Χαρακτηριστικό -τελευταίο- παράδειγμα «καλής διαγωγής» σε στρατιωτικό πλαίσιο του ΝΑΤΟ είναι το εξής: Η Τουρκία ανέλαβε προχθές ως επικεφαλής της ναυτικής συνιστώσας της ιδιαίτερα στρατηγικής σημασίας δύναμης αντίδρασης του ΝΑΤΟ για ένα χρόνο. Η διοίκηση της ναυτικής συνιστώσας του ΝΑΤΟ θα εκτελείται από την τουρκική ναυτική δύναμη (TURMARFOR) έως τις 31 Ιανουαρίου 2024.
Ο υποναύαρχος Huseyin Tigli, επικεφαλής της TURMARFOR, είπε ότι το ΝΑΤΟ έχει πέντε στρατηγεία με αυτή τη δυνατότητα και το αρχηγείο της TURMARFOR είναι ένα από αυτά τα πέντε. «Η παροχή μιας τέτοιας ικανής δομής αρχηγείου στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ δείχνει τη σημασία που αποδίδει η Τουρκία στο ΝΑΤΟ», πρόσθεσε ο Tigli.
Ο Cuneyt Talayman, αξιωματούχος του τουρκικού ναυτικού και γενικός γραμματέας της TURMARFOR, δήλωσε ότι οι εντολές του ΝΑΤΟ υψηλής ετοιμότητας δημιουργήθηκαν για να διοικούν τις επιχειρήσεις του σε περίπτωση κρίσης και πολέμου. Σημειώνοντας ότι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Τουρκία έχουν ήδη αυτού του είδους τα στρατηγεία και ότι η Γερμανία βρίσκεται στον δρόμο να είναι η έκτη. Πιθανές αποστολές καθορίστηκαν ως συλλογική άμυνα, συμβάλλοντας στην προστασία της εδαφικής ακεραιότητας, σε επιχειρήσεις υποστήριξης της ειρήνης, επιχειρήσεις εμπάργκο, προστασίας ζωτικής σημασίας υποδομών και ασφάλειας και σε επιχειρήσεις πρωτοποριακών/καινοτόμων δυνάμεων, πρόσθεσε. Η Τουρκία θα παραδώσει το έργο στην Ιταλία έναν χρόνο αργότερα.
Δυσαρέσκεια
Συζητώ με πολλούς νατοϊκούς και όχι μόνο παράγοντες σε νατοϊκά επιτελεία και πολυεθνικούς διασυμμαχικούς σχηματισμούς και ειδικά το τελευταίο τρίμηνο διαπιστώνω εμφανή δυσαρέσκεια πολλών για την αντισυμμαχική συμπεριφορά της Τουρκίας και αυτό παρά τη συνεχή συμμετοχή της σε ασκήσεις, συμπόσια, συνόδους. Συμπληρώνονται πάνω από 6 μήνες από τη Σύνοδο της Μαδρίτης και το Μνημόνιο Τουρκίας-Σουηδίας-Φινλανδίας δεν έχει προχωρήσει και ουσιαστικοποιηθεί, ειδικά στην περίπτωση της Σουηδίας. Η εκβιαστική στάση της ερντογανικής Τουρκίας θέτει διλήμματα σχετικά με το αν ανήκει στη Συμμαχία ή δόλια ενεργεί υπέρ του Πούτιν και της αναθεωρητικής Ρωσίας.
Μπορεί στην πρόσφατη συνάντηση Μπλίνκεν–Τσαβούσογλου να δήλωσε ότι υποστηρίζει (γραμμένο και στο τελικό ανακοινωθέν) την ΟPEN DOORS POLICY, δηλαδή το άρθρο 10 του καταστατικού του ΝΑΤΟ, ότι δηλαδή η Συμμαχία είναι ανοικτή σε κράτη που θέλουν να ενταχθούν σε αυτή, αλλά η συμπεριφορά της Αγκυρας είναι προβληματική, με πολλούς να είναι καχύποπτοι και να μην εμπιστεύονται τον Ερντογάν. Επιπρόσθετα, υπάρχουν κύκλοι μέσα στον ενδοσυμμαχικό ορίζοντα που ειδικά στους τομείς των πληροφοριών και επιχειρήσεων δεν εμπιστεύονται κινήσεις της Τουρκίας και δευτερεύοντος της Ουγγαρίας λόγω των στενών σχέσεών τους με τη Μόσχα.
Ράπισμα στην Αγκυρα από τον ναύαρχο
Σε άρθρο του στο Bloomberg, ο γνωστός ναύαρχος ε.α. Τζέιμς Σταυρίδης, διατελέσας ανώτατος διοικητής της Νότιας Διοίκησης των ΗΠΑ/SOUTHCOM στο Μαϊάμι/Φλόριντα, καθώς και επικεφαλής των αμερικανικών και συμμαχικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη (Μονς/Βέλγιο και Στουτγάρδη/SHAPE και USEUCOM), επεσήμανε ότι: «Η Τουρκία, μόνη από όλα τα 30 μέλη, επιβραδύνει αυτή τη ζωτικής σημασίας ευκαιρία να συμμετάσχουν η Στοκχόλμη και το Ελσίνκι (σε εποχή πολέμου στην Ευρώπη) στο ευρωατλαντικό γίγνεσθαι. Είναι καιρός να σταματήσουμε αυτή την πρωτοφανή και μονομερή κωλυσιεργία και να πει η Αγκυρα απλά ναι. Η τουρκική στάση και επιφυλακτικότητα, πρωτοστατούντος του Ερντογάν, είναι ένα δώρο σε έναν αποτρόπαιο εγκληματία πολέμου, τον Βλαντιμίρ Πούτιν».
Μεταξύ άλλων ο απόστρατος ναύαρχος υπενθυμίζει πως όταν ανέλαβε τη θέση του SACEUR το 2009, η πρώτη πρωτεύουσα κράτους-μέλους της Συμμαχίας που επισκέφτηκε ήταν η Αγκυρα, παρά το γεγονός ότι η Μ. Βρετανία ήταν και είναι για άπειρους λόγους ο πιο στενός σύμμαχος των ΗΠΑ και παρόλο που ο ίδιος είναι Ελληνοαμερικανός στην καταγωγή του. Χαρακτηριστικά, γράφει: «Ηθελα να αναγνωρίσω όσα έχουν κάνει οι Τούρκοι για το ΝΑΤΟ πριν και μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης».
Δεν διστάζει να μιλήσει έξω από τα δόντια ο απόστρατος ναύαρχος και συγγραφέας πολλών μελετών για την παγκόσμια ασφάλεια και τη ναυτική στρατηγική τονίζοντας ότι κάποια στιγμή η υπομονή στα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ θα εξαντληθεί και θα αρχίσουν να ρωτάνε, αν πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα στην Τουρκία από τη μία και στις Σουηδία/Φινλανδία από την άλλη. «Το ΝΑΤΟ χρειάζεται την Τουρκία να συνεχίσει να είναι ενεργό και θετικό μέλος. Χρειάζεται επίσης να προσθέσει στις τάξεις του τη Φινλανδία και τη Σουηδία. Κανείς δεν θέλει να χρειαστεί να επιλέξει ανάμεσά τους. Είναι στο χέρι του Ερντογάν να διασφαλίσει ότι δεν θα φτάσουμε εκεί» καταλήγει σε ένα ιδιαίτερα εμπεριστατωμένο άρθρο του.