Ούτε εννοούμε την πολιτική διάσταση του σκανδάλου, η οποία σαφώς και είναι πολύ σημαντική και αφορά την ομάδα των Ευρωπαίων σοσιαλιστών και φυσικά το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. Διότι υπάρχει κάτι άλλο, απείρως σοβαρότερο και βαθύτερο από όλα τα προηγούμενα και αφορά την καρδιά του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Οι κατηγορίες για διαφθορά και ξέπλυμα μαύρου χρήματος κατά εκπροσώπων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πλήττουν το κύρος της ενωμένης Ευρώπης, αφού κλονίζουν τη σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών με τους θεσμούς. Ναι, έχει δίκιο ο Αντόνιο Ταγιάνι όταν λέει πως πρέπει να ξεχωρίζουμε τους θεσμούς από την ατομική ποινική ευθύνη, όμως αυτό είναι εύκολο στη θεωρία, δύσκολο στην πράξη. Για εκατομμύρια πολίτες της ευρωπαϊκής ηπείρου, η ανάγνωση είναι περίπου ως εξής: Βλέπουν μια ομάδα καλοπληρωμένων και πολυταξιδεμένων με τα λεφτά της Ευρώπης πολιτικών να κατηγορείται για σκοτεινές μπίζνες με το Κατάρ και τα ποσά που φέρεται να αποκόμισαν τα μέλη της προκαλούν ίλιγγο. Ακούνε για λομπίστες και ξένες δυνάμεις που χρηματίζουν και δωροδοκούν, τη στιγμή που εκείνοι προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τους φουσκωμένους λογαριασμούς ρεύματος, την εκτίναξη του πληθωρισμού και την ακρίβεια που έχει βάλει φωτιά στις τσέπες τους. Αλλά στις Βρυξέλες ακόμα συσκέπτονται για το πλαφόν και απόφαση δεν βγάζουν.

Μπορεί να ακούγεται λαϊκισμός, αλλά αυτές είναι οι κουβέντες στα καφενεία της Ελλάδας και στις παμπ της Γερμανίας. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί είχαν δοκιμαστεί και πάλι την περίοδο της υγειονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα να διογκωθεί το ευρωσκεπτικιστικό πνεύμα και οι ακραίες φωνές. Το Qatargate γίνεται βούτυρο στο ψωμί ηγετών όπως ο Ορμπαν, ο οποίος έσπευσε να στείλει την καλημέρα του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τουιτάροντας «Kαι μετά είπαν: το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενδιαφέρεται σοβαρά για τη διαφθορά στην Ουγγαρία».

Τι πρέπει να γίνει; Συνοπτικά αυτό που γράφει η γερμανική «Handelsblatt». «Μια μεταρρύθμιση που να καθιστά σαφές ότι η Ενωση, σε αντίθεση με την ουγγρική κυβέρνηση και άλλους ανθρώπους που περιφρονούν το κράτος δικαίου, είναι πρόθυμη να μάθει και να αλλάξει».