Αυτό συνέβη και με τη φετινή έρευνα διαθέσεων της τουρκικής κοινής γνώμης απέναντι σε ΗΠΑ- ΝΑΤΟ. Για τους περισσότερους οι δύο έννοιες είναι ταυτόσημες, αλλά όχι για τους γείτονες, που θεωρούν την Ατλαντική Συμμαχία εξίσου δική τους «ιδιοκτησία» με τους Αμερικανούς. Οι Τούρκοι διαθέτουν τον δεύτερο σε μέγεθος στρατό του ΝΑΤΟ και παράπλευρη «εθνική» ατζέντα, που τους επιτρέπει να κοιτάζουν αυθάδικα στα μάτια τον υπερατλαντικό καουμπόι.

Η εισαγωγή ήταν απαραίτητη για να εξηγηθεί πώς ενώ μόλις το 18% των ερωτηθέντων Τούρκων έχουν θετική γνώμη για τις ΗΠΑ, οι αντίστοιχες θετικές γνώμες για το ΝΑΤΟ εκτοξεύονται στο 42%! Είναι και πάλι μειοψηφικές εντός της τουρκικής κοινωνίας, αλλά πόρρω απέχουν από το πενιχρό 21% του 2019. Προφανώς κάτι μεσολάβησε σε αυτή την πενταετία. Κι αυτό ήταν βασικά ο πόλεμος στην Ουκρανία, που αναβάθμισε τον ρόλο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ χωρίς να αμβλύνει το αντιαμερικανικό αίσθημα στο εσωτερικό της.

Η εντύπωση μέσες-άκρες είναι ότι οι ΗΠΑ στριμώχνουν τον Ερντογάν, ενώ το ΝΑΤΟ τον «χαϊδεύει», με αποτέλεσμα ο Πούτιν και ο … Ζελένσκι να έχουν αμφότεροι δημοτικότητα 30% στην Τουρκία (το DNA του «επιτήδειου ουδέτερου»), με τον Μπάιντεν στο 8%!

Το διευθυντικό στέλεχος του Pew, Τζέικομπ Πόουστερ, υποστηρίζει το προφανές: Οι οπαδοί του Ερντογάν είναι πιο φίλα προσκείμενοι σε Ρωσία-Κίνα, εν αντιθέσει με τους κεμαλικούς και Κούρδους, που κλίνουν προς τη Δύση. Σε ό,τι αφορά την Ε.Ε., οι θετικές γνώμες των Τούρκων είναι αρκετά υψηλές (46%) με ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό (56%) να επιθυμεί την ένταξη. Προφανώς επειδή γλυκάθηκαν από τα κονδύλια της συμφωνίας για το Μεταναστευτικό και πιστεύουν πως η Ε.Ε. θα τους λύσει τα οικονομικά προβλήματα. Αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά το Pew.