ΑΝΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΕΑ, Συντάκης στο Ελεύθερος Τύπος - Σελίδα 10 από 1546

5 Μαρτίου 2025

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΙΝΗΣΗ

BREAKING NEWS

Μοναδικές προσφορές με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, 09 Μαρτίου

Άννα Παναγιωταρέα

Τα επίχειρα της «μαρτυρίας»!

Καλά, τι νόμιζαν οι χρυσοκάνθαροι-ψευδομάρτυρες ότι θα «την έβγαζαν» -ισοβίως- καθαρή; Οτι ενθυλάκωσαν περί τα 35 εκατομμύρια -μετά του συνηγόρου- από τις αμερικανικές υπηρεσίες και θα γλεντούσαν στην υπόλοιπη ζωή τους, εις υγεία των «κορόιδων» που είχαν διασύρει; Οτι ο Ρασπούτιν Παπαγγελόπουλος μετά της κ. Τουλουπάκη τους είχαν φτιάξει ισχυρή νομική ασπίδα, που θα κατοχύρωνε αιωνίως το δικαίωμα της προστασίας μαρτύρων;.

Βαρδής-Μαριάννα ήταν ένα….

«Πώς ήταν ο Βαρδής Βαρδινογιάννης»; Με ρωτάνε όσοι ήξεραν την πολύχρονη σχέση μας με τον Βαρδή και τη Μαριάννα. Κανονικός άνθρωπος. Με τα αστεία του, που ξεκινούσαν από το Γυμνάσιο για το πηλήκιο και τον αυστηρό γυμνασιάρχη τους, τα «κατορθώματα» του Γιώργου του καπετάνιου, για τα παιδιά του που τα «ανέθεσε» στη Μαριάννα, «γιατί καλύτερη μάνα δεν υπάρχει» και τα μεγάλωσε κρατώντας τα όλα, κοντά τους..

Ποιος μπορεί να επιχαίρει…

Aλλο τέλος δεν μπορούσε να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Κόμματα που δημιουργούνται, σε εποχές δυστοπικές, ως έκφραση οργής και άρνησης του πολιτικού συστήματος, με την εξομάλυνση της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής πρέπει να έχουν προφτάσει να εδραιώσουν την ιδεολογική τους υπόσταση. Να πείσουν τους πολίτες ότι έχουν τώρα να συνεισφέρουν με λόγο διαφορετικό από εκείνον που χρησιμοποιούσαν «πηγαίνοντας με το κύμα». Δηλαδή, δεν πρόκειται για κόμμα διαμαρτυρίας, αλλά για πολιτική οντότητα που προσβλέπει στο μέλλον. .

Ούτε σύλλογος απόρων κορασίδων…

Προσπαθώ να μη δημοσιοποιώ τα προβλήματά μου. Σήμερα όμως, δεν έχω άλλη επιλογή, διότι το θέμα, εν κατακλείδι αφορά και υμάς. Τι θα κάμνομεν αν χάσουμε ΚΑΙ «αυτό το καλό παιδί», τον Στέφανο τον Σκέτο, που, εδώ κι ένα χρόνο ανέλαβε εργολαβικά, θα έλεγα, τη διασκέδασή μας; Είτε τον βλέπατε σαν τραγωδία του ΣΥΡΙΖΑ είτε το βλέπαμε σαν κωμωδία στον ΣΥΡΙΖΑ! Δεν θα τα χαλάσουμε στο είδος του δράματος!.

Πέντε ΣΥΡΙΖόπουλα!

Η έξωση του Στέφανου Σκέτου, που κατέληξε στη δημιουργία του κόμματός του, δεν ήταν έκπληξη. «Ο δικός μας ΣΥΡΙΖΑ», που είχε ήδη αναγγείλει, με τα «δεκαοκτώ του σημεία», δεν είχε και σχέση με την οντότητα ΣΥΡΙΖΑ που ο Σκέτος καμωνόταν ότι διοικούσε! Τα διαπερνούσε ο πούρος καπιταλισμός, βαρύτατο αμάρτημα για την Αριστερά! Μάλλον θα έλεγα ότι άργησε η διάσπαση, αν σκεφτούμε ότι οι παλιοί ιδιοκτήτες του ΣΥΡΙΖΑ «έβραζαν» με το πώς ο Σκέτος αντιλαμβανόταν την Αριστερά, τα όργανά της, τις διαδικασίες της..

Τίτλοι τέλους…

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ «ΣΚΕΤΟΣ», με την πρόσκληση προς τους οπαδούς του στην αντισυγκέντρωση, ώστε να επιβάλουν την παρουσία του στη σύνοδο της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, έριξε τους τίτλους τέλους στο κόμμα «που διεκδικούσε να ηγεμονεύσει». Το θέαμα που παρακολουθήσαμε, Παρασκευή βράδυ, με τους «κασσελίστας» ωρυόμενους, έξω από την αίθουσα της συνόδου της Κεντρικής Επιτροπής και τους εντός πραιτοριανούς της Κουμουνδούρου να αγωνιούν, μήπως ο κομματικός μηχανισμός δεν αποτρέψει την υποψηφιότητα του Στέφανου «Σκέτου», ήταν η πράξη τέλους του ΣΥΡΙΖΑ..

Το μάθημα… των σούπερ μάρκετ

Πού χάσαμε την μπάλα και πιστεύαμε ότι οι Αμερικανοί μετά την εμπειρία της διακυβέρνησης Τραμπ, δεν θα τον έβαζαν ποτέ ξανά στο Λευκό Οίκο; Γιατί ήταν διάχυτη η άποψη ότι η Κάμαλα Χάρις θα κέρδιζε έστω και πάνω στο νήμα; .

Η «ωραία κοιμωμένη»...

Καθώς, χθες, ξημέρωσε «η μέρα Τραμπ» πάνω από τις ΗΠΑ, με ένα «πέρασμα» από τα δημοφιλέστερα αμερικανικά sites και blogs της Νέας Υόρκης, διαπιστώνεις το «μούδιασμα» στα ρεπορτάζ εκείνων που ξεκάθαρα στήριξαν την Κάμαλα Χάρις, ώστε να μην επιστρέψει ο Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο..

Πρώτα η Αμερική…

Οταν ξεκίνησε η Κάμαλα τον προεκλογικό της αγώνα, δεν τις δώσαμε και πολλές πιθανότητες να κερδίσει τον Τραμπ. .

Οργανωμένο σχέδιο συγκάλυψης;

Εξι ολόκληρα χρόνια κρατήθηκε «μυστικός» ο ομαδικός τάφος στο Κοιμητήριο του Δήμου Μαραθώνα. Ενας τάφος, με μια μικρή, όρθια μαρμάρινη πλάκα, χαραγμένη με ένα μαύρο σταυρό, ημερομηνία 23. 07. 2018 και επιγραφή: …«και με το φως της μέρας, κάθε μέρα ρωτάμε, τι, πώς και γιατί…».