκρατίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στα αφτιά του νέου προέδρου δημιουργώντας βάσιμες ελπίδες για μια ενδεχόμενη μεταστροφή του. Το σίγουρο πάντως είναι ότι τόσο η Αμερική όσο και η Ελλάδα και ο υπόλοιπος κόσμος εισέρχονται πλέον σε αχαρτογράφητα νερά, καθώς μέχρι τον Ιανουάριο θα παραμείνουν «άγνωσται αι βουλαί» του Ντόναλντ για το χρέος και τα υπόλοιπα σημαντικά θέματα του πλανήτη.