Γράφει ο Ανδρέας Ντίνης

Στο περασμένο τεύχος του EThe Magazine του EleftherosTtypos.gr μιλήσαμε για τους πέντε πιο μανιακούς δολοφόνους της σύγχρονης ιστορίας και  την συνέχεια και αναρωτηθήκαμε τι είναι αυτό που κάνει οδηγεί έναν δολοφόνο για να σκοτώσει ξανά και ξανά. [Διαβάστε εδώ σχετικά]

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι ψυχικά άρρωστοι και ασταθείς, άλλοι πάλι ισχυρίζονται πως φταίει η παιδική ηλικία ενώ άλλοι επισημαίνουν πως φταίει η ερωτική απόρριψη.  Ανεξάρτητα πάντως από το πιο είναι το κίνητρο, ένα πράγμα είναι βέβαιο, πως οι φόνοι που πραγματοποιούν δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια και αν περάσουν.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του  «χασάπη του Ροστόφ» ή αλλιώς «τον κόκκινο βιαστή» ή αλλιώς τον «βιαστή του Ροστόφ», Αντρέι Τσικατίλο.

Ο Τσικατίλο είχε δολοφονήσει και βιάσει 53 γυναίκες και κορίτσια, ενώ τα θύματα του υπολογίζονται πως είναι περισσότερα. Ο τρόπος των δολοφονιών του ήταν αρκετά σκληρός. Ακρωτηρίαζε τα γενετικά όργανα και όπως έλεγε και ο ίδιος αντλούσε ηδονή από τις κραυγές των θυμάτων του. Ο Τσικατίλο, ήταν ο άνθρωπος που μαχαίρωνε δίχως έλεος δεκάδες άτομα στη Σοβιετική Ένωση. Η δράση του έλαβε χώρα στην Ρωσία, την Ουκρανία και το Ουζμπεκιστάν.

Το πρώτο του θύμα ήταν ένα εννιάχρονο κορίτσι το 1978. Ο Τσικατίλο παραπλάνησε την μικρή με το «δόλωμα» της τσιχλόφουσκας, ένα είδος που για την τότε Σοβιετική Ένωση ήταν πολυτέλεια και δεν μπορούσαν να το έχουν έχουν όλοι.

Αφού είχε καταφέρει να δελεάσει το μικρό κορίτσι το οδήγησε στο σπίτι του οπού προσπάθησε να ασελγήσει πάνω της. Αφού δεν τα κατάφερε την μαχαίρωσε στα γεννητικά της όργανα και πέταξε το άψυχο κορμί της σε έναν ποταμό όπου και βρέθηκε δύο μέρες μετά. Για αυτό το έγκλημα αυτό δεν συνελήφθη ποτέ και για περισσότερα από δώδεκα χρόνια συνέχιζε την δολοφονική του μανία του.

Ακρωτηρίαζε τα γενετικά τους όργανα, έκοβε στήθη, μήτρες και μαχαίρωνε χωρίς έλεος τα θύματα του. Εξαιτίας των περιορισμών στα μέσα ενημέρωσης και του φόβου του καθεστώτος για αποκάλυψη των εγκλημάτων, η ώρα της σύλληψης άργησε να έρθει. Οι φήμες οργίαζαν και οι άσχετοι ύποπτοι ήταν το μόνο απτό αποτέλεσμα.

Αν και ο ίδιος είχε άσχημο παρελθόν και υπήρχαν κατηγορίες για παρενόχληση των μαθητών του, καθώς ο ίδιος ήταν καθηγητής φιλολογίας, οι αρχές δεν έδωσαν σημασία.

Τα παιδικά του χρόνια όμως ήταν και αυτά ταραχώδη, δύσκολα και γεμάτα άσχημες αναμνήσεις.

Ο Αντρέι γεννήθηκε στην Ουκρανία το 1936 και ήρθες αντιμέτωπος με επώδυνες συνθήκες, όπως η φτώχεια, ο ναζισμός και ο κανιβαλισμός . Όπως λέγεται ότι Γερμανοί στρατιώτες βίασαν τη μητέρα του μπροστά στα μάτια του κατά την διάρκεια της γερμανικής εισβολής, ενώ ο πατέρας του παραδόθηκε εκούσια στους Γερμανούς.

