Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος

Οι πρώτες στοχεύουν στην έστω και μερική αποκλιμάκωση της έντασης στην περιοχή και στην αλλαγή στάσης του Βλαντίμιρ Πούτιν και της ρωσικής διπλωματικής-πολιτικής κυβερνώσας ελίτ.

Οι δεύτερες αφορούν στη μεταφορά τεθωρακισμένων, μηχανοκίνητων και πυραυλικών δυνάμεων από πολλές επιμέρους περιοχές της ρωσικής ομοσπονδίας με προορισμούς αστικές ζώνες στην παραμεθόρια περιοχή της ανατολικής Ουκρανίας καθώς και σε περιοχές της Λευκορωσίας που από αυτές θα μπορούσε να εκδηλωθεί μια περιορισμένη ή ολοκληρωτική πολεμική επιχείρηση σε βάρος της Ουκρανίας. Από τη ΝΔ. Λευκορωσία μέχρι την Αζοφική με μία απλή διαταγή του αυταρχικού Ρώσου ηγέτη η περιοχή μπορεί να καταστεί το πρώτο μεταψυχροπολεμικό πεδίο σύγκρουσης, με πολυδιάστατες και σαρωτικές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή ασφάλεια.

Επαφές

Διπλωματικά, Αμερικανοί, Γερμανοί και λοιποί νατοϊκοί συνεχίζουν τις μεταξύ τους επαφές, με σημαντικό στοιχείο αυτή τη φορά το ότι σε γενικές γραμμές έχουν ενιαία θέση απέναντι στη ρωσική… αρκούδα που βρυχάται! Πέραν των ενεργών ρωσικών συμβατικών απειλών, η Μόσχα απειλεί και με παρατεταμένες ψυχολογικές, παραπλανητικές επιχειρήσεις την Ουκρανία, ενώ μέρος του επιθετικού στοιχείου είναι οι κυβερνοεπιθέσεις και τα σαμποτάζ. Αυτό, μάλιστα, που συνειδητά η Μόσχα κάνει είναι να παραπληροφορεί. Η πλειοψηφία στη χώρα μας διαχρονικά δεν κατανοεί και δεν έχει εμβαθύνει στα νατοϊκά ζητήματα και πώς ενεργεί η Μόσχα.

Οι θέσεις Πούτιν είναι επιεικώς εξωπραγματικές, όπως για παράδειγμα ο ισχυρισμός του Κρεμλίνου ότι απειλείται από το ΝΑΤΟ! Τις τελευταίες εβδομάδες έγινε το σχόλιο του Ρώσου υπ. Αμυνας Σεργκέι Σοϊγκού ότι οι ΗΠΑ «προετοιμάζουν μια πρόκληση με χημική επίθεση στην ανατολική Ουκρανία». Είναι προφανές και καθαρά παραπλανητικό ότι το Κρεμλίνο επιδιώκει να ασχοληθούμε όλοι με αυτόν τον ανεδαφικό ισχυρισμό, αντί να αμφισβητήσουμε την πραγματική αναθεωρητική και αποσταθεροποιητική ατζέντα του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Εξαρχής το ΝΑΤΟ είναι μία συμμαχία φύσει αμυντικού χαρακτήρα. «Κλειδί» για όλες τις επιμέρους ενέργειες είναι το άρθρο 5 που υποχρεώνει όλα τα κράτη να έρθουν σε βοήθεια μίας χώρας συμμάχου που δέχεται επίθεση. Η αμοιβαία αυτοάμυνα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του ΝΑΤΟ. Αυτή η υποχρέωση προστατεύει όλους. Σύμμαχοι από μακριά όπως η Δανία και η Νορβηγία, ή πιο κοντά, όπως η Ιταλία και η Ρουμανία, επωφελούνται από το Ατλαντικό Σύμφωνο και υποχρεούνται να ανταποκριθούν. Είναι μια πραγματικά αμυντική συμμαχία.

Τα πρώην σοβιετικά κράτη δεν έχουν ενταχθεί στη Συμμαχία από κάποιες ενέργειες του ΝΑΤΟ, αλλά εντάχθηκαν ύστερα από δικό τους αίτημα και αφού ικανοποίησαν κάποιες θέσεις και μέτρα για να περάσουν στη Συμμαχία. Το Κρεμλίνο εξωπραγματικά προσπαθεί να παρουσιάσει το ΝΑΤΟ ως μια δυτική συνωμοσία με στόχο την κατάληψη της επικράτειάς του, ενώ ο ισχυρισμός ότι το ΝΑΤΟ επιδιώκει να περικυκλώσει τη Ρωσική Ομοσπονδία είναι παντελώς αβάσιμος. Μόνο πέντε από τους τριάντα συμμάχους στο ΝΑΤΟ συνορεύουν με τη Ρωσία και μόλις το 1/16 των συνόρων της εφάπτεται με το ΝΑΤΟ. Δεν είναι η παρουσία των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ που επικαλείται το Κρεμλίνο ως απειλή, αλλά είναι η ύπαρξη και αντοχή των διαχρονικών, έντιμων και κρυστάλλινων αξιών του που στην πραγματικότητα απειλούν το Κρεμλίνο.

