Αυτό συνέβαινε από την εποχή που στεκόμασταν στις ουρές στις εφορίες για να καταθέσουμε τις έντυπες δηλώσεις. Συνεχίζει να συμβαίνει, όμως, και την τελευταία δεκαετία, αν και οι δηλώσεις πλέον υποβάλλονται ηλεκτρονικά.

Η ευθύνη είναι μοιρασμένη. Από τη μια πλευρά η χρονοκαθυστέρηση των αρμόδιων υπηρεσιών και από την άλλη «η κουλτούρα της τελευταίας στιγμής», που υπάρχει σε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας.

ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ και φέτος θα δοθεί ολιγοήμερη παράταση για τις φορολογικές δηλώσεις. Κάποια στιγμή, όμως, πρέπει να αλλάξει αυτό το καθεστώς, να γκρεμιστεί αυτή η παθογένεια. Αραγε, είναι τόσο δύσκολο να καθοριστεί ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, το οποίο θα ισχύει για πάντα; Να γνωρίζουν οι πολίτες ότι πρέπει να υποβάλουν τις δηλώσεις από την 1η Μαρτίου έως τις 30 Ιουλίου. Και αυτό το πλαίσιο να μην μπορεί να το αλλάξει ούτε η ΑΑΔΕ ούτε το υπουργείο Οικονομικών. Υποχρέωση των υπηρεσιών θα είναι να έχουν ολοκληρώσει την άντληση των απαραίτητων στοιχείων από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς τόσο νωρίς, ώστε η πλατφόρμα να ανοίξει την 1η Μαρτίου. Υποχρέωση των πολιτών και των λογιστών θα είναι να μην αφήνουν την υποβολή για την τελευταία στιγμή.

ΠΡΕΠΕΙ να τεθούν αυστηρά χρονοδιαγράμματα, τα οποία πρέπει να τηρούνται. Αυτό δεν αφορά μόνο τις φορολογικές δηλώσεις, αλλά και κάθε είδους συναλλαγή των πολιτών με το κράτος. Πάντοτε τίθενται προθεσμίες και πάντοτε δίνονται παρατάσεις. Εχει έρθει η ώρα, λοιπόν, για τη μεταρρύθμιση της μη παράτασης.