ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ των δημοσκοπήσεων φέρνουν τη Νέα Δημοκρατία περίπου στο 38%, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται κοντά στην περιοχή του 14% και ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται μιάμιση μονάδα, έχοντας πέσει κάτω από το 13%, με το ΚΚΕ να συγκεντρώνει πλέον διψήφιο ποσοστό κινούμενο περί το 10%.
ΟΙ ΚΡΑΔΑΣΜΟΙ στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν πάρει τη μορφή εκρήξεων, αποδίδονται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική ρηχότητα του λόγου του νέου προέδρου του, Στ. Κασσελάκη, και στις θέσεις του που δεν έχουν καμία σχέση με την παραδοσιακή Αριστερά. Ομως, το βασικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν δημιουργήθηκε τώρα, αλλά οφείλεται στον λαϊκισμό, στην τοξικότητα και τη διχαστική ρητορεία, που επί χρόνια αποτελούσαν τη βασική στρατηγική επιλογή του Αλ. Τσίπρα.
ΤΟ ΔΟΓΜΑ του «πολακισμού», που έχει υιοθετηθεί και από τον Στ. Κασσελάκη, απομακρύνει τους ψηφοφόρους του Κέντρου και ανασύρει μνήμες του τοξικού λόγου που εκτοξευόταν εναντίον όποιου έφερε αντίθετη άποψη. Αυτή η τοξικότητα του ΣΥΡΙΖΑ πλέον διοχετεύεται στον εσωκομματικό πόλεμο. Μόνο που αυτές οι εξελίξεις δεν αφορούν και δεν ενδιαφέρουν τον μέσο πολίτη.
Ο ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ κέρδισε τις εκλογές το 2015 τάζοντας κατάργηση της λιτότητας και σκίσιμο των Μνημονίων, αλλά υπέγραψε ένα επαχθές τρίτο Μνημόνιο με βαρύτατα μέτρα, καταστρέφοντας το πιστωτικό σύστημα και υπερφορολογώντας τη μεσαία τάξη. Και αποχώρησε από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ ύστερα από τη συντριπτική ήττα που υπέστη στις εθνικές εκλογές από τον Κυριάκο Μητσοτάκη παραδίδοντας τον ΣΥΡΙΖΑ στο 17%. Η πτώση συνεχίζεται επί Κασσελάκη, μαζί με τις αποχωρήσεις στελεχών, και το κόμμα δείχνει ότι βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς μονοψήφια ποσοστά.
Η ΕΛΛΑΔΑ σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 2015 ή του 2019. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει υλοποιήσει σημαντικές μεταρρυθμίσεις οδηγώντας την οικονομία στον δρόμο της σύγκλισης με την Ευρώπη, της ισχυρής ανάπτυξης και της μείωσης της ανεργίας. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν τα σημεία-κλειδιά της πολιτικής κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν μάλιστα το ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει εναλλακτική πρόταση και ο ΣΥΡΙΖΑ βυθίζεται στην κρίση του εσωκομματικού πολέμου.
ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ που προκύπτει είναι ότι ο λαϊκισμός μπορεί να δίνει κάποια πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, όμως όποιος τον χρησιμοποιεί δεν βλάπτει μόνο το κοινωνικό σύνολο, αλλά υπογράφει και την πολιτική του κατάληξη.