Βλέψεις

Ολα προέρχονται από το κείμενο του πρόεδρου Πούτιν της 12ης Ιουνίου 2021 και τις ημιτελείς και ύπουλες φιλοδοξίες του για την Ουκρανία. Το γνωρίζω γιατί το περασμένο καλοκαίρι το δημοσίευσε, μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του Κρεμλίνου, εννοώ το δικό του άρθρο, «Σχετικά με την Ιστορική Ενότητα Ρώσων και Ουκρανών». Σας προτρέπω να το διαβάσετε, αν έχετε χρόνο, γιατί ενώ είναι περιεκτικό στα επιχειρήματά του, υστερεί συντριπτικά σε ακρίβεια, σοβαρότητα και καταγράφει πρωτοφανείς και τεράστιες αντιφάσεις. Είναι ανησυχητικό κείμενο γιατί σε περίπου 7.500 λέξεις παραποιεί την ιστορική πραγματικότητα. Παρουσιάζει μία λοξή και ιδιόρρυθμη «ετσιθελική» κοσμοθεωρία και ανεδαφικά επιλεκτική αιτιολογία για να δικαιολογήσει, στην καλύτερη περίπτωση, την πλήρη υποταγή της Ουκρανίας και στη χειρότερη, την αναγκαστική ενοποίηση της Ουκρανίας με τη δική του αντιδημοκρατική Ρωσία. Δυστυχώς το κείμενο του «ανθρώπου από μάρμαρο» Πούτιν αγνοεί παντελώς τις θέσεις των Ουκρανών και προκλητικά επαναφέρει στο προσκήνιο τραγικές εμπειρίες και μίση του παρελθόντος.

Ισχυρισμοί

Οι αναγνώστες του περιβόητου άρθρου όχι μόνο θα εκπλαγούν από τον επιθετικό τόνο του αλλά θα εκπλαγούν και με το πόσο λίγο αναφέρεται στο ΝΑΤΟ. Τελικά, ο «επεκτατικός» ρόλος του ΝΑΤΟ δεν είναι το κέντρο όλων των ανησυχιών του Κρεμλίνου. Να σκεφθεί κάποιος ότι στην πραγματικότητα, αφιερώνει μόνο μία παράγραφο στη Συμμαχία. Το δοκίμιο προβαίνει σε τρεις ανυπόστατους ισχυρισμούς.

» Πρώτον: Οτι η Δύση επιδιώκει να διαιρέσει και καταλάβει τη Ρωσία.

» Δεύτερον: Οτι οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα έθνος της Μεγάλης Ρωσίας, της Μικρής Ρωσίας και της Λευκής Ρωσίας (Βελικορώσοι, Μαλορώσοι, Λευκορώσοι) στην εικόνα που παρουσιάστηκε τον 17ο αιώνα αποτελεί ένα τεχνητό κατασκεύασμα κράτους και δεν λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες ενός και μόνο λαού, με μια ενιαία γλώσσα και εκκλησία. Συνεπώς μία ανεξάρτητη Ουκρανία είναι παράνομη και αποτελεί ντροπή η ύπαρξή της! Και όποιος διαφωνεί με την κοσμοθεωρία του το κάνει γιατί φοβάται τη Ρωσία!

Ειλικρινά κανένας δεν επιδιώκει να καταλάβει και να κυβερνήσει τη Ρωσία. Οσον αφορά την Ουκρανία, η ίδια η Ρωσία αναγνώρισε την κυριαρχία της ως ανεξάρτητης χώρας, με τη διάλυση της αλήστου μνήμης EΣΣΔ και μάλιστα εγγυήθηκε την εδαφική της ακεραιότητα, όχι μόνο υπογράφοντας το Μνημόνιο της Βουδαπέστης το 1994 αλλά και τη Συνθήκη Φιλίας με την ίδια την Ουκρανία το 1997 και μάλιστα η Ουκρανία διευκόλυνε τη Ρωσία στην Κριμαϊκή καθώς και στη διαθεσιμότητα στο ρωσικό ναυτικό του ναυστάθμου της Σεβαστούπολης. Είναι το Κρεμλίνο που διαιρεί χώρες και ειδικά μέσω της υπονομευτικής δράσης των μυστικών υπηρεσιών του.

