Πού να φανταζόταν ο Αγιος Ιάκωβος Τσαλίκης, ιερομόναχος και ηγούμενος της Μονής του Οσίου Δαυίδ Ευβοίας, αυτός που αποτελεί το απαύγασμα του ασκητικού και οσιακού βίου, ότι θα τύχαινε αναφοράς του Κασσελάκη!

Να τον ακούει, χαμογελαστός, ο σεβασμιότατος Αμερικής να λέει ότι στη βάφτισή του ο ταπεινός Αγιος Ιάκωβος προείδε ότι «το παιδί θα γινόταν μεγάλο» και από την έκθαμβη έκφρασή του να αντιλαμβάνομαι ότι μάλλον πιστεύει ότι έγινε… «θαύμα» και αυτό το «θαύμα» στέκεται ενώπιόν του, ολοζώντανο.

Ο Αμερικής πήρε στα σοβαρά ότι στην κολυμβήθρα ο άγιος όχι μόνον προείδε, αλλά και το είπε ότι «ο Κασσελάκης θα γίνει μεγάλος», επειδή το λάδι σχημάτισε στο νερό σταυρό; Ο Ελπιδοφόρος δεν ξέρει ότι το λάδι πέφτει σταυροειδώς στο ζεστό νερό της κολυμβήθρας και μένει έτσι ώσπου να εμβαπτιστεί το παιδάκι; Μάλλον ο Κασσελάκης εκλαμβάνει την κολυμβήθρα είτε ως λεκανομαντεία είτε ως υδρομαντεία. Χρησιμοποιήθηκε, βέβαια, στο παιχνίδι του αυτοκρατορικού θρόνου του Βυζαντίου, περί το 1185 μ.Χ. Στην περίπτωσή του, το δικό του παιχνίδι «του θρόνου» έλαβε χώρα το 2023 μ.Χ.

Αν τα έλεγε αυτά ο κ. Νατσιός, πρόεδρος της Νίκης, για να αποδείξει ότι είναι ο «εκλεκτός», θα το καταλάβαινα. Μπαίνει στο αεροπλάνο, για Θεσσαλονίκη, τον βλέπουν μοναχές συνταξιδιώτισσες και σηκώνονται όρθιες. Να τα λέει ο Βελόπουλος, ο πωλών, επί αντικαταβολή, επιστολές του Ιησού και «μαντζούνια» από το Αγιον Ορος – δεν έχει ακόμη ανακαλύψει τα ευεργετικά των Μετεώρων- που αναφέρεται σε «στάρετς», αν και είμαι βέβαιη ότι αγνοεί τη βαθύτερη σημασία του όρου που αποδίδεται π.χ. στον όσιο Σεραφείμ του Σαρώφ, καύχημα της Οικουμενικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και όχι μόνον της ρωσικής, που ο Βελόπουλος έχει αναλάβει τη συνηγορία της στον πόλεμό της ενάντια στο Οικουμενικό Πατριαρχείο!

Αλλά το να «αποκαλύπτει» ο Κασσελάκης «το θεόπνευστο σημάδι» της νυν «μεγαλοσύνης» του, εν τη κολυμβήθρα, τι να σας πω. Ποιον ή ποια να ρωτήσω στον ΣΥΡΙΖΑ να μου εξηγήσει το ανεξήγητο.; Ως τώρα πιστεύαμε ότι ο Κασσελάκης έγινε «μεγάλος» από… καραμπόλα. Να εξοντώσει την Αχτσιόγλου, το φαβορί για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ήθελε ο Τσίπρας. Του προέκυψε αυτό το «καλό, πετυχημένο παιδί της ομογένειας» – όπως τον παρουσίασε στη στενή του ομάδα, όταν ρωτήθηκε πώς βρέθηκε ο Κασσελάκης στην ένατη θέση του Επικρατείας. Τον έβαλε να διεκδικήσει το χρίσμα και καταλήξαμε να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη και να διαιρέσει και τον ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας τον ντουγρού στο κλαμπ του Τραμπ.

Αν όμως εξεπλάγη ο Τσίπρας από την «προδοσία» Κασσελάκη, σημαίνει ότι έχει και κοντή μνήμη. Μάλλον πίστευε ότι θα έμενε στον ΣΥΡΙΖΑ ως «ιερή αγελάδα». Κανείς δεν θα είχε τα κότσια να τον πετάξει έξω, εφαρμόζοντας το κόλπο που ο ίδιος έκανε στον Αλαβάνο. Εδώ δεν πληρώνονται όλα;