Ο Αυστραλός ακτιβιστής των WikiLeaks είναι, ως εκ θαύματος, ελεύθερος, αντί να σαπίζει στις αμερικανικές φυλακές με πιθανή ποινή… 175 χρόνων. Ομως δεν παύει να τον τρώει το σαράκι. Για να κερδίσει την ελευθερία του αναγκάστηκε να δηλώσει ένοχος για κατασκοπεία σε βάρος της Αμερικής, επειδή αποκάλυψε βασανιστήρια και δολοφονίες αμάχων από τον αμερικανικό στρατό σε Ιράκ – Αφγανιστάν. Ως προς αυτό συμβιβάστηκε, αλλά μια επίσημη χάρη από το αμερικανικό κράτος θα την ήθελε. Για λόγους ηθικής δικαίωσης όχι μόνο του ίδιου, αλλά και των βαθύτερων αξιών της Δύσης, που η ίδια τις καταπατά.

«Σήμερα είμαι ελεύθερος ύστερα από 14 χρόνια εγκλεισμού (σ.σ.: αρχικά στην πρεσβεία του Ισημερινού και ύστερα στις βρετανικές φυλακές) επειδή δήλωσα ένοχος για… δημοσιογραφία», δήλωσε, χαμογελώντας πικρά, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. «Διάλεξα την ελευθερία μου από μια ουτοπική Δικαιοσύνη… Η δημοσιογραφία δεν είναι αδίκημα, αλλά πυλώνας μιας ελεύθερης και καλά πληροφορημένης κοινωνίας. Η θεμελιώδης αρχή λέει πως οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να διώκονται επειδή κάνουν τη δουλειά τους…», είπε ο Ασάνζ στους ευρωβουλευτές.

Ο 53χρονος Αυστραλός δεν ζήτησε άσυλο στη Ρωσία, όπως το «βαθύ λαρύγγι» της NSA, ο Εντουαρντ Σνόουντεν, το 2013. Εκείνος δεν ήταν δημοσιογράφος, αλλά ένας Αμερικανός που αγανάκτησε με τις ολοκληρωτικού τύπου παρακολουθήσεις των Αμερικανών από την ίδια τους τη χώρα. Ο Ασάνζ είναι δημοσιογράφος που υπερασπίζεται οικουμενικές αξίες πέρα και πάνω από ψυχροπολεμικά στρατόπεδα. Δεν θα άντεχε στιγμή στη χώρα του Πούτιν. Πάλι καλά που είναι ευπρόσδεκτος στην πατρίδα του, έστω με τον όρο να κάτσει στα αβγά του. Αλλά δεν είναι στη φύση του. Οπως δεν είναι στη φύση κανενός φιλελεύθερου πνεύματος.