Οσο και αν δεν είναι βολικό να το παραδεχτούμε, πρόκειται για ένα κομμάτι της νύχτας που διαχειρίζεται, με τα μακριά και ευέλικτα χέρια του, το παρακράτος της ημέρας. Το οποίο, βεβαίως, και είναι αδίστακτο στο μέτρο που του αναλογεί. Ακόμα και αν πρόκειται για την υγεία ή και την ίδια τη ζωή ανήλικων μαθητών. Λειτουργεί ως εκπαιδευτικός προθάλαμος για την είσοδο στον σκοτεινό κόσμο του ελέγχου των νυχτερινών κέντρων. Είναι οι γνωστές «ομάδες των πάρτι». Μια βόλτα στις αναρτήσεις 14χρονων και 15χρονων στα social αρκεί.
Τα διάφορα «παραθυράκια» στις διαδικασίες αδειοδότησης της λειτουργίας είναι η αρχή. Για το πώς αυτά τα ανήλικα παιδιά βρέθηκαν να παραπαίουν από το αλκοόλ, ανεξάρτητα από το αν επρόκειτο για «μπόμπες», το κόλπο είναι γνωστό.
Μένει ώσπου να φύγει…
Οι άνθρωποι -κάποιες φορές είναι ακόμα και οργανωμένα γραφεία- που κάνουν τα deal με τα νυχτερινά κέντρα για λογαριασμό των ανηλίκων αφού πρώτα έχουν εξασφαλίσει ενημέρωση και επαφές με τα «15μελή» για τις αρχικές συνεννοήσεις, βρίσκουν τις κατάλληλες επαφές με τους ανθρώπους των νυχτερινών κέντρων. Μετρούν κεφάλια, τα αντιστοιχούν σε αριθμό τραπεζιών, υπογράφουν ιδιωτικά συμφωνητικά για την επινοικίαση του χώρου με τα συγκεκριμένα τραπέζια και οι προμήθειες με τα ποσοστά ρέουν άφθονα, όπως το αλκοόλ στους πιτσιρικάδες.
Ολα τα άλλα είναι να ‘χουμε να λέμε ή απλώς για τις κάμερες που καταγράφουν τα βλοσυρά πρόσωπα κρατικών υπαλλήλων, εκλεγμένων ή όχι, την ώρα που μπαίνουν τα λουκέτα. Μέχρι να ξαναβγούν. Θα το ξαναπούμε, το πρόβλημα σε αυτήν εδώ τη βαλκανική γωνιά είναι ότι σε μερικά πολύ σοβαρά θέματα, όπως είναι η λειτουργία του κράτους στα σημεία επαφής του με την καθημερινότητα των πολιτών, απλώς προσποιείται ότι είναι ευρωπαϊκή…