Αλλά το πιο σκληρό ίσως πλήγμα που δέχτηκε ο Τσικατίλο ήταν όταν η μητέρα του του είπε ότι ο αδερφός του είχε πέσει θύμα κανιβαλισμού.

https://www.youtube.com/watch?v=UuIc3gW2Rvc

Και τα επόμενα χρόνια όμως δεν ήταν εύκολα για αυτόν. Η μοναδική σεξουαλική εμπειρία που είχε ως έφηβος ήταν όταν κατά τη διάρκεια πάλης με ένα κορίτσι εκσπερμάτισε αμέσως επάνω της. Η εμπειρία αυτή αποτέλεσε ένα ακόμη τραύμα για τον Τσικατίλο, αφού έγινε αποδέκτης προσβλητικών πειραγμάτων από συμμαθητές του.

Η σύλληψη

Ο Τσικατίλο συνελήφθη για πρώτη φορά στις 6 Νοεμβρίου 1990, όταν ένας αστυνομικός παρατήρησε έναν άνδρα με παπούτσια που είχαν πάνω τους κηλίδες αίματος. Δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε η δίκη του. Οι γονείς των θυμάτων ήταν συντετριμμένοι και εξοργισμένοι, ενώ ο Τσικατίλο υιοθετούσε τη συμπεριφορά του «τρελού» στο δικαστήριο.

Έβγαζε τα ρούχα του, φώναζε, έχανε τον έλεγχο και επιτεθώταν κατά της οικογένειας του και κατά του κομμουνιστικού καθεστώτος. Συνέδεε μάλιστα την εγκληματική του συμπεριφορά με τα βιώματα και την πολιτική του Στάλιν. Πολλοί ήταν όμως εκείνοι που ισχυρίζονταν ότι όλα αυτά ήταν θέατρο και πως ο Τσικατίλο προσπαθούσε να «γλιτώσει» με τρέλα.

Σύμφωνα, πάντως, με τον συνταγματάρχη Βίκτορ Μπουράκοφ που είχε ερευνήσει την υπόθεση, ο Τσικατίλο ήταν πολύ άρρωστος και δεν είχε επίγνωση του τι έκανε.

Κατηγορήθηκε για 53 φόνους, ενώ στάθηκε αδύνατη η ανάμιξή του σε άλλες 56 δολοφονίες. Εκτελέστηκε στις 14 Φεβρουαρίου του 1994 με μία σφαίρα στο κεφάλι.

Ακόμα ένας σχιζοφρενείς δολοφόνος από το πρώην Ανατολικό μπλοκ είναι ο Anatoly Onoprienko ή αλλιώς το «τέρας της Ουκρανία» ή «ο καταστροφέας». Τα θύματα του εκτιμούνται πως ήταν 52 αλλά πιθανότατα να είναι πολλά παραπάνω.

Τα θύματα του Onoprienko ήταν κυρίως οικογένειες που ζούσαν σε απομονωμένα σπίτια τα οποία ο ίδιος επέλεγε για να ληστέψει. Όταν συνελήφθη οι αστυνομικοί βρήκαν στην κατοχή του πολλά όπλα τα οποία συνδέονταν με άγρια εγκλήματα τα οποία είχαν γίνει στην Ουκρανία. Η δράση του υπολογίζεται από το 1989 μέχρι και το 1995 ενώ όταν συνελήφθη παραδέχτηκε μόνο τις 52 δολοφονίες οι οποίες έγινα σε διάστημα έξι ετών.

Ο τρόπος δράσης του ακολουθούσε ένα συγκεκριμένο μοτίβο το οποίο πολύ δύσκολα θα άλλαζε. Αφού επέλεγε ένα απομονωμένο σπίτι, δημιουργούσε μια φασαρία εξωτερικά του ακινήτου προκειμένου να τραβήξει την προσοχή των ενοίκων. Αφού το κατάφερνε αυτό και έβγαζε εκτός σπιτιού τον άντρα, τον σκότωνε και στην συνέχεια σκότωνε την γυναίκα και τα παιδιά, καθώς επίσης και οποιονδήποτε μάρτυρα βρισκόταν κατά… κακή του τύχη στο σημείο, ενώ έκαιγε το σπίτι που έκλεβε, με τα θύματα να βρίσκονται μέσα.

Ο επόμενος κατά σειρά σχιζοφρενείς δολοφόνος είναι ο Αμερικάνος Gary Leon Ridgway ή όπως τον «ονόμασε» ο Τύπος «Green River Killer» (ο δολοφόνος του πράσινου ποταμού). Ο ίδιος έχει παραδεχθεί την δολοφονία 48 ανθρώπων ενώ οι αρχές υπολογίζουν πως τα θύματα του είναι 71-90.

Ο Ridgway επέλεγε ως θύματα πόρνες ή κορίτσια που το είχαν σκάσει από το σπίτι τους, κυρίως στην πόλη της Ουάσινγκτον. Ο Ridgway στραγγάλιζε τα θύματα με τα ίδια του τα χέρια και μερικές φορές χρησιμοποιούσε και φουλάρι και στην συνέχεια πέταγε τα άψυχα κορμιά στον ποταμό Green River ή τα έκρυβε- έθαβε σε κοντινά δάση οπού ενίοτε επέστρεφε και είχε σεξουαλικές επαφές μαζί τους.

Η ζωή του και αυτή ταραγμένη. Ο ίδιος ήταν βετεράνος του Βιετνάμ και δύο φορές διαζευγμένος καθώς και οι δύο του σύντροφοι των είχαν απατήσει. Όπως θα δηλώσει μάλιστα η δεύτερη σύζυγος του στο δικαστήριο: «ο Gary είχε πάρει τον δρόμο του Θεού. Πηγαίναμε μαζί στην εκκλησία, διαβάζαμε μαζί την Καινή διαθήκη ( ενώ πολλές φορές έκλαιγε κατά την διάρκεια της ανάγνωσης) και προσπαθούσαμε να προσηλυτίσουμε και άλλο κόσμο» είχε δηλώσει τότε.

https://youtu.be/lBQpiYJ4dVw

Παρόλα αυτά αυτό που της έκανε εντύπωση ήταν πως ενώ στην αρχή ο Gari φαινόταν «φυσιολογικός» στα μάτια της, στην πορεία άλλαξε. Της ζητούσε να κάνουν σεξ σε πολλά περίεργα μέρη ακόμα και δημόσια ενώ όπως ανακαλύφθηκε αργότερα είχε κάνει έρωτα ακόμα και δίπλα στα άψυχα κορμιά των γυναικών που είχε δολοφονήσει, χωρίς να το ξέρει η σύντροφος. Οι περισσότερες από της δολοφονίες των γυναικών έγινα στο σπίτι του ή στο βαν που είχε στην κατοχή.

Επιστρέφοντας όμως πάλι στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ρωσία θα δούμε ακόμα έναν δολοφόνο. Πρόκειται για τον Serhiy Fedorovich Tkach, γεννημένο στην Ουκρανία (Σοβιετική Ένωση).

Ο Tkach είχε καταδικαστεί για την δολοφονία 37 κοριτσιών ηλικίας από 8 έως 18 χρόνων ενώ υπολογίζεται πως τα θύματα του ήταν περισσότερα από 100 από το 1980 έως το 2005.

Το 1984 γυναίκες άρχισαν να εξαφανίζονται από διάφορες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης κοντά στα σημεία όπου Tkach έζησε και εργάστηκε.

Όπως είπαμε τα θύματα του ήταν ηλικίας μεταξύ 8 και 18, τα οποία τα βίαζε και μετά τα στραγγάλιζε ενώ μετά την δολοφονία τους δεν ήταν και λίγες οι φορές που έκανε πράξει αρρωστημένες του σεξουαλικές ορέξεις στα πτώματα του.

Ο Tkach χρησιμοποιούσε τις γνώσεις του για να παραπλανήσει την αστυνομία και να στρέψει τις έρευνες για τους φόνους αλλού.

https://www.youtube.com/watch?v=_x1YjTAKhi4

Τον Αύγουστο του 2005 Tkach παρακολουθούσε την κηδεία ενός από τα θύματά του, όταν κάποια από τα παιδιά που βρίσκονταν εκεί, υποστήριξαν ότι το είχαν δει με το θύμα λίγο πριν το θάνατό του.
Ο Tkach συνελήφθη στο σπίτι του στο Πολόχι και δικάστηκε για τα εγκλήματά του, υποστηρίζοντας ότι έχει σκοτώσει πάνω από 100 άτομα μέχρι τη σύλληψή του.

Κατά τη διάρκεια των χρόνων που δρούσε 15 άνδρες είχαν φυλακιστεί για ένα έγκλημα που δεν έκαναν ποτέ.