» Ο τρίτος και πιο σημαντικός ισχυρισμός ότι η Ουκρανία είναι Ρωσία και η Ρωσία είναι Ουκρανία δεν είναι ακριβώς όπως τον εκλαμβάνει ο Πούτιν. Η Ουκρανία ήταν ξεχωριστά από τη Ρωσία για πολύ περισσότερο χρόνο στην ιστορία της από όσο ήταν ποτέ ενωμένη με τη Ρωσία. Η αναφορά ότι όλοι οι λαοί στη Λευκορωσία, τη Ρωσία και την Ουκρανία είναι απόγονοι της «Αρχαίας Ρωσίας» και ως εκ τούτου είναι κατά κάποιο τρόπο όλοι Ρώσοι είναι λάθος. Σύμφωνα με τον ιστορικό καθηγητή Andrew Wilson, στην εξαιρετική μελέτη του με τίτλο «Ρωσία και Ουκρανία: Ενας λαός, όπως ισχυρίζεται ο Πούτιν;», στην καλύτερη περίπτωση «μπορώ να επισημάνω ότι είναι… συγγενείς αλλά όχι οι ίδιοι άνθρωποι».

Οι ρωσικές κινήσεις σε πιθανή εισβολή ΚΑΙ ΟΙ «ΣΥΜΜΑΧΟΙ» ΤΩΝ ΟΥΚΡΑΝΩΝ

1 Ποιες θα μπορούσαν να είναι οι επιλογές μίας ολοκληρωτικής ρωσικής εισβολής σε ουκρανικό έδαφος; Μελέτη μου, του 2021, επικεντρώθηκε στις κινήσεις και τη μετεξέλιξη των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στην εποχή του Πούτιν με υπ. Αμυνας τον Σοϊγκού και αρχηγό τον στρατηγό Γκεράσιμοφ. Μια καθολικής κλίμακας ρωσική εισβολή θα αποτελούνταν από πολυάριθμες διακριτές επιχειρήσεις, ενώ κάθε μία από αυτές θα μπορούσε επίσης να διεξαχθεί ανεξάρτητα από τις άλλες για την επίτευξη πιο περιορισμένων στόχων με μικρότερο κόστος και κίνδυνο.

• Οι πιο πιθανές ενέργειες των Ρώσων περιλαμβάνουν ανάπτυξη αερομεταφερόμενων ή/και μηχανοκίνητων μονάδων σε μία ή περισσότερες τοποθεσίες στη Λευκορωσία που από εκεί θα μπορούσαν να υποστηρίξουν μια προγραμματισμένη επίθεση στην Ουκρανία, καθώς και να αποτελούν ευρύτερες απειλές για άλλα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ (Πολωνία-Βαλτική).
• Ανάπτυξη ρωσικών μηχανοκίνητων, αρμάτων μάχης, πυροβολικού και μονάδων υποστήριξης στο τμήμα του κατεχόμενου Ντονμπάς. Και από εκεί να δημιουργήσει μια χερσαία γέφυρα που θα συνδέει την κατεχόμενη από τους Ρώσους Κριμαία με το ρωσικό έδαφος κοντά στο Ροστόφ κατά μήκος του βόρειου τμήματος της Αζοφικής παράκτιας όχθης και την κατάληψη της Χερσώνας, βόρεια της Κριμαίας και την ασφάλιση του καναλιού Δνείπερου-Κριμαίας.
• Διεξαγωγή αερομεταφερόμενων και αμφίβιων επιχειρήσεων για την κατάληψη της Οδησσού και της δυτικής ουκρανικής ακτής της Μαύρης Θάλασσας.
• Τέλος, μια άλλη επιλογή είναι η ανάπτυξη μηχανοκίνητων μονάδων για την κατάληψη της στρατηγικής πόλης Χάρκοβο στη βορειοανατολική Ουκρανία.

2 Δεν είναι ευρύτερα γνωστό ότι από το 2015 τις προσπάθειες της στρατιωτικής αναδιάταξης και του μετασχηματισμού-εκσυγχρονισμού των ενόπλων δυνάμεων του Κιέβου στηρίζουν Αμερικανοί, Σουηδοί, Καναδοί, Βρετανοί, Λιθουανοί, Πολωνοί και λίγοι Αυστραλοί σύμβουλοι. Σε μόνιμη βάση στην Ουκρανία εδρεύει στο Γιαβορίβ μία ειδική νατοϊκή αποστολή.

*Ο υπογράφων επί χρόνια έχει ασχοληθεί με την άμυνα της Ουκρανίας και της Γεωργίας, καθώς και με τις σχέσεις των δύο κρατών με το ΝΑΤΟ.

*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ELEFTHEROSTYPOS.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις

Ειδήσεις σήμερα

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr