«Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έγινε τόσο αντιδημοφιλής επειδή αποκρυστάλλωσε όσο κανείς άλλος το διευρυνόμενο χάσμα ανάμεσα στον λεγόμενο πυρήνα και την περιφέρεια της Ευρώπης», δήλωσε στους «New York Times» ο Κονσταντίν Γκουρτζίεφ, καθηγητής Οικονομικών στο Τρίνιτι Κόλετζ του Δουβλίνου, με αφορμή την αποχώρηση του Βόφγκανγκ Σόιμπλε από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών ύστερα από 8 χρόνια… απολυταρχίας στην ευρωζώνη προκειμένου να μεταπηδήσει στην προεδρία της Μπούντεστανγκ, όπως του υπέδειξαν η Ανγκελα Μέρκελ και το κόμμα του. «Το αποτέλεσμα», πρόσθεσε ο Γκουρτζίεφ, «ήταν να μη μισούν τον Σόιμπλε μόνο στην Ελλάδα και την Ιρλανδία, αλλά επίσης στην Ιταλία, στην Ισπανία και την Κύπρο».

Ούτε κι ο ίδιος ο Σόιμπλε άλλωστε προσπάθησε να κρύψει τη μακιαβελική του ψυχοσύνθεση. Σε συνέντευξη το 2011 –τη χρονιά που πρότεινε στο υπόγειο ενός πολωνικού ξενοδοχείου στο Βρότσλαβ στον τότε υπουργό Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο, ένα δήθεν «φιλικό Grexit», με φιλοδώρημα στη χώρα μας 50 δισ. ευρώ, μετατροπή των καταθέσεων άνω των 3.000 ευρώ σε δραχμές και όριο ανάληψης από τις τράπεζες 60 ευρώ την… εβδομάδα- ο Σόιμπλε δήλωνε ότι έβλεπε την κρίση της ευρωζώνης σαν «ευκαιρία για να προχωρήσει η πολιτική ένωση της Ευρώπης». Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης –μακράν ο πιο αυθάδης υπουργός Οικονομικών που αντιμετώπισε ο Σόιμπλε στις κλειστές πόρτες του Eurogroup- τον αποχαιρέτησε με δηλητηριώδη βέλη: «Μπορεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να εγκατέλειψε το υπουργείο Οικονομικών, αλλά το σχέδιό του για μετατροπή της ευρωζώνης σε σιδερένιο κλουβί λιτότητας ζει και βασιλεύει. Η άνοδος των Ελευθέρων Δημοκρατών θα διασφαλίσει ότι η αποχώρησή του δεν θα μεταβάλει την πολιτική αποτροπής με κάθε κόστος να μετεξελιχθεί η ευρωζώνη σε μια βιώσιμη μακροοικονομία». Η τοποθέτηση Βαρουφάκη εμπεριέχει σίγουρα ψήγματα εμπάθειας λόγω της προσωπικής του αντιδικίας με τον Σόιμπλε και της ανταλλαγής «γαλλικών» σε κατ’ ιδίαν, αλλά και έμμεσες αντιπαραθέσεις τους στον Τύπο.

Το βέβαιο όμως είναι ότι ο Σόιμπλε έχει κατά καιρούς καταφερθεί με τόσο σκληρούς και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων, ώστε να βγάλει από τα ρούχα τους ακόμη και εγνωσμένους ευρωπαϊστές, όπως ο πρώην υπουργός Οικονομικών και νυν διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας! Σε συνέντευξη στο περιοδικό «Crash» το 2014, ο κ. Στουρνάρας εξέφρασε την πεποίθηση πως ο Σόιμπλε «είναι ένας σκληρός άνθρωπος λόγω του προβλήματός του, διότι τα καλύτερά του χρόνια συνοδεύτηκαν από την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του» (σ.σ.: έγινε το 1990 όταν ο Σόιμπλε ήταν 48 χρόνων με δράστη κάποιον που αργότερα χαρακτηρίσθηκε ψυχοπαθής και καθήλωσε το θύμα σε αναπηρικό καροτσάκι για το υπόλοιπο του βίου του, αφού τραυμάτισε βαριά τον νωτιαίο μυελό. Στέρησε, δε, κατά πάσα βεβαιότητα από τον Σόιμπλε την αρχηγία της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης και την καγκελαρία).

Την ίδια εκείνη «χρονιά του δράκου» (2014), ο Στουρνάρας είχε αποκαλύψει στους «Financial Times» την απότομη άρνηση του Σόιμπλε στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, με την περίφημη φράση «Forget it, Yannis!», που έφερε σε απόγνωση τον κεντρικό τραπεζίτη. Κι αν ο Στουρνάρας ως Ελληνας ήταν προκατειλημμένος απέναντι στον Γερμανό, τη διαπίστωση ότι «η απόπειρα κατά της ζωής του έκανε τον Σόιμπλε σκληρό άνθρωπο» έκανε πρώτος ο πρώην ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Χανς-Γιόχεν Φόγκελ. Ο χαρακτηρισμός ενόχλησε σφόδρα τον Σόιμπλε, αλλά το περιοδικό «Spiegel» εκτίμησε ότι βρίσκεται πολύ κοντά στην αλήθεια!

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος απέρριψε μετά βδελυγμίας την «ανήθικη» πρόταση Σόιμπλε το 2011, αλλά και ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Τίμοθι Γκάιτνερ, βρήκε «τρομακτικό» το επιχείρημα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, που του ανέλυσε ο Σόιμπλε τον Ιούλιο του 2012 σε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο της βόρειας Γερμανίας. «Η σκέψη του Σόιμπλε ήταν ότι με την Ελλάδα εκτός, η Γερμανία θα μπορούσε να διαθέσει την οικονομική στήριξη που χρειαζόταν η ευρωζώνη, αφενός επειδή ο γερμανικός λαός δεν θα εκλάμβανε τη βοήθεια προς την Ευρώπη ως στήριξη των Ελλήνων και αφετέρου γιατί το Grexit θα τρομοκρατούσε αρκετά την Ευρώπη, ώστε να προχωρήσει σε ένα ισχυρότερο τείχος προστασίας» (σ.σ.: είπαμε, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα).

