Ηταν λίγο σουρεαλιστική αυτή η σκηνή, όπως πολλές άλλες στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Αλλά αυτή ξεχωρίζει. Για τον λόγο αυτό ο βουλευτής Αχαΐας και εντεταλμένος αντιπρόεδρος της Βουλής στην Επιτροπή για την Πρόληψη των Τροχαίων Ατυχημάτων, δεν έκανε τίποτα περισσότερο από ό,τι κάνουμε σχεδόν όλοι, με το κινητό μας την ώρα που οδηγούμε. Τηλεφωνήματα, social media, γραπτά μηνύματα, whatsapp, viber, ρύθμιση GPS και διάφορα άλλα, που θεωρούμε απλές καθημερινές κινήσεις, ενταγμένες και αυτές στη λογική «Δεν παθαίνω εγώ τίποτα». Προφανώς, εκείνη την ώρα δεν έχουμε εύκαιρη την ακόλουθη πληροφορία ότι το 54% σκοτώνεται λόγω της χρήσης του κινητού τηλεφώνου είτε των ίδιων είτε των οδηγών που ευθύνονται για την πρόκληση των δυστυχημάτων. Η χρήση του κινητού ευθύνεται κατά κύριο λόγο για την απόσπαση της προσοχής των οδηγών. Σύμφωνα με τις έρευνες, ο μέσος χρόνος της απόσπασης προσοχής που προκαλείται από τη χρήση του κινητού τηλεφώνου στο αυτοκίνητο είναι 0,7 δευτερόλεπτα. Χρόνος ικανός για όλα…

Η αστυνόμευση -και σε αυτήν την περίπτωση- δεν λύνει το πρόβλημα. Το νέο είδος ανθρώπου -του εξαρτημένου από το κινητό και την ώρα που οδηγεί- δεν είναι ζήτημα προσωπικής επιλογής. Ούτε και τα διάφορα ασύρματα ή ενσύρματα συστήματα είναι η λύση. Δεν αρκεί να έχει κάποιος ελεύθερα τα χέρια του για να οδηγεί με ασφάλεια. Το θέμα είναι να έχει ελεύθερο και προσηλωμένο το μυαλό του. Σενάριο φαντασίας, αλλά μήπως θα έπρεπε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά το ενδεχόμενο της καθολικής απαγόρευσης ή της υποχρεωτικής τοποθέτησης συστήματος απενεργοποίησης στα εν κινήσει οχήματα; Μήπως είναι πιο αναγκαίο και σίγουρα πιο αποτελεσματικό από την απαγόρευση των social στους πιτσιρικάδες;