Η κυβέρνηση άνοιξε τη βεντάλια των πραγματικών μεταρρυθμίσεων. Η πλέον εμβληματική είναι η ίδρυση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Ναι, το έχουμε συζητήσει ξανά. Τα αυτονόητα για τον υπόλοιπο πλανήτη έρχονται εδώ στη χώρα μας με πολλές δεκαετίες καθυστέρηση.

ΚΑΙ δεν είναι μόνο τα μη κρατικά ΑΕΙ. Το νομοσχέδιο για τη Δικαιοσύνη, αν και εφόσον εφαρμοστεί, θα δημιουργήσει ένα εντελώς καινούργιο σκηνικό σε έναν τόσο σημαντικό για την ισονομία και τη Δημοκρατία τομέα, που λειτουργεί με τεράστιες χρονοκαθυστερήσεις και στο τέλος «χτίζει» την εικόνα πως κανείς δεν τιμωρείται όπως θα έπρεπε για το πλημμέλημα ή το κακούργημα στο οποίο έχει υποπέσει.

ΕΙΝΑΙ και η Υγεία. Η ενιαία ψηφιακή λίστα χειρουργείων, όσο κι αν ακούγεται κάτι απλό, είναι μια εξαιρετικά σημαντική αλλαγή. Οπως και τα απογευματινά χειρουργεία. Μπαίνει τέλος στο «μέσο», στην πίεση κάποιων γιατρών για «φακελάκι» και στην ταλαιπωρία των ασθενών. Ενώ, παράλληλα, η πλήρης ανακαίνιση σχεδόν όλων των νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας με πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης θα δημιουργήσουν, επιτέλους, σύγχρονες υποδομές.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ και άλλα. Μικρά και μεγάλα. Η πλήρης ψηφιοποίηση υπηρεσιών του Δημοσίου. Ο νέος τρόπος πρόσληψης διοικητών φορέων του Δημοσίου μέσω ΑΣΕΠ. Η επιστολική ψήφος για τους Ελληνες του εξωτερικού. Είναι και πολλά άλλα ακόμα.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, όμως, δύο εξαιρετικά κρίσιμα ζητήματα στα οποία δεν έχουν γίνει οι τομές που θα έπρεπε. Και αφορούν στην Υγεία και την Παιδεία.

ΠΡΙΝ από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε η αναστολή τακτικών χειρουργείων στοΝοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων και νοσηλευτών. Τελικά, με μια πρόχειρη και προσωρινή λύση, τα χειρουργεία θα γίνουν κανονικά. Αλλά δεν είναι αυτή η λύση.

ΠΡΕΠΕΙ να γίνει άμεσα πλήρης επανασχεδιασμός της λειτουργίας όλων των νοσοκομείων της χώρας. Δεν γίνεται να συνεχίζεται αυτό το χάος στις εφημερίες. Δεν γίνεται να υπάρχουν δεκάδες δομές και τελικά να καταλήγουν όλοι οι ασθενείς στην Αθήνα. Πρέπει τόσο τα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και κάποιες περιφέρειες να διαθέτουν τον δικό τους «Ευαγγελισμό», στον οποίο η παροχή υπηρεσιών -τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά- να είναι τέτοια, ώστε να μην απαιτούνται διακομιδές στην πρωτεύουσα. Προφανώς, αυτό απαιτεί προσλήψεις. Ε ναι. Εχει έρθει η ώρα να γίνουν. Προφανώς, βέβαια, και απαιτείται «μάνατζμεντ ιδιωτικού τομέα». Δεν μπορεί να πλησιάζουμε στο 2030 και το ΕΣΥ να δουλεύει με μοντέλο 1980.

ΠΛΗΡΗΣ επανασχεδιασμός απαιτείται και στην Παιδεία. Το βάρος πρέπει να πέσει στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Δεν αρκεί να αλλάξουν τα βιβλία, όπως και είναι προγραμματισμένο να γίνει μέσα στην επόμενη διετία. Πρέπει να αλλάξει όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, μιας και στα θρανία κάθονται οι μαθητές της ψηφιακής γενιάς. Να αλλάξει όλη η φιλοσοφία διδασκαλίας. Να αξιολογηθούν πραγματικά και αυστηρά οι εκπαιδευτικοί. Στόχος πρέπει να είναι το τέλος της υπερφροντιστηριοποίησης.

Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει με τόλμη και σύγχρονο σχεδιασμό σε Υγεία και Παιδεία. Και θα βγει κερδισμένη πολιτικά, όσες αντιδράσεις κι αν υπάρξουν.