Αν η Ουγγαρία ήταν μια τυπική ευρωπαϊκή χώρα, η αλλαγή φρουράς θα εθεωρείτο δεδομένη λόγω της φυσιολογικής φθοράς της εξουσίας. Ομως, η χώρα του Δούναβη αποτελεί ένα τυπικό υβρίδιο αντι-φιλελεύθερου καθεστώτος, μαζί με την Πολωνία, που προσπαθεί να ελέγξει τον κρατικό μηχανισμό, τη Δικαιοσύνη και τα ΜΜΕ με αθέμιτα και αυταρχικά μέσα, ασύμβατα προς τις αρχές του δυτικού κοινοβουλευτισμού.

Οι «αρμοί της εξουσίας»

Από την άποψη αυτή οι εκλογές του Απριλίου θα αποτελέσουν το κρισιμότερο crash test για την ουγγρική δημοκρατία από τότε που εντάχθηκε στην Ε.Ε., το 2005. Ο Ορμπαν δεν φυλακίζει πολιτικούς του αντιπάλους ούτε απαγορεύει κόμματα, όπως ο Ερντογάν, αλλά ήδη από την άνοιξη προσπάθησε να ελέγξει τους «αρμούς της εξουσίας» προκειμένου να ναρκοθετήσει το έργο μιας άλλης κυβέρνησης. Για την ακρίβεια, το Fidesz δημιούργησε ένα «παράλληλο κράτος», μέσα από ιδρύματα διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας στελεχωμένα με ανθρώπους του, που θα ελέγχουν εκπαιδευτικά ιδρύματα, νοσοκομεία, την τέχνη, τη γεωργία, τα ΜΜΕ, την οικονομική ανάπτυξη, τους δημόσιους οργανισμούς, ακόμη και τις ουγγρικές μειονότητες στο εξωτερικό. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης υπόσχονται ότι σε περίπτωση εκλογικής νίκης θα καταργήσουν τα νέα ιδρύματα και θα επιστρέψουν τα περιουσιακά τους στοιχεία στο κράτος και τους πολίτες. Πολιτικοί παρατηρητές, ωστόσο, εκτιμούν ότι αυτό απαιτεί μια πραγματική «συνταγματική επανάσταση», που πρακτικά είναι αδύνατη, δεδομένου ότι η αντιπολίτευση αποκλείεται να κερδίσει τα δύο τρίτα των 199 εδρών της Βουλής, όπως κατάφερε ο Ορμπαν με τους συμμάχους του το 2018.

Δεδομένων των προκλήσεων που θα αντιμετωπίσει το αντι-ορμπανικό στρατόπεδο, αντιλαμβάνεται κανείς τη βαρύτητα του καθήκοντος που θα επωμιστεί ο αρχηγός του.

Προκριματικός μαραθώνιος

Η θέση κρίνεται σήμερα, στο αποκορύφωμα ενός προκριματικού μαραθωνίου που έφερε αντιμέτωπους τη σοσιαλίστρια αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Κλάρα Ντόμπρεφ (μια πολιτικό βουλγαρικής καταγωγής και σύζυγο του πρώην πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, Φέρεντς Γκιούρτσανι), και τον δημοφιλή δήμαρχο της Βουδαπέστης, Γκέργκελι Καρατσόνι, εκπρόσωπο του κόμματος των Πρασίνων.

Οι δυο τους ξεχώρισαν από την πρώτη στιγμή ανάμεσα στους υποψήφιους πρωθυπουργούς της αντιπολίτευσης, που περιλαμβάνει μια ετερόκλητη ομπρέλα έξι κομμάτων, από Σοσιαλιστές, Πράσινους και Φιλελεύθερους έως την… Ακροδεξιά του Jobbik, που έκανε μετριοπαθή στροφή και στράφηκε εναντίον του ιδεολογικά συγγενέστερου Ορμπαν.

Σήμερα λήγει ο τελευταίος γύρος των προκριματικών, που ξεκίνησε την Κυριακή 4 Οκτωβρίου στις 100 και πλέον εκλογικές περιφέρειες της Ουγγαρίας, με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Στον πρώτο γύρο μεταξύ 18 και 28 Σεπτεμβρίου με τη συμμετοχή υποψηφίων και από τα έξι κόμματα, πρώτευσε η Κλάρα Ντόμπρεφ με 35% και 215.000 ψήφους. Αν και πρόκειται για συλλογική προσπάθεια, δεν έκρυψε τη χαρά της που απέκτησε προβάδισμα για να αντιμετωπίσει τον Ορμπαν, χαρακτηρίζοντας «ιστορική» την επιτυχία της. Ο Καρατσόνι ήλθε δεύτερος με 27,3% και τρίτος τερμάτισε ο συντηρητικός δήμαρχος της πόλης Χοτμεζοβασάρχελι, Πέτερ Μάρκι-Ζάι, αποκτώντας το δικαίωμα να συμμετάσχει στον «τελικό» της 4-10 Οκτωβρίου. Εκτός νυμφώνος έμεινε με 14% ο υποψήφιος του Jobbik, Πέτερ Γιάκαμπ.

Ο Μάρκι-Ζάι πρότεινε στον Καρατσόνι την κοινή τους απόσυρση προκειμένου η Ντόμπρεφ να επιλεγεί άνευ αντιπάλου σε κλίμα ενότητας. Πλην όμως η κατάκτηση της πρωθυπουργίας αποτελεί όνειρο ζωής για τον φιλοευρωπαίο δήμαρχο της Βουδαπέστης, που δημιούργησε το 2019 την πρώτη ρωγμή στο «καθεστώς» του Ορμπαν. Αλλωστε, δεν έδειξε καμία διάθεση συνεννόησης με την αντιπρόεδρο της Ευρωβουλής, καλώντας τους ψηφοφόρους να επιλέξουν τον υποψήφιο που «θα μπορέσει να διευρύνει την επιρροή της Ενωμένης Αντιπολίτευσης και να προσεγγίσει τους αναποφάσιστους», δηλαδή τον ίδιο.

«Συν» και «πλην»

Και οι δύο μονομάχοι έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Από τη μια, η Κλάρα Ντόμπρεφ κουβαλάει την αύρα των Βρυξελλών και υπόσχεται την επιστροφή της «παρεκκλίνουσας» Ουγγαρίας στην ευρωπαϊκή κανονικότητα. Πλην όμως ο άντρας της, Φέρεντς Γκιούρτσανι, κουβαλάει ένα αμαρτωλό παρελθόν. Το 2009 παραιτήθηκε κακήν-κακώς από την πρωθυπουργία και την αρχηγία του Σοσιαλιστικού Κόμματος, έχοντας τρία χρόνια πριν βυθίσει την Ουγγαρία στη βαθύτερη κρίση της μετακομμουνιστικής ιστορίας της. Χιλιάδες Ούγγροι βγήκαν στους δρόμους το 2006 δημιουργώντας χάος και καταλαμβάνοντας για πολλές ώρες τη Βουλή, ύστερα από διαρροές τηλεφωνικών συνομιλιών του πρωθυπουργού με συνεργάτες του, στις οποίες παραδεχόταν ότι είπαν ψέματα στον λαό για την οικονομία. Το γεγονός ότι άντεξε άλλα τρία χρόνια ήταν ένα μικρό θαύμα, αλλά εξαιτίας του στην Ουγγαρία φούντωσε η οργή κατά της ευρω-γραφειοκρατίας και ανέτειλε το άστρο του εθνολαϊκισμού.

Ο Καρατσόνι, από την άλλη πλευρά, πιστώνεται τη νίκη του 2019 στη Βουδαπέστη απέναντι στον υποψήφιο του Ορμπαν, Ιστβαν Τάρλος, κυρίως χάρις στην απόφαση του Jobbik να αποσύρει τον δικό του υποψήφιο. Ομως, στις εκλογές του 2018 το κόμμα του ήρθε μόλις τρίτο με 12% πίσω από το Fidesz και την Ακροδεξιά, με αποτέλεσμα οι άσπονδοι φίλοι του να λένε ότι νίκησε με ξένα δεκανίκια.

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις 

Ειδήσεις σήμερα

• Η κακοκαιρία «Αθηνά» χτύπησε τη Β. Εύβοια: «Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο» λέει ο δήμαρχος Μαντουδίου
• Πολεμικό κλίμα καλλιεργεί η Τουρκία – Ο Ερντογάν σκέφτεται να «τεστάρει» την ελληνογαλλική συμμαχία
• Πλήρης επιβεβαίωση του Ε.Τ.: Για ποιους κλειδώνει το μέρισμα ανάπτυξης
• Κορονοϊός: Οι σκληροί δείκτες «τρέφονται» με ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών [πίνακες]
• Ενισχυμένη η κυβέρνηση από την ιστορική συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας
• Καιρός: Νέα επιδείνωση με καταιγίδες και χαλάζι – Ποιες περιοχές θα επηρεαστούν

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr