Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με τον ΣΚΑΪ για τη σειρά «στΟργή»;
Πολύ απλά, επικοινώνησε μαζί μου ο casting director της σειράς, ο Μάκης Γαζής, και μου είπε ότι από το κανάλι με σκέφτονται για ένα ρόλο στη σειρά. Μου έστειλαν το σενάριο, το διάβασα, με ενδιέφερε, με ενδιέφεραν οι συνεργάτες, και είπα πολύ εύκολα το «ναι» γι’ αυτή τη μικρή συμμετοχή που έχω.
Στη σειρά υποδύεσαι έναν άνδρα ο οποίος έχει δυσκολία στη διαχείριση του θυμού. Μίλησέ μας για το ρόλο σου.
Αν ήταν ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει απλά δυσκολία στη διαχείριση θυμού, νομίζω ότι θα έλεγα όχι, για να πω την αλήθεια. Αυτό που με ενδιέφερε εμένα περισσότερο ήταν το πώς ανακαλύπτει αυτός ο άνθρωπος -γιατί στην αρχή φαίνεται ένας αρνητικός ήρωας, αλλά στην πορεία καταλαβαίνουμε ότι είναι ένας θετικός ήρωας-, πώς συνειδητοποιεί την «αρρώστια» του και μάχεται με αυτήν. Αυτό ήταν το δικό μου αντικείμενο και το δικό μου ζητούμενο σ’ αυτό το ρόλο. Το να μπορέσω να βρω τον πυρήνα, τον σκεπασμένο πυρήνα, τον υποκριτικό, που φαίνεται στην αρχή από τον ήρωα. Δηλαδή είναι ένας ήρωας που ξεκινάει αλλιώς και καταλήγει αλλιώς.
Αν δεν κάνω λάθος, είναι η πρώτη φορά που θα δούμε στην ελληνική τηλεόραση μια τέτοια σειρά με αυτό το περιεχόμενο.
Εχω την αίσθηση πως ναι. Η σειρά έχει ένα στοιχείο, το οποίο θεωρώ ότι βρίσκεται πολύ κοντά μας κοινωνικά πλέον. Η ανάγκη του να μιλήσουμε σε έναν άνθρωπο της επιστήμης, όπως είναι ένας ψυχολόγος ή ένας ψυχίατρος, ή η ανάγκη απλώς να μιλήσουμε είναι ένα πολύ ισχυρό στοιχείο της εποχής που ζούμε. Ναι, δεν θυμάμαι στο παρελθόν να έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Δηλαδή είναι μία σειρά που δεν έχει τόσο μεγάλη αξία απλά να παρακολουθήσεις τις ιστορίες, είναι σαν να μπαίνεις μέσα στη δική σου ζωή, σαν να ψυχαναλύεσαι ο ίδιος. Αυτό, θεωρώ, είναι το πιο ενδιαφέρον που υπάρχει σ’ αυτή τη σειρά. Θεωρώ ότι ο καθένας (δεν θα ήθελα να το πιστεύω, για να πω την αλήθεια), αλλά θεωρώ ότι ο κάθε τηλεθεατής, ο κάθε άνθρωπος που θα δει αυτή τη σειρά θα βρει πολλά κοινά στοιχεία με τις δικές του φοβίες, με τα δικά του πάθη και με τα δικά του σκοτάδια.
Grand Hotel spoiler: Προσπαθούν να κλέψουν το μωρό της Ελένης - Το σχέδιο της Κυβέλης
Ποια είναι η σχέση σου με την ψυχοθεραπεία;
Είμαι ένας άνθρωπος που μέχρι σήμερα δεν έχω πάει σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Μέχρι και πριν από δύο-τρία χρόνια ήμουν ένας άνθρωπος ο οποίος έλεγε ότι δεν το χρειαζόμουν, χωρίς να το απορρίπτω όμως. Καταλαβαίνω την ανάγκη που έχει ο κόσμος, που έχει ένας άνθρωπος να πάει να ανοίξει την ψυχή του και να γιατρέψει την ψυχή του, γιατί μιλάμε για μια αρρώστια γενικότερα, οποιασδήποτε μορφή και αν έχει. Πλέον, έχω εκτιμήσει πολύ περισσότερο αυτού του είδους την εκπαίδευση της ψυχής και νομίζω ότι βρίσκομαι ένα βήμα ή ένα σκαλοπάτι πριν ξεκινήσω και εγώ τον δικό μου αγώνα με τα δικά μου σκοτάδια, κυρίως για να δω τι είναι αυτό και βασικά γιατί βαρέθηκα να «μαλώνω» μόνος μου με τα δικά μου σκοτάδια. Εχω πολύ μεγάλη ανάγκη να τα μοιραστώ και νομίζω ότι βρίσκομαι ένα βήμα πριν να ξεκινήσω αυτό το ταξίδι που λέγεται ψυχοθεραπεία. Θα το ήθελα πολύ και νομίζω ότι θα το κάνω.
Πού θα σε δούμε φέτος θεατρικά;
Θα βρίσκομαι στο Θέατρο Πόλη, θα κάνω Βόιτσεκ, θα παίξω τον ομώνυμο ρόλο, σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη, μαζί με τη Βασιλική Τρουφάκου. Οπως είμαστε και στη «στΟργή», θα παίξουμε και στο θέατρο το ζευγάρι.
Φέτος βλέπουμε ότι τα κανάλια να ποντάρουν πολύ στη μυθοπλασία. Πιστεύεις ότι την έχει ανάγκη ο κόσμος;
Είναι, νομίζω, πολύ διαφορετικά τα ζητούμενα. Ενα ζητούμενο είναι το θέμα που τα κανάλια επιλέγουν τη μυθοπλασία. Σίγουρα επιλέγουν τη μυθοπλασία γιατί έχουν δει ότι στη μετά εποχή του 2018-19, μετά τις «Μέλισσες» και το «Κόκκινο Ποτάμι», η μυθοπλασία επανέρχεται. Γιατί μην ξεχνάμε ότι και το 2009-10 υπήρχαν 30-40 σειρές και από το 2011 έως το 2018 υπήρχαν 5-6 σειρές κάθε χρόνο με το ζόρι. Αρα, το κανάλι σκέφτεται ότι η μυθοπλασία είναι προϊόν αυτή τη στιγμή, κάτι που είναι καλό για εμάς, για όλο το χώρο μας, απλά θεωρώ ότι θα πρέπει να γίνει με πολύ μεγάλη προσοχή και να μην είναι ο πυρήνας το εμπόριο και η τηλεθέαση, γιατί τότε θα πάψει να είναι το αρχικό ζητούμενο και για τη δουλειά μου και για τη φύση της δουλειάς μου. Το λέω, γιατί είχα μια συζήτηση χθες και ρωτήθηκα αν θα ήθελα να είμαι σε μία σειρά που κάνει 30% αλλά είναι μία μέτρια σειρά ή αν θα ήθελα να είμαι σε μια σειρά η οποία κάνει 6% και θεωρώ ότι είναι μία αριστουργηματική σειρά. Νομίζω ότι θα ήθελα να είμαι στη σειρά που κάνει 6%. Δηλαδή θεωρώ ότι καλό είναι αυτό που γίνεται, αλλά θα πρέπει πραγματικά να προσέχουμε για να έχουμε.