Η πρωτοβουλία πολιτών «Η Αθήνα Είμαστε Εμείς» δημιουργήθηκε από πολίτες της Αθήνας και στόχο έχει την εκπόνηση ρεαλιστικών και άμεσα εφαρμόσιμων προτάσεων για την βελτίωση της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας στη πόλη. Στόχος της πρωτοβουλίας είναι στους επόμενους μήνες να κατατεθεί προς διαβούλευση το πρώτο ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξόδου της Αθήνας από την κρίση, το οποίο και θα τεθεί στη διάθεση των πολιτών, των θεσμικών φορέων και της Πολιτείας.
Λίγα λόγια για την ταινία
Η “καρδιά του κτήνους” είναι η τρίτη ταινία που σκηνοθετεί ο Ρένος Χαραλαμπίδης (No Budget Story-1996, Φτηνά Τσιγάρα-1999, Η Καρδιά του Κτήνους-2004, Τέσσερα Μαύρα Κουστούμια-2009), και βραβεύτηκε στο διεθνές φεστιβάλ του Χιούστον με το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2006.
Η “Καρδιά του Κτήνους” δεν μπορεί να καταταχθεί σε κάποιο συγκεκριμένο είδος. Κινείται μεταξύ του αστυνομικού φιλμ νουάρ, της γλυκόπικρης κωμωδίας, του ποιητικού σινεμά και της ανάλαφρης νοσταλγίας του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Διαπραγματεύεται την εντυπωσιακή πτώση, αλλά και τη λύτρωση ενός νάρκισσου που καλείται να αντιμετωπίσει την πραγματική ζωή. Οι ανώτατες σπουδές φιλοσοφίας έχουν κάνει τον Στέφανο να αντιμετωπίζει όλους τους ανθρώπους ως κατώτερους του. Όταν απολυθεί από το στρατό θεωρεί ότι ο κόσμος του ανήκει. Στην πραγματικότητα του ανήκουν μόνο τα χρέη της μητέρας του, που μόλις απεβίωσε και η απόρριψη της άλλοτε αφοσιωμένης ερωμένης του. Ο Τσακίρης, φίλος από το σχολείο που εξελίχτηκε σε μικροεγκληματία, του προτείνει να ληστέψουν την τράπεζα που δουλεύει ως ταμίας ο Άρης, συνεργός αλλά και πρότυπο του κοινωνικού επαναστάτη στα εφηβικά τους χρόνια και πυγμαλίων του Στέφανου. Ο ήρωας θα βουτηχτεί στην παρανομία αλλά και τη μαγεία της πραγματικής ζωής, κάνοντας το υποχρεωτικό ταξίδι προς την ωριμότητα.
Η ταινία βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Πέτρου Τατσόπουλου, ο οποίος και δήλωσε στην Ελευθεροτυπία: “Ψυχαναλύοντας τον Ρένο εκ του προχείρου, αντιλαμβάνομαι πως εντόπισε ευθύς εξαρχής ομοιότητες της δικής του περσόνας με τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου. Μια «βυρωνική» αγωνιστική διάθεση για να επικρατήσουν. Μόνοι εναντίον όλων. Η “Καρδιά του Κτήνους” είναι μια τρυφερή ταινία, πολύ πιο τρυφερή από το δικό μου βιβλίο, και αυτό επίσης πιστώνεται στον σκηνοθέτη της”.
Ο συγγραφέας μάλιστα συμβούλεψε το σκηνοθέτη και σεναριογράφο πως «όσο πιο πολύ προδώσεις το βιβλίο και απελευθερωθείς, τόσο καλύτερη ταινία θα κάνεις».
Οι ταινίες του Ρένου Χαραλαμπίδη, στοχαστικές, καυστικές και οξυδερκείς, ζούνε και αναπνέουν, φλερτάροντας με μια άλλη διάσταση. Δίνουν στην πόλη μια αίσθηση ιδιόρρυθμης ευτυχίας και μιας απρόσμενης αγκαλιάς. Φαίνονται ρεαλιστικές αλλά δεν είναι. Κρύβουν τα εφηβικά όνειρά μας που θέλουν να φτερουγίσουν και να φτάσουν στον ήλιο. Όμως ο κινηματογραφικός κόσμος του Ρένου που τα περιβάλλει, περιέργως δεν τα αφήνει να καούν. Τους παρασέρνει σ’ ένα χορό χωρίς ανάσα, μια γιορτή που στήνεται από το πουθενά, ένα «χάπι εντ» χωρίς απαραίτητα να έχει προηγηθεί ιστορία…