Ο Γκάιτνερ τα ανέφερε όλα αυτά σε βιβλίο με τίτλο «Stress Test» που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ τον Μάιο του 2014. Κάπου εκεί γύρω η Ν.Δ. έχασε τις ευρωεκλογές από τον ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα ο Σόιμπλε να υποβάλει σε μεσαιωνικά μαρτύρια την κυβέρνηση Σαμαρά, απορρίπτοντας και την παραμικρή παραχώρηση, για να μην την πάρει «προίκα» ο Αλέξης Τσίπρας.

Η παρθενική συνάντηση του Σόιμπλε με τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ έγινε τον Ιανουάριο του 2013 στο υπουργείο Οικονομικών του Βερολίνου και σύμφωνα με το περιοδικό «Focus» «ήταν μια μονομαχία ξεροκέφαλων». Κατά το Reuters, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών «δάγκωσε γρανίτη όταν προειδοποίησε τον Τσίπρα πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική από το Μνημόνιο αν θέλει να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ». Ομως ο νεαρός υποψήφιος πρωθυπουργός ζούσε ακόμη στα σύννεφα της (κατά δικής του ομολογίας) «αυταπάτης» και εξόργισε αφάνταστα τον Γερμανό.

Αυτό είχε ως συνέπεια η γερμανική πλευρά να στείλει στον ΣΥΡΙΖΑ ένα μήνυμα «μαφιόζικης κοπής» (θα γδάρουν τα τομάρια σας και θα τα κουνάνε στους Podemos) που δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» και άλλα ΜΜΕ χωρίς να διαψευστεί. Αμέσως μετά την πρώτη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και λίγο προτού υπογραφεί η πρώτη συνθηκολόγηση Βαρουφάκη, γύρω στις 20 Φεβρουαρίου 2015, ο Σόιμπλε δήλωσε ότι «λυπάται τους Ελληνες για την ανεύθυνη κυβέρνηση που εξέλεξαν» (σ.σ.: άραγε το ίδιο λυπάται τώρα τους Γερμανούς που έδωσαν 13% σε ένα φιλοναζιστικό κόμμα κόβοντας 8,5 μονάδες από τους Χριστιανοδημοκράτες;).

Βαθιά χαραγμένη στο ελληνικό υποσυνείδητο θα μείνει η τραυματική εμπειρία του προπερασμένου Ιουλίου, όταν ο Σόιμπλε πρότεινε πενταετή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη κι έπεσαν επάνω του για να τον συγκρατήσουν ο Γάλλος Φρανσουά Ολάντ κι ο Ιταλός Ματέο Ρέντσι, βλέποντας ότι θα έλθει και η δική τους σειρά.

Ολα αυτά υποτίθεται ότι ανήκουν στο παρελθόν, καθώς μετά την άτακτη συνθηκολόγηση του 2015 (για να αποφευχθεί η άτακτη χρεοκοπία) ο Τσίπρας και οι υπουργοί του «φρονίμεψαν», ο Σόιμπλε και η Μέρκελ τους «αγάπησαν» και οι παραινέσεις τους για συμμόρφωση με το «πρόγραμμα» έγιναν πολύ πιο ήπιες. Ο πρώην δικηγόρος και ανώτατος εφοριακός στη Βάδη-Βιρτεμβέργη έβαλε στο κλουβί τον λαγό χωρίς να χρειαστεί να τον γδάρει.

Ο Κρίστιαν Λίντνερ θα μας κάνει να…νοσταλγήσουμε τον Βόλφγκανγκ (;)

Ποια είναι η κύρια διαφορά ανάμεσα στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τον επικρατέστερο διάδοχό του, Κρίστιαν Λίντνερ; Την απάντηση έδωσε το πρακτορείο Bloomberg: Ο Σόιμπλε ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «ορντοφιλελεύθερων» (φιλελεύθερος με τάξη – γι’ αυτό «εξαφάνισε τα ελλείμματα του προϋπολογισμού), ενώ ο 38χρονος αρχηγός του FDP είναι ένας αχαλίνωτος νεοφιλελεύθερος, που αποσκοπεί μόνο στην κερδοφορία του γερμανικού κεφαλαίου και στην επιβολή του στην ευρωζώνη. Χωρίς δημοσιονομικά κίνητρα, ρυθμίσεις χρέους, επενδυτική στήριξη χωρών με ελλείμματα κι άλλα τέτοια «κρατικιστικά» και «φιλανθρωπικά».

Πολιτικοί παρατηρητές στο Βερολίνο θεωρούν ότι ο Λίντνερ και οι συνεργάτες του μπορεί να μην επιμείνoυν στο Grexit, που προπαγανδίζουν σε κάθε ευκαιρία, αλλά η παρουσία τους στο γραφείο του Σόιμπλε στο Bundesfinanzministerium θα σφίξει κι άλλο τη θηλιά στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες του Νότου. «Είναι πιθανό πολύ σύντομα οι Νοτιοευρωπαίοι να νοσταλγήσουν τον Σόιμπλε», σημείωσε εν κατακλείδι το Bloomberg, δικαιώνοντας τον αστεϊσμό (;) του Σόιμπλε ότι κάποια στιγμή θα του στήσουν μνημείο στην Ελλάδα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ

[email protected]

Aπό την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής