Η ΕΞΕΥΡΕΣΗ των αιτίων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ειδικά η προσπάθεια για τη διαλεύκανση του μυστηρίου για την πιθανότητα ύπαρξης φορτίου καυσίμων αποτελεί δυσεπίλυτο γρίφο. Υπάρχουν δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα για βίντεο που χάθηκαν ή βρέθηκαν. Υπάρχουν αρκετές θεωρίες από πραγματογνώμονες, ειδικούς και μη. Τις τελευταίες ημέρες φαίνεται να υπάρχει μια ανατροπή σε κάτι που σχεδόν θεωρείτο δεδομένο. Τρία νέα βίντεο της εταιρίας σεκιούριτι δείχνουν πως, κατά πάσα πιθανότητα, το εμπορικό τρένο δεν μετέφερε κάποιο ύποπτο φορτίο. Αν τα βίντεο αποδειχθούν αυθεντικά, τότε γκρεμίζονται θεωρίες που έχουν ακουστεί και γραφτεί. Κανείς δεν μπορεί, πάντως, να δηλώνει με βεβαιότητα τίποτα. Και επειδή υπήρξαν αντιδράσεις για τα βίντεο που εντάχθηκαν στη δικογραφία και ήρθαν στη δημοσιότητα με δυο χρόνια καθυστέρηση, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί πως όποιο στοιχείο βοηθάει στη διερεύνηση της υπόθεσης είναι ευπρόσδεκτο, ανεξάρτητα με το ποια τροπή δίνει στις έρευνες.
ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, κάτι ακόμα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης επιτίθενται στην κυβέρνηση καταγγέλλοντας συγκάλυψη. Πολιτικά αυτό ερμηνεύεται. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν αδύναμοι να απειλήσουν την κυριαρχία της Ν.Δ., οπότε τώρα μοιάζουν σαν να ανακάλυψαν τη «μεγάλη ευκαιρία» για να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Η Χαριλάου Τρικούπη, η Κουμουνδούρου, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, όμως, έχουν ξεπεράσει τα όρια της κριτικής και χρησιμοποιούν τοξικό και διχαστικό λόγο. Επιχειρούν να στήσουν ένα παρόμοιο σκηνικό όπως το 2015, τότε που ο Τσίπρας και η ακροδεξιά θα έσκιζαν τα μνημόνια.
ΤΟ ΟΞΥΜΩΡΟ είναι πως ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης επικαλούνται την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, έχουν βγάλει ήδη την ετυμηγορία για την τραγωδία των Τεμπών. Κάποιοι μιλούν για «κυβέρνηση δολοφόνων». Αλλοι μιλούν για «ενορχηστρωτή πρωθυπουργό». Αλλοι για «εγκληματική οργάνωση». Αλλοι για «παρακράτος».
ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ πως εις το όνομα της ειρήνης γίνονται πόλεμοι, εις το όνομα της δημοκρατίας γίνονται δικτατορίες και εις το όνομα της δικαιοσύνης γίνονται θεσμικές εκτροπές. Και αυτό που κάνουν αυτή τη στιγμή τα κόμματα της αντιπολίτευσης συνιστά θεσμική εκτροπή. Είναι άλλο να διαφωνούν και να ασκούν κριτική στην κυβέρνηση και είναι άλλο να χρησιμοποιούν τοξική ρητορική για να την πλήξουν. Κάπως έτσι πήραν θάρρος οι μπαχαλάκηδες του Ρουβίκωνα και έκαναν ντου με τρικάκια έξω από το σπίτι του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Κάπως έτσι παίρνουν θάρρος ακραία, λούμπεν και φασιστοειδή κομματικά μορφώματα να διασπείρουν θεωρίες συνωμοσίας και να ζητούν και πάλι «κρεμάλες».
ΑΝ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι έτσι θα χάσει η κυβέρνηση και θα κερδίσουν εκείνοι, είναι γελασμένοι. Το μόνο σίγουρο είναι πως από αυτή την ακραία πόλωση χαμένοι θα βγουν, και πάλι, όλο το πολιτικό σύστημα και, βέβαια, η χώρα.