Ανακάλυψα το THE BEAR αργά, στα τέλη του 2023. Είχε ήδη ανέβει και ο δεύτερος κύκλος της σειράς, οι κριτικοί την αποθέωναν, και τα βραβεία έρχονταν το ένα μετά το άλλο. Ρούφηξα 18 επεισόδια μέσα σε ελάχιστες ημέρες. Γέλασα, συγκινήθηκα, και θαύμασα αυτήν την καλλιτεχνική δουλειά, το δυναμικό τρόπο κινηματογράφησης, πώς περνά τόσο πετυχημένα από την κωμωδία στο δράμα και αντίστροφα.

Ειδικά για τους “foodies”, και μόνο ο τρόπος με τον οποίο απεικονίζεται η κουλτούρα του φαγητού είναι ικανός να κινητοποιήσει τους σιελογόνους αδένες- πόσω μάλλον όταν συνοδεύεται από γκεστ εμφανίσεις πραγματικών, διακεκριμένων σεφ από όλον τον κόσμο, που υποδύονται τους εαυτούς τους.

Το BEEF που έγινε BEAR

Το κουβάρι της υπόθεσης αρχίζει να ξετυλίγεται, όταν ο τοπ σεφ Κάρμι Μπερζάτο επιστρέφει στη γενέτειρά του, το Σικάγο, για να αναλάβει το οικογενειακό σαντουιτσάδικο μετά από την αυτοκτονία του αδελφού του, Μάικι. Θα αντιμετωπίσει χρέη, οικογενειακές κόντρες, πισώπλατα μαχαιρώματα, ανταρσίες στην κουζίνα, και τους δικούς του δαίμονες. Θα προσλάβει τη νεαρή, φιλόδοξη μαγείρισσα Σίντνι, και μαζί θα κυνηγήσουν το άπιαστο όνειρο, αυτό που μοιραζόταν με τον αδελφό του: να ανοίξουν δικό τους εστιατόριο υψηλής γαστρονομίας, άξιο ενός αστεριού Μισελέν.

Μπριγάδες κι Οικογένειες

Μια σειρά είναι τόσο καλή, όσο οι χαρακτήρες της. Ένας προς έναν, οι πρωταγωνιστές του THE BEAR είναι ήρωες και αντιήρωες μαζί, υπέροχα ευάλωτοι, τρωτοί και θνητοί. Αυτούς που αντιπαθείς περισσότεροι, λίγο αργότερο θες να σπάσεις την τηλεόραση για να τους δώσεις μια μεγάλη αγκαλιά. Εξαιρετικοί ηθοποιοί με καταπληκτική χημεία μεταξύ τους, έρχονται να μας αποδείξουν ξανά και ξανά, πως τα πρωταθλήματα τα κερδίζουν οι ομάδες. Και πως      δεν υπάρχει πιο δυνατή ομάδα, πιο δεμένη οικογένεια, από αυτήν που επιλέγεις κι επιτρέπεις να σε εξελίξει.

Προσωπικά Ταξίδια

Ένα από τα ιδιώματα της σειράς, είναι η χρήση φλας μπακ και πολλαπλών χρονογραμμών. Κάποια επεισόδια εστιάζουν κι εμβαθύνουν στο προσωπικό ταξίδι ενός χαρακτήρα, κι έτσι αποκτούν μια αίσθηση αυτοτέλειας.

Στο “Forks”, για παράδειγμα, ο Ρίτσι, βασικός “ανταγωνιστής” αλλά και αναγκαστικός συνεργάτης του Κάρμι, θα μαθητεύσει δίπλα σε μια κορυφαία σεφ (την οποία υποδύεται η μαγική Ολίβια Κόλμαν). Παρακολουθούμε ευλαβικά κάθε ξύπνημα, κάθε βάρδια, κάθε καθάρισμα πιρουνιού, καθώς λαμβάνει μαθήματα ζωής κι έτσι κάνει στροφή 180 μοιρών στην πορεία του χαρακτήρα του.

Στο “Fishes”, κάνουμε μια βουτιά στο παρελθόν και τρώμε μαζί με την οικογένεια Μπερζάτο σ’ ένα “καταραμένο” δείπνο της Ημέρας των Ευχαριστιών. Μαθαίνουμε το “μυστικό” πίσω από τη δυσλειτουργία της οικογένειας, ίσως και τον πιθανό λόγο της αυτοκτονίας του Μάικι.

Τί πήγε στραβά στον 3ο κύκλο;

Ο τρίτος κύκλος δεν πήγε στραβά, απλώς… λοξοδρόμησε. Χάσαμε (όχι για πολύ, ελπίζω) την κεντρική πλοκή και τους βασικούς χαρακτήρες, στο βωμό αυτών των πιο ποιητικών, προσωπικών απεικονίσεων. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν πρόκειται για κακή σεζόν. Πολλοί θα ταυτιστούν με τη δυσκολία της μεσήλικης Ρίτας να βρει δουλειά (στο “Napkins”), ή το να θες την “κακή” μαμά σου κοντά όταν είσαι ετοιμόγεννη (στο “Ice Chips”, με την Τζέιμι Λι Κέρτις να δίνει ρέστα, όπως και στο “Fishes”).  Και, καλώς ή κακώς, υπάρχουν πολλοί σαν τον Κάρμι, που τα έκαναν θάλασσα με την κοπέλα τους, και τους παίρνει δέκα ολόκληρα επεισόδια για να στείλουν ένα αναθεματισμένο μήνυμα.