Ο κύριος λόγος για τη στροφή των Τούρκων ψηφοφόρων ήταν η οικονομία. Ενδεικτικό είναι ότι ο ανεπίσημος πληθωρισμός μπορεί να βρίσκεται πάνω από το 120%, χτυπώντας κατά κύριο λόγο τις αστικές περιοχές, ενώ και το υψηλό κόστος δανεισμού λόγω της αδυναμίας της τουρκικής λίρας επιδείνωσε και τη βιομηχανική παραγωγή, αλλά και το καταναλωτικό κλίμα.

Ο Ιμάμογλου που ξανακέρδισε τον Δήμο της Κωνσταντινούπολης θεωρείται ότι είναι σε θέση να ενώσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που βεβαίως έχασαν πέρυσι τις προεδρικές εκλογές έχοντας ως υποψήφιο έναν αδύναμο αρχηγό, τον Κιλιτσντάρογλου, ενώ ο Ερντογάν πληρώνει τα νομισματικά παιχνίδια στην οικονομία και βεβαίως την αποτυχία του να τιθασεύσει τον πληθωρισμό.

Είναι ακόμα νωρίς να πούμε πώς θα επηρεαστούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις από το εκλογικό αποτέλεσμα στην Τουρκία, ωστόσο πολλές φορές κατά το παρελθόν ο Ερντογάν έχει προσπαθήσει να εξαγάγει τις εσωτερικές κρίσεις.

Για αυτό και η Αθήνα πρέπει να είναι πάντα σε ετοιμότητα για να αντιμετωπίσει τις προκλητικές δηλώσεις από την πλευρά της Αγκυρας συνεχίζοντας να διατηρεί μια ψύχραιμη στάση. Η Ελλάδα είναι υπέρ του διαλόγου με την Τουρκία, αλλά με σαφείς κόκκινες γραμμές και σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, αναγνωρίζοντας ως μόνες διαφορές την υφαλοκρηπίδα και τις ΑΟΖ.