Μόλις χθες είπε, στα σοβαρά μάλιστα, ότι εάν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος παρέμενε στο υπουργείο Οικονομικών για έναν ακόμη χρόνο η Ελλάδα θα είχε πετύχει την επενδυτική βαθμίδα. Δεν «πρόκανε» όμως η «πρώτη φορά Aριστερά», δυστυχώς για τους ίδιους και ευτυχώς για την οικονομία, γιατί η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική από τις αυταπάτες τους.

Επί Τσίπρα – Τσακαλώτου η πιστοληπτική βαθμίδα της ελληνικής οικονομίας είχε περιπέσει στα επενδυτικά «σκουπίδια», βρέθηκε κυριολεκτικώς στον πάτο της κατάταξης μαζί με τα ομόλογα των «συντρόφων» από τη Βενεζουέλα. Το τραπεζικό σύστημα διαλύθηκε, οι φόροι ξετίναξαν τη μεσαία τάξη, τα εισοδήματα βυθίστηκαν.

Η σύγκριση της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. με την τετραετία Μητσοτάκη είναι καταλυτική. Τα στοιχεία παρουσίασε πρόσφατα ο υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, και δεν αντέχουν σε εύκολες κριτικές:

Ο Τσίπρας παρέδωσε το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν στα 183 δισεκατομμύρια ευρώ και τώρα βρίσκεται στα 224 δισ., δηλαδή αυξημένο κατά 42 δισεκατομμύρια ή 25%.

Την περίοδο 2015-2018, η μέση ανάπτυξη στην Ελλάδα ήταν 0,5%, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη ήταν 1,9%. Εκτοτε ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ στη χώρα μας είναι υπερδιπλάσιος από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό, ενώ η ανεργία από 19,7% έχει μειωθεί πλέον στο 11,6%.

Ειδικά για τις τράπεζες, ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε το πιστωτικό σύστημα με καταθέσεις 160 δισεκατομμυρίων και το παρέδωσε με μόλις 137 δισ. Τώρα οι καταθέσεις ξεπερνούν τα 185 δισεκατομμύρια, που είναι το υψηλότερο ποσό από την έναρξη της μνημονιακής περιόδου.

Το δημόσιο χρέος από 180% του ΑΕΠ έχει υποχωρήσει στο 159% χάρη στην ανάπτυξη της οικονομίας.

Ειδικά, όμως, για την επενδυτική βαθμίδα, που ήταν άλλωστε και το «δυνατό χαρτί» του διδύμου Τσίπρα – Τσακαλώτου, επί των ημερών τους η οικονομία είχε υποβαθμιστεί από όλους τους πιστοληπτικούς οίκους, ενώ η Ελλάδα είχε αποκλεισθεί από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Οταν στην υπόλοιπη Ευρώπη έβρεχε χρήμα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κρατούσε ομπρέλα.

Επί Μητσοτάκη – Σταϊκούρα η χώρα έχει αναβαθμιστεί 11 φορές και βρίσκεται ένα βήμα πριν από την είσοδο στην επενδυτική βαθμίδα. Δεν είναι και άσχημα για μια κυβέρνηση που έπρεπε να χειριστεί μια πανδημία με κλειστά τα καταστήματα και μια ενεργειακή κρίση.

Είπαμε όμως, άτυχος ο Τσίπρας. Οχι γιατί εάν παρέμενε στην εξουσία οι επενδυτές θα τον έραιναν με αναβαθμίσεις, αλλά γιατί έπεσε σε άσχημη περίοδο. Βρέθηκε απέναντί του ο Μητσοτάκης και από τότε ο «άχαστος πολιτικός» του 2015 μετρά αλλεπάλληλες ήττες, χωρίς μάλιστα να παθαίνει κάτι η οικονομία.