Eτσι, συνειδητοποιούμε ότι αυτή η ανείπωτη τραγωδία, νομοτελειακά, κάποτε θα συνέβαινε. Στην ιστορία των σιδηροδρόμων καταγράφεται η αργή εξέλιξη του δικτύου, αφημένο στο χρόνο, σε πλήρη αντίθεση με τα δισεκατομμύρια που ξοδεύονταν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι σέβεται το τριήμερο πένθος, καθότι «η ημέρα δεν προσφέρεται για απόδοση ευθυνών». Αλήθεια; «Ο ελεγχόμενος», δήλωσε ο Νίκος Παππάς χθες, «δεν μπορεί να ορίζει τον ελεγκτή». Ποιος; Αυτός που έπρεπε να κρύβεται, καταδικασμένος ομόφωνα σε δύο χρόνια φυλάκιση για παράβαση καθήκοντος. Από σήμερα θα βγει στα κάγκελα ο ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας τα ρέστα αντί να σκέφτεται τις ευθύνες της δικής του διακυβέρνησης. Οσο για τα τρολ, σε διατεταγμένη υπηρεσία των υπογείων της Κουμουνδούρου, έχουν ήδη πιάσει το νήμα, μιλώντας για «δολοφόνους», δείχνοντας προς… ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Γιατί; Επειδή «αυτά τα δύο κόμματα κυβερνούν τόσα χρόνια. Εμείς μόνο μία πενταετία». Βγήκε το μπακαλοτέφτερο της πρώτης -οικτρής- φοράς Αριστερά, «δύο το ξίδι, τρεις το λάδι…». Αλλά δεν πάει έτσι.

Οι ευθύνες έχουν το δικό τους… παρελθόν. Ο Σαμαράς, το 2013, ζήτησε 300 εκατομμύρια ευρώ για να πωληθεί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά ο Γ. Σταθάκης, μετέπειτα υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. -τότε βουλευτής στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης- κατήγγειλε την κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων ότι «η σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση προωθείται με προκλητικά χαμηλή τιμή -300 εκατομμύρια ευρώ- με αποτέλεσμα να έχει αμελητέα ωφέλεια προς την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους».

Μετά από τρία χρόνια, Σεπτέμβρη του 2016, στην Κέρκυρα, ενώπιον του Τσίπρα, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ περνάει 100% στην ιταλική εταιρία για 45 εκατομμύρια «αργύρια». Τουτέστιν, με τα 300 εκατομμύρια που ζητούσε ο Σαμαράς «ξεπουλούσε» δίχως όφελος την εταιρία, αλλά με τα 45 εκατομμύρια που τη «μοσχοπούλησε» ο Τσίπρας υπήρχε μεγάλη ωφέλεια στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους!

Εχω μία απορία απλού πολίτη: Ελέγχθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη η σκανδαλώδης πώληση; Πώς από 300 εκατομμύρια η εκτίμηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ επί Σαμαρά, ο Τσίπρας την πούλησε 45 εκατομμύρια, ήτοι 255 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα, και ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζε για… το χρήμα που έρρεε… Εχέγγυα ασφάλειας, ποιότητας, εκσυγχρονισμού, εκπαίδευσης και διαχείρισης στη λειτουργία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ υπήρχαν στη σύμβαση; Τηρήθηκαν;

Διαβάζοντας τη συνέντευξη του Χρ. Σπίρτζη -Φεβρουάριος 2017- ότι «το συγκεκριμένο έργο -δηλαδή, η ηλεκτροκίνηση- είναι από τα κλασικά παραδείγματα ντροπής του δημόσιου βίου της χώρας μας… για το πόσο έχουν μείνει πίσω οι σιδηροδρομικές υποδομές της χώρας… κι ας αναλάβουν τις ευθύνες τους γι’ αυτό», πιστεύω, αν όλοι τις αναλάβουν, με ειλικρίνεια, τότε μπορεί να κερδηθεί ο χαμένος χρόνος και να επέλθει η κάθαρση στην τραγωδία που βιώνει η χώρα. Το οφείλουν στους νέους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους από «ένα λάθος». Βαρύ και ασήκωτο για όλους μας.