Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος

1. Στο ΝΑΤΟ στην εποχή διδύμου Μπάιντεν-Χάρις η έμφαση θα δοθεί στην ενίσχυση των διατλαντικών δεσμών, που δέχθηκαν αρκετά «πλήγματά», ειδικά την περίοδο 2016-2018, λόγω της οικονομικίστικης, κομπλεξικής και αστάθμητης πολιτικής του Τραμπ. Τα χειρότερα ευτυχώς τα αποσόβησαν ορισμένες συνετές φωνές όπως ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς και ο ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο.

2. Ασφαλώς το ΝΑΤΟ, καθώς και γνωστές «δεξαμενές εγκεφάλων» στη Δύση θα προχωρήσουν σε μία συνολική επανεκτίμηση της κατάστασης από τον Αρκτικό Κύκλο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό θα γίνει με επίκεντρο τις ρωσικές, υβριδικές διπλωματικές κινήσεις, την αξιολόγηση των στρατιωτικών ασκήσεων της Μόσχας κ.ά., ενώ πληροφορούμαι ότι οι Αμερικανοί θα ασχοληθούν πολύ με την Ουκρανία, τη Γεωργία και την ενδυνάμωση των συμμάχων τους στη Μαύρη Θάλασσα (Βουλγαρία-Ρουμανία). Αυτό σημαίνει ότι μέσω «ειδικών σημάτων» θα αποσταλεί «μήνυμα» στην προβληματική και αναθεωρητική Τουρκία ότι π.χ. στο ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S-400 θα πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τις αμερικανικές και νατοϊκές συνδεσμολογικές σχέσεις σε αεράμυνα και αντιπυραυλική προστασία από την Αρκτική Ζώνη μέχρι το Βαν και το Αστραχάν της Ανατολικής Τουρκίας. Ασφαλώς το ΝΑΤΟ δεν επιθυμεί με τίποτα να χάσει τη στρατηγική θέση της Τουρκίας, αλλά θα αρχίσει με συστάσεις και βλέποντας και κάνοντας…

3.Το ΝΑΤΟ από τη φύση του θα επιμείνει στο «μηχανισμό»/deconfliction/αποκλιμάκωσης τοπικών εντάσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αφού είναι «ιδέα» του Νορβηγού γ.γ./ΝΑΤΟ και την υποστηρίζει έντονα η Στρατιωτική Επιτροπή της Συμμαχίας. Συνεπώς, η Συμμαχία θα επιδιώξει την όποιας μορφής αποσυμπίεση της έντασης.

4. Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις θα παραμείνουν σε πολύ δυναμικό πλαίσιο συνεργασίας, ενώ οι ΗΠΑ επί Μπάιντεν θα κινούνται πολυμερώς και πολλά ζητήματα θα τα «νατοποιούν», αφού οι άνθρωποι που θα στελεχώσουν τον Μπάιντεν είναι φανατικοί υποστηρικτές της Συμμαχίας και έχουν διατελέσει επικεφαλής πολύ σημαντικών τομέων στο παρελθόν. Προφανώς σε μία κατάσταση ενδεχόμενης συμμαχικής ψυχροπολεμικής «αντιπαράθεσης» με τη Ρωσία ή την Κίνα (που τη θεωρούν ως δεδομένη) πρόκειται να μας πιέσουν για μία πιο δυναμική συμμετοχή στον αντι-ρωσικό άξονα. Στα Βαλκάνια, μία κυβέρνηση Μπάιντεν θα παρέχει σχετικό «αέρα» στην Αθήνα για διπλωματική κινητικότητα για αναγνώριση του Κοσόβου, ενώ θα συσφιχθούν πολύ οι σχέσεις των ΗΠΑ με το Βελιγράδι.

5. Στα μέτωπα που η Τουρκία εμπλέκεται σε υποστήριξη τοπικών μουσουλμανικών συμμάχων της, όπως ανατολικά και δυτικά του Ευφράτη, στη βορειοαφρικανική ακτή ως και στην Υπερκαυκασία, πολλά θα εξαρτηθούν από το πλαίσιο των διμερών σχέσεων των ΗΠΑ με την τουρκική ηγεσία. Αν οι σχέσεις ΝΑΤΟ-Μόσχας δοκιμαστούν (κάτι που θα βιώσουμε προσεχώς), τότε οι αμερικανικοί και νατοϊκοί κύκλοι θα ισχυριστούν ότι η στρατιωτική παρουσία των τουρκικών μονάδων, καθώς και του λίαν υπολογίσιμου στρατιωτικού υλικού σε Συρία και Αζερμπαϊτζάν συνδράμουν στο να αποτραπεί η καθολική επιρροή του Πούτιν.

Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής

Από την έντυπη έκδοση