Η Μπρουνχίλντε Πόμζελ ήταν γραμματέας ενός από τους πιο αποκρουστικούς ανθρώπους της σύγχρονης Ιστορίας, του Γιόζεφ Γκέμπελς. Δούλεψε μαζί του στο υπουργείο Λαϊκού Διαφωτισμού και Προπαγάνδας του Γ’ Ράιχ. Η βιογραφία της που επιμελήθηκε ο Θορ Χάνσεν, βασίστηκε στις προσωπικές της αφηγήσεις, λίγο πριν από τον θάνατό της σε ηλικία 106 ετών, κυκλοφορεί στα ελληνικά με τον τίτλο «Δεν θέλαμε να ξέρουμε», (μετάφραση Λένια Μαζαράκη, εκδ. Μεταίχμιο).

Σε λίγες ημέρες στις ΗΠΑ είναι εξαιρετικά πιθανό να αναδειχθεί στην ηγεσία της η ίδια κουλτούρα, ο ίδιος μηχανισμός που έκανε την Πόμζελ -και κάθε μία από τα εκατομμύρια Πόμζελ αυτού του κόσμου- να μη θέλουν να ξέρουν. Να μη θέλουν καν να δουν την πραγματική εικόνα, αφού αυτό που τους υπόσχεται ο Τραμπ ικανοποιεί -και με το παραπάνω- το μόρφωμα ιδεολογίας και συναισθήματος που είναι υπεύθυνο για τις αποφάσεις τους. Αυτοκρατορισμός τύπου MAGA (Make America Great Again). Εχθροποίηση των ξένων («Θα σας σώσω από τους μετανάστες», είπε στο ρατσιστικό σόου που έδωσε στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης). Αυταρχισμός προς την Ευρώπη («Η Ευρώπη θα πληρώσει μεγάλο τίμημα, αφού δεν αγοράζει αμερικανικά προϊόντα»). Λαϊκισμός του χειρότερου είδους που θυμίζει και τα δικά μας «λεφτόδεντρα», μοιράζει λεφτά παντού, από τους κολοσσούς της Wall Street μέχρι τους ιδιοκτήτες φαστ φουντ, τους τραπεζίτες, τους εμπόρους όπλων. Παντού. Και κυρίως, μοιράζει μίσος και θυμό έναντι σε οτιδήποτε διαφορετικό, πολιτισμένο και δημοκρατικό.

Στοχοποίησε τους Λατινοαμερικανούς, τους μουσουλμάνους, το «παλαιό κατεστημένο των διεφθαρμένων ελίτ» ως υπεύθυνους για την παρακμή του «λευκού αμερικανικού ονείρου». Ετσι βγήκε την πρώτη φορά. Ο,τι -κατ’ αναλογία- έκανε και ο Χίτλερ τη δεκαετία του ’20 με τους Εβραίους πριν ανέλθει εξουσία. Οταν ανήλθε, ήταν ήδη πολύ